25η Μαρτίου στην Ξάνθη: «Αλμυρός» ο μπακαλιάρος και… «σαλάτα» οι τιμές των οπωροκηπευτικών

Αυξημένο κατά 30% συνολικά, το φετινό παραδοσιακό «επετειακό» τραπέζι

Δημ. Τσόχας και Κ. Δαλάτσης, εξηγούν τους λόγους στην «Θ»

Αυξημένο κατά 30% (στο σύνολο) αναμένεται το φετινό τραπέζι της 25ης Μαρτίου, που θα συμπεριλαμβάνει τον παραδοσιακό μπακαλιάρο – σκορδαλιά, ιδιαίτερα αν συνοδεύεται και από σαλάτες, λόγω των ανατιμήσεων σε όλα τα προϊόντα, που συμπαρασύρουν τόσο την τιμή του συνυφασμένου (με την Εθνική Επέτειο και Ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου) ψάρι, όσο και την τιμή όλων των συνοδευτικών οπωροκηπευτικών.

Για όλα τα παραπάνω μίλησαν στην «Θ» ο ιδιοκτήτες του Ξανθιώτικου μάρκετ «ΚΡΕΤΥΑ» κ. Δημήτρης Τσόχας και ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τοπείρου κ. Κώστας Δαλάτσης.

«ΤΣΙΜΠΗΜΕΝΗ» ΦΕΤΟΣ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΥ – ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟ ΠΕΡΙΠΟΥ 30% ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΗΣ 25Ης ΜΑΡΤΙΟΥ – ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ – ΕΧΟΥΝ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ

Αναλυτικότερα, ο κ. Τσόχας, εξήγησε στην «Θ» ότι:

Πρόκειται για ένα φαγητό συνυφασμένο με τα ήθη και έθιμά μας (όπως και το Πάσχα και τα Χριστούγεννα) αφού και η 25η Μαρτίου κατά την Ημέρα του Ευαγγελισμού και η θρησκεία μας επιτρέπει να καταναλώσουμε ψάρι. Επειδή, παλαιότερα δεν υπήρχαν και ψυγεία ή καταψύξεις, το φαγητό του λαού ήταν ο μπακαλιάρος. Το ψάρι που αποθήκευαν και συντηρούσαν σε χονδρό αλάτι. Αυτό είναι ένα έθιμο που έχει καθιερωθεί, διότι είναι και πολύ νόστιμο σαν ψάρι και συνδυάζεται βέβαια και με την σκορδαλιά. Το καλό ψάρι (ο αυθεντικός μπακαλιάρος) είναι συνήθως είτε από την Νορβηγία είτε από την Ισλανδία και οι παλιές νοικοκυρές το έβρισκαν στα παλιά μπακάλικα (κατά το κυνήγι του καλού μπακαλιάρου).

Λόγω όμως του ότι είναι από μακριά, ψαρεύεται μακριά και με όλα αυτά που συμβαίνουν – με τις ελλείψεις – το αλάτι κλπ, υπάρχει κάποια άνοδος στην τιμή του. Η αλήθεια είναι αυτή. Και βέβαια, φτάνουμε σε σημείο να στεναχωριόμαστε, γιατί πρόκειται για το εθνικό φαγητό και είναι κρίμα που νηστεύει κάποιος (και κάνει τον αγώνα του) να μην το καταναλώσει. Εμείς, κρατήσαμε τις τιμές όσο πιο χαμηλά γίνεται και φέτος, με μια ελάχιστη αύξηση για αυτόν ακριβώς τον λόγο, θέλοντας να τιμήσουμε και τον Έλληνα καταναλωτή.

Γενικά, στην τιμή υπάρχει μια αύξηση της τάξεως του 15-20%, διότι έχει αλάτι (που επίσης έχει ανέβει) ενώ είναι αυξημένα και τα κόστη μεταφοράς. Το ψάρι υπάρχει στην θάλασσα, αλλά το θέμα είναι το κόστος για να έρθει. Είναι θέμα ενέργειας. Διότι, για να πάει να τον ψαρέψει το καϊκι, να το μεταφέρει κλπ, θα κάψει περισσότερο πετρέλαιο κ.ο.κ. Και όλα αυτά, βγαίνουν στην τιμή.

Κάτι που θα ήθελα να επισημάνω επίσης, για να το κατανοήσει και ο κόσμος, είναι πως οι έμποροι και χονδρέμποροι κάνουν την δουλειά τους, αλλά οι τελευταίοι είμαστε εμείς – τα μαγαζιά όλης της Ξάνθης και όχι μόνο το δικό μου – που πρέπει μετά να τα «βρούμε» με τον καταναλωτή και να του εξηγήσουμε ότι δεν φταίμε και ότι δεν βγάλαμε από το μυαλό μας αυτές τις τιμές. Εμείς, ίσα ίσα, κόβουμε πλέον και από την αμοιβή μας, για να είμαστε μέσα στην αγορά. Και αυτό, ισχύει για όλα τα μαγαζιά της πόλης. Όλα τα μαγαζιά – και τα μικρά κυρίως – έχουν ενσυναίσθηση, κάτι που δεν έχουν οι μεγάλοι.

Πολλοί λένε «τι δύναμη θα έχουν τα τοπικά μαγαζιά στους δύσκολους καιρούς; Θα πάμε στα μεγάλα», όμως όλοι οι έμποροι (με τους οποίους συνομιλούμε) κάνουν πολύ καλές τιμές. Ας εμπιστευθεί ο κόσμος τα μικρά μαγαζιά, γιατί σκέφτονται πιο πολύ τον καταναλωτή, από ότι οι μεγάλοι.

