Οι «βολεμένοι» στο επίδομα, οι «διαπραγματευτές» του μεροκάματου και οι…διπλά ζημιωμένοι αγρότες
Κ. Δαλάτσης: «Ψάχνουμε σε Βουλγαρία και άλλες χώρες για εργατικά χέρια»
Δυσεύρετοι έως…ανύπαρκτοι είναι πλέον οι εργάτες γης, πολλοί εκ των οποίων δεν αφήνουν τα «επιδόματά» τους για τα μεροκάματα στα χωράφια, ενώ κάποιοι άλλοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση, ανεβάζοντας τα…«κασέ» τους ή δουλεύουν για την συγκομιδή των παραγωγών, αλλά με «μαύρο χρήμα», ακριβώς για να μην διακοπεί το επίδομα, δημιουργώντας πρόσθετο πρόβλημα στους αγρότες που από την μια είναι αναγκασμένοι να αναζητήσουν «χέρια» ακόμη και σε γειτονικές χώρες και από την άλλη να πληρώσουν μεν τα μεροκάματα, αλλά να μην τα εμφανίσουν πουθενά ως «έξοδα», κάτι για το οποίο θα φορολογηθούν στο τέλος.
Αυτά είναι τα βασικά συμπεράσματα που ανακύπτουν από το ρεπορτάζ της «Θ» με φιλοξενούμενο τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Τοπείρου κ. Κώστα Δαλάτση, ο οποίος επιβεβαιώνει την δύσκολη κατάσταση με τα δυσεύρετα εργατικά «χέρια», ευελπιστώντας σε μια λύση από την κεντρική πολιτική σκηνή και τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
«ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ…ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΧΕΡΙΑ»
Ειδικότερα ο κ. Δαλάτσης αναφέρει στην «Θ» ότι «η κατάσταση αυτή δεν είναι τωρινή. Υπάρχει εδώ και χρόνια, απλά χρόνο με τον χρόνο το πρόβλημα διογκώθηκε. Πολλοί παίρνουν τα γνωστά επιδόματα και φυσικά δεν έχουν καμία ανάγκη να πάνε να δουλέψουν. Φτάσαμε λοιπόν σε σημείο να μην υπάρχουν εργάτες γης, με αποτέλεσμα να προσπαθεί ο κόσμος να βρει λύσεις. Πολλοί απευθύνονται και σε ανθρώπους από την Βουλγαρία και άλλες γειτονικές χώρες για να κάνουν την δουλειά τους. Βέβαια, αυτοί οι εργάτες που θα έρθουν, θα είναι και…ανασφάλιστοι και δεν θα παρουσιάζονται πουθενά τα έξοδα των αγροτών. Είναι ένα θέμα όλο αυτό. Οι καλλιέργειες που απαιτούν πολλά «χέρια», όπως οι δενδροκομικές καλλιέργειες ή και τα βαμβάκια και φτάσαμε σε σημείο να μην μπορούμε να τα βρούμε και σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι έρχονται, χωρίς αυτά τα χρήματα που παίρνουν να εμφανίζονται πουθενά. Παίρνουν δηλαδή και το επίδομα και αυτά τα χρήματα και αυτοί είναι μια χαρά ενώ εμείς φτάνουμε σε σημείο να πληρώνουμε κάποια ποσά και αυτά να μην φαίνονται στα έξοδά μας. Έρχεται η ώρα και να πληρώσουμε τους εργάτες και να φορολογούμαστε γιατί δεν φαίνονται τα έξοδα. Όταν βλέπεις και κινδυνεύει η καλλιέργειά σου, θα δεχθείς και να πληρώσεις τον εργάτη και να μην φανούν τα έξοδά σου. Αυτό συμβαίνει και είναι μεγάλο πρόβλημα».
«ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ»
«Προσωπικά δεν έχω πληροφόρηση σχετικά με το αν κάποιοι «εκμεταλλεύονται» το ότι δεν υπάρχουν εργατικά «χέρια» και να παίρνουν υψηλά μεροκάματα, αλλά πιθανόν να υπάρχουν και τέτοια φαινόμενα και είναι λογικό» συνέχισε ο ίδιος, τονίζοντας ότι «και αυτός όμως που θα έρθει και θα πάρει τα περισσότερα, ξέρει ότι δεν θα πάρει το επίδομα. Στην πλειοψηφία τους δεν θέλουν να εμφανίζονται τα χρήματα που παίρνουν στα έσοδά τους και από εκεί ξεκινά το πρόβλημα. Δεν έχουμε παράπονο ως αγρότες. Για ο,τι αν γίνει, στο τέλος το…«φυσάμε και δεν κρυώνει».
«Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ – ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΗ Η ΖΗΜΙΑ»
Επίσης ο κ. Δαλάτσης τόνισε ότι «εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, πέραν από το να ψάχνουμε εργάτες γης. Η πολιτεία όμως θα πρέπει να πάρει κάποιες αποφάσεις. Ίσως θα μπορούσαν να πουν ότι το επίδομα δεν θα κόβεται για όσους πηγαίνουν ως εργάτες γης για ένα μήνα. Ίσως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Γενικά αυτό έχει να κάνει με την κεντρική εξουσία. Το πρόβλημα είναι πως όλο αυτό έχει αντίκτυπο και σε εμάς και στους κτηνοτρόφους. Και οι κτηνοτρόφοι έχουν αντίστοιχο πρόβλημα. Εδώ θα πρέπει να δοθεί μια λύση. Ίσως να υπάρξει μια εξαίρεση για τους εργάτες γης. Όταν έρθει η ώρα να μαζέψεις τα ακτινίδιά σου, την ντομάτα ή το καρπούζι, για παράδειγμα, χρειάζεσαι κόσμο. Δεν μπορείς να περιμένεις. Οπότε θα πρέπει να δοθεί μια λύση. Να υπάρχει μια εξαίρεση για να φαίνεται και το χρήμα που κινείται. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση, η δουλειά πάλι θα γίνει (πολύ πιο δύσκολα αφού δυσκολευόμαστε να βρούμε εργάτες), τα χρήματα θα δοθούν και δεν θα φαίνονται πουθενά. Είναι δυο φορές ζημιά. Είναι πολύ εύκολο για αυτούς που αποφασίζουν στην Αθήνα, αλλά δεν ξέρουν τις συνέπειες των αποφάσεων αυτών. Αποφασίζει η Αθήνα για την περιφέρεια και δεν ξέρω ειλικρινά αν έχουν ιδέα τι συμβαίνει εδώ, όσοι λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις. Το συγκεκριμένο θέμα, χρονίζει. Δεν έχει δοθεί καμία λύση. Οι κυβερνήσεις άλλαξαν αλλά το πρόβλημα παραμένει και όσο περνά ο καιρός γίνεται εντονότερο. Ειδικά για την περιοχή μας, γίνεται εντονότερο γιατί οι καλλιέργειες που απαιτούν πολλά εργατικά χέρια αυξάνονται. Θα πρέπει λοιπόν να δοθεί μια λύση, ίσως με το να υπάρχει μια εξαίρεση για τους εργάτες γης και να τους δίνεται η δυνατότητα να δουλεύουν για ένα μήνα περίπου, χωρίς να κοπεί το επίδομά τους και μετά ας φορολογηθούν για τα χρήματα που παίρνουν. Ο καημός τους είναι να μην κοπεί το επίδομα. Σκέφτονται: Για ποιο λόγο να πάνε να δουλέψουν, να πάρουν 500 ή 1000 ευρώ και να τους κοπεί το επίδομα; Η λύση για την ώρα είναι αυτή. Όπως είπα και πριν, οι δουλειές στα χωράφια θα γίνουν, απλά υποφέρουμε πολύ και εμείς να βρούμε εργατικό δυναμικό, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε και κάποια απώλεια παραγωγής. Και δυστυχώς ή ευτυχώς, η δουλειά στο τέλος θα γίνει με «μαύρο χρήμα» και όχι με διαφανείς διαδικασίες. Για αυτό είναι διπλό το…χάσιμο».
