Μπορεί ο covid – 19 να «πάγωσε» τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, ωστόσο δεν κατάφερε να «παγώσει» και τις καρδιές των μελών των πολιτιστικών συλλόγων, που ναι μεν περιορίζονται αρκετά και σε οικονομικό επίπεδο, αλλά δεν το βάζουν κάτω, προσπαθώντας να συνεχίσουν τις δράσεις τους.
Για παράδειγμα, είναι ο Σύλλογος Μικρασιατών Ν. Ξάνθης, που παρά τις δυσκολίες συνεχίζει τις πρόβες του για μια εκπληκτική παράσταση γύρω από το ρεμπέτικο τραγούδι, την οποία «κατέβασε» πριν καν «ανέβει» ο…κορωνοϊός τον Σεπτέμβρη.
Οι συντελεστές της συνεχίζουν ωστόσο τις πρόβες και περιμένουν το «πράσινο φως» που θα δώσουν – πανελλαδικά – οι ειδικοί για να ανοίξουν οι αυλαίες των θεάτρων, όπως εξηγεί στην «Θ» η Αντιπρόεδρος του συλλόγου κ. Βιβή Ρωμανίδου.
Ακόμη ένα παράδειγμα, αποτελούν οι «Κατασκηνωτές», που καλούσαν χθες σε διευρυμένη σύσκεψη των μελών, προκειμένου να «ξεπαγώσουν» όποιες δράσεις μπορούν βέβαια, αφού για οποιαδήποτε κίνηση, χρειάζονται και … χρήματα (σ.σ. τα οποία δεν μπήκαν φέτος στα ταμεία τους λόγω της ακύρωσης των ΓΠΠ) όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Θ» ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Δημήτρης Μπαχαρίδης.
«ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΔΕΝ ΠΑΓΩΝΟΥΝ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ – ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΕΣ»
Ειδικότερα η κ. Ρωμανίδου ανέφερε στην «Θ» ότι «οι πρόβες μας σταμάτησαν μόνον για τον Αύγουστο. Ο σκοπός μας ήταν να ανεβάσουμε την παράσταση τον Σεπτέμβριο – Ημέρα Μνήμης – αλλά δεν μας άφησε ο κορωνοϊός. Πλέον συνεχίζουμε τις πρόβες και με την πρώτη ευκαιρία θα την ανεβάσουμε. Το προσδιορίζουμε προς την Άνοιξη. Η παράσταση αφορά στο ρεμπέτικο της Σμύρνης και πως ήρθε εδώ. Είναι ένα πολύ ωραίο έργο. Το έχει γράψει ο Φίλιππος Τσαουσέλης. Θέλαμε να δείξουμε αυτήν την μεριά της Μ. Ασίας γιατί πολλοί δεν γνωρίζουν ότι το ρεμπέτικο ξεκίνησε από εκεί και πως ο,τι ακούμε έχει σχέση με εκείνα τα ακούσματα. Έχει να κάνει με την ζωή της Σμύρνης και την μεταφορά των ανθρώπων στην Αθήνα και το πώς ήρθε εδώ το ρεμπέτικο. Έτσι οι πρόβες συνεχίζονται μέχρι να ανοίξουν τα θέατρα (το χειμερινό), διαφορετικά θα περιμένουμε να ανοίξουν τα…ανοικτά θέατρα (του χρόνου). Περιμένουμε.
Πάντως η «ζεστή καρδιά» των συλλόγων δεν πάγωσε. Απλά είμαστε ακόμη σε «θερινή περίοδο» εμείς. Ξεκινούμε τις δράσεις μας αρχές Οκτωβρίου. Από τον Μάρτιο δεν κάναμε δυστυχώς τίποτα, γιατί δεν μπορούσαμε να βρεθούμε από κοντά, αλλά ελπίζουμε ότι τώρα θα ξεκινήσουμε να βρισκόμαστε. Πιθανόν να ξεκινήσει και η χορωδία με τα μέτρα προστασίας που επιβάλλονται φυσικά και θα δούμε. Δεν σταματήσαμε. Τα μάτια και τα αυτιά μας είναι ανοικτά και ο,τι χρειαστεί από κοινωνικής άποψης, ο σύλλογός μας έχει δείξει ότι υπάρχει και βοηθά γενικά τον κόσμο της Ξάνθης. Περιμένουμε επίσης να βγει ένα ΦΕΚ για την λειτουργία των συλλόγων και να αρχίσουμε να βρισκόμαστε σιγά σιγά γιατί νομίζω ότι περισσότερο στον κόσμο των συλλόγων έλλειψε το να βρισκόμαστε κατά αρχήν. Να μπορούμε να βρεθούμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και στις δράσεις μας, γιατί δυστυχώς οι εκδηλώσεις «πάγωσαν». Ας ελπίσουμε να είμαστε όλοι γεροί και σιγά σιγά να μπούμε σε μια κανονική ροή».
