Η προ ημερών συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα τα είχε όλα. Έναν απλό ιδιοκτήτη ταβέρνας που ανέλαβε να του βρει το νέο του εξοχικό σπίτι, έναν έντιμο ιδιοκτήτη που δεν έχει δουλειές με το δημόσιο και ένα μικρό σπίτι σε ωραία περιοχή έναντι ενοικίου μόλις 500 ευρώ το μήνα.
Χωρίς μια επίθεση φυσικά στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση και κατηγορίες περί… λαϊκισμού το αφήγημα δεν θα ήταν ολοκληρωμένο…
Η αγωνία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που με κάθε ευκαιρία τα τελευταία 8 χρόνια δηλώνει προς όλες τις πλευρές ότι «ζω στην Κυψέλη», να επαναφέρει το αριστερό του προφίλ είναι ανάλογο με το άγχος του ίδιου και του κόμματός του μπροστά στο ενδεχόμενο να αντιμετωπιστεί η πανδημία πριν η Κυβέρνηση υποστεί την πολυπόθητη φθορά από τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης, την οικονομική ύφεση και τους νεκρούς.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας έχει υιοθετήσει και εφαρμόζει σε κάθε περίπτωση την τακτική του Ντόναλντ Τραμπ, εξαπολύοντας επιθέσεις κατά των πολιτικών αντιπάλων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Η αναφορά στο Μάτι από τον ίδιο, λίγο μετά τον συμψηφισμό που επιχείρησε μέσω Facebook o Παύλος Πολάκης χαρακτηριστική. Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που υποστήριξε ότι ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, χωρίς όμως τις συνέπειες που προκύπτουν από αυτή, αλλά και χωρίς να ζητηθεί ποτέ μια συγνώμη για μια τραγωδία η οποία δεν είχε τη μορφή μιας παγκόσμιας θανατηφόρας πανδημίας, πρωτόγνωρης για δεδομένα των τελευταίων πολλών δεκαετιών.
Στο θέμα του εξοχικού, που από την πρώτη στιγμή ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγαν επιμελώς να δώσουν σαφείς απαντήσεις, επέλεξε την επίθεση κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη με αναφορές στα, γνωστά και δημοσιοποιημένα, περιουσιακά του στοιχεία. Με γερές δόσεις λαϊκισμού όπως η αναφορά στο εξοχικό του πρωθυπουργού στην Τήνο.
Με λίγα λόγια την ώρα που κατηγορούσε κυβέρνηση, κυβερνών κόμμα και ΜΜΕ για λάσπη και λαϊκισμό, απαντούσε με χειρότερο τρόπο, σε προσωπικό επίπεδο και με χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν σε όσους μέσω διαδικτύου εξαπολύουν ανώνυμες επιθέσεις και στον στενό του συνεργάτη Παύλο Πολακη. Αποδομώντας με τον τρόπο αυτό την ίδια του την υπερασπιστική, έναντι των δημοσιευμάτων και των ανακοινώσεων, γραμμή.
Όμως και τα όσα ανέφερε σχετικά με την εξοχική του κατοικία, άνοιξαν αντί να κλείσουν όπως ευελπιστούσε, τη συζήτηση αφού ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε πως:
- Ψάχνοντας να αλλάξει εξοχικό το συζήτησε με έναν ιδιοκτήτη ταβέρνας της περιοχής, ο οποίος ανέλαβε και να του βρεί νέα εξοχική κατοικία.
- Αποκαλύφθηκε μια μοναδική ευκαιρία μιας κατοικίας πάνω στη θάλασσα (στην κυριολεξία) που ο Ιδιοκτήτης, ένας έντιμος άνθρωπος όπως τον χαρακτήρισε, προσπαθούσε να το πουλήσει αλλά επί 10 συναπτά έτη δεν τα κατάφερε.
- Συμφωνήθηκε να προπληρώσει αντίτιμο 500 ευρώ το μήνα για 3 χρόνια και ο ιδιοκτήτης να κάνει την ανακαίνιση που χρειαζόταν το κλειστό επί σειρά ετών σπίτι. Ανακαίνιση που κατά τον κ. Τσίπρα ανήλθε στα 20000.
Η απορία που εκφράστηκε για το πως είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός να νοικιάσει ένα εξοχικό 70 τετραγωνικών, όπως αυτή μεταφέρθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα στη συνέντευξη στον ΑΝΤ1 ήταν εκ των ουκ