Τέλος, έχει αυξηθεί ακόμη και το ηλιέλαιο με το οποίο θα τηγανίσει ο καταναλωτής τον μπακαλιάρο, άρα συνολικά το τραπέζι της 25ης Μαρτίου θα είναι σίγουρα ακριβότερο κατά 30%, αν βάλουμε τις σαλάτες, το ρεύμα κλπ. Θα έχει κάποια αύξηση, αλλά – θεωρώ – σε λογικά πλαίσια, γιατί όλοι έχουμε ενσυναίσθηση και ακόμη δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Φέτος, πιστεύω ότι προλάβαμε και ελπίζω του χρόνου να «στρώσει» η κατάσταση.

ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΒΑΘΙΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ – ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΓΩΝΙΑ, ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ

Από την πλευρά του ο κ. Δαλάτσης, επισήμανε ότι:

Αυτοί οι άνθρωποι που παράγουν τα οπωροκηπευτικά που έχουμε κάθε μέρα στο τραπέζι μας (ντομάτες, μαρούλια κλπ) έχουν κάθε μέρα το χέρι βαθιά μέσα στην τσέπη. Δηλαδή, τα φυτεύουν και σε 80 -90 μέρες ή και λιγότερο, παίρνουν παραγωγή. Κάτι που σημαίνει ότι χρειάζονται ενέργεια, πετρέλαιο (κάποια είναι και σε θερμοκήπια) λιπάσματα, φυτοφάρμακα κλπ, οπότε αυτά τα προπληρώνουν. Και με τις αυξήσεις αυτές, σίγουρα πληρώνουν πολλά περισσότερα από ο,τι πριν. Το δεύτερο κομμάτι, έχει να κάνει φυσικά και με τις παγωνιές για αυτά που είναι υπαίθρια. Φτάσαμε σχεδόν στον Απρίλιο και μέχρι πριν 2-3 μέρες, είχαμε παγωνιές. Σίγουρα λοιπόν διαδραματίζει ρόλο και η παγωνιά, αλλά τον σημαντικότερο ρόλο τον διαδραματίζει το κόστος που έχει να κάνει με ενέργεια, φυτοφάρμακα, λιπάσματα (που πλέον είναι πανάκριβα και απλησιάστα). Όλα θα είναι αυξημένα. Έχει ξεφύγει το κόστος. Επίσης, υπάρχει μια πρώτη ύλη που έρχονταν από Ρωσία και χρησιμοποιείται στα λιπάσματα και πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσει το «εμπάργκο», το επόμενο διάστημα θα έχουμε και κάποιες ελλείψεις. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, οι αυξήσεις είναι τραγικές και είναι λογικό να υπάρχουν αυξήσεις και στον καταναλωτή. Και να σημειωθεί ότι ο παραγωγός δεν πουλά απευθείας στον καταναλωτή. Υπάρχει και ο μεσάζοντας, δηλαδή ο μανάβης, που επίσης έχει αυξημένο κόστος. Αν δηλαδή ο παραγωγός, πουλούσε στον μανάβη το μαρούλι του 1€ και τώρα το πουλά 1.50€ (50% επάνω), αμέσως ο μανάβης θα πρέπει να το πουλήσει 50% επάνω, ο οποίος μανάβης όμως θα βάλει και ένα άλλο ποσοστό αύξησης για να καλύψει το κόστος ενέργειας που έχει στο μαγαζί του. Γιατί αν ένα μανάβικο που έχει ψυγεία να συντηρήσει πλήρωνε (για παράδειγμα) 1 ευρώ το μήνα, τώρα θα πληρώνει 1,40-1,80€. Οπότε, το τελικό προϊον θα είναι ακόμη πιο αυξημένο από ο,τι το πουλά ο παραγωγός στον μεσάζοντα.

Και βλέπουμε – για ακόμη μια φορά – ότι δεν έχουν ληφθεί μέτρα για μείωση του κόστους παραγωγής. Και σε αυτήν την συγκυρία, η μείωση του κόστους παραγωγής δεν είναι για να έχει περισσότερα κέρδη ο αγρότης αλλά για να έχει μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη ο καταναλωτής και να πάρει φθηνότερο προϊόν. Λένε, ότι θα μειώσουν το φόρο ειδικής κατανάλωσης στα καύσιμα για τους αγρότες, αλλά πως; Θα πάρει ο αγρότης φέτος το πετρέλαιο με 2 ευρώ το λίτρο και με κάποια στοιχεία που θα πάρουν από τις καλλιέργειες που δηλώνει ο κάθε παραγωγός, θα του επιστρέψουν αυτά τα χρήματα, του χρόνου. Περιμένει μετά ο καταναλωτής να έχει μείωση; Η μείωση του ειδικού φόρου έπρεπε να γίνεται άμεσα (την ώρα που ο αγρότης πηγαίνει στο πρατήριο να πάρει το πετρέλαιό του). Αν γίνονταν εκεί η μείωση και μειώνονταν πραγματικά και η ρήτρα αναπροσαρμογής (γιατί αυτό το 80% που λένε δεν ισχύει σε καμία περίπτωση) τότε θα μπορούσε να πουλήσει και φθηνότερα ο παραγωγός. Δυστυχώς, τίποτα από αυτά τα δύο δεν έχει γίνει…