«ΔΕΝ ΠΑΓΩΣΑΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ…ΛΕΦΤΑ»
Από την πλευρά του ο κ. Μπαχαρίδης υπογράμμισε ότι «σίγουρα δεν πάγωσαν οι κοινωνικές μας δράσεις, αλλά έχει «τελματώσει» η κατάσταση για την ώρα, καθώς δεν ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι με τον κορωνοϊό. Ενδεχομένως τα πράγματα να χειροτερέψουν. Εμείς θα κάνουμε τις συγκεντρώσεις μας, θα δούμε τι δράσεις μπορούμε να κάνουμε, διότι και αυτές οι δράσεις χρειάζονται χρήματα. Κάτι βάζει πάλι ο σύλλογος για να κάνει ο,τι είναι να κάνει. Για παράδειγμα, εμείς κάνουμε καθαρισμούς (στο πάρκο απέναντι από το «Ξανθίππη»). Οπωσδήποτε χρειάζονται χυμοί και τοστάκια που δίνουμε στα παιδιά, αλλά και αυτά είναι χρήματα που περιμέναμε να πάρουμε από τις Γιορτές Παλιάς Πόλης. Οι Γιορτές Παλιάς Πόλης δεν έγιναν και όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά είναι μια αλυσίδα. Ο,τι μπορούμε όμως να κάνουμε, θα το κάνουμε. Δεν «παγώσαμε» τελείως. Είμαστε όμως ένας σύλλογος με ελεύθερη καρδιά και θέλουμε να φεύγουν ευχαριστημένοι αυτοί που έρχονται να μας βοηθήσουν. Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τα πάντα. Σε μερικούς συλλόγους μπορεί να μην «πάγωσε» η καρδιά ενώ σε κάποιους άλλους μπορεί να «πάγωσε». Δεν έχουν όλοι οι σύλλογοι τις ίδιες δράσεις, την ίδια οικονομική κατάσταση κλπ. Και ο κόσμος που έχει μπει στους συλλόγου ς- και σε εμάς – έχει κλειστεί και λίγο. Το θέμα είναι ψυχολογικό νομίζω λόγω του ότι δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί και από πού θα σου έρθει. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Εδώ μια «συννεφιά» έχει ο καιρός και λες «δεν έχω όρεξη», πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με κάτι…αόρατο».
Ειδικότερα η κ. Ρωμανίδου ανέφερε στην «Θ» ότι «οι πρόβες μας σταμάτησαν μόνον για τον Αύγουστο. Ο σκοπός μας ήταν να ανεβάσουμε την παράσταση τον Σεπτέμβριο – Ημέρα Μνήμης – αλλά δεν μας άφησε ο κορωνοϊός. Πλέον συνεχίζουμε τις πρόβες και με την πρώτη ευκαιρία θα την ανεβάσουμε. Το προσδιορίζουμε προς την Άνοιξη. Η παράσταση αφορά στο ρεμπέτικο της Σμύρνης και πως ήρθε εδώ. Είναι ένα πολύ ωραίο έργο. Το έχει γράψει ο Φίλιππος Τσαουσέλης. Θέλαμε να δείξουμε αυτήν την μεριά της Μ. Ασίας γιατί πολλοί δεν γνωρίζουν ότι το ρεμπέτικο ξεκίνησε από εκεί και πως ο,τι ακούμε έχει σχέση με εκείνα τα ακούσματα. Έχει να κάνει με την ζωή της Σμύρνης και την μεταφορά των ανθρώπων στην Αθήνα και το πώς ήρθε εδώ το ρεμπέτικο. Έτσι οι πρόβες συνεχίζονται μέχρι να ανοίξουν τα θέατρα (το χειμερινό), διαφορετικά θα περιμένουμε να ανοίξουν τα…ανοικτά θέατρα (του χρόνου). Περιμένουμε.
Από την πλευρά του ο κ. Μπαχαρίδης υπογράμμισε ότι «σίγουρα δεν πάγωσαν οι κοινωνικές μας δράσεις, αλλά έχει «τελματώσει» η κατάσταση για την ώρα, καθώς δεν ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι με τον κορωνοϊό. Ενδεχομένως τα πράγματα να χειροτερέψουν. Εμείς θα κάνουμε τις συγκεντρώσεις μας, θα δούμε τι δράσεις μπορούμε να κάνουμε, διότι και αυτές οι δράσεις χρειάζονται χρήματα. Κάτι βάζει πάλι ο σύλλογος για να κάνει ο,τι είναι να κάνει. Για παράδειγμα, εμείς κάνουμε καθαρισμούς (στο πάρκο απέναντι από το «Ξανθίππη»). Οπωσδήποτε χρειάζονται χυμοί και τοστάκια που δίνουμε στα παιδιά, αλλά και αυτά είναι χρήματα που περιμέναμε να πάρουμε από τις Γιορτές Παλιάς Πόλης. Οι Γιορτές Παλιάς Πόλης δεν έγιναν και όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά είναι μια αλυσίδα. Ο,τι μπορούμε όμως να κάνουμε, θα το κάνουμε. Δεν «παγώσαμε» τελείως. Είμαστε όμως ένας σύλλογος με ελεύθερη καρδιά και θέλουμε να φεύγουν ευχαριστημένοι αυτοί που έρχονται να μας βοηθήσουν. Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τα πάντα. Σε μερικούς συλλόγους μπορεί να μην «πάγωσε» η καρδιά ενώ σε κάποιους άλλους μπορεί να «πάγωσε». Δεν έχουν όλοι οι σύλλογοι τις ίδιες δράσεις, την ίδια οικονομική κατάσταση κλπ. Και ο κόσμος που έχει μπει στους συλλόγου ς- και σε εμάς – έχει κλειστεί και λίγο. Το θέμα είναι ψυχολογικό νομίζω λόγω του ότι δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί και από πού θα σου έρθει. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Εδώ μια «συννεφιά» έχει ο καιρός και λες «δεν έχω όρεξη», πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με κάτι…αόρατο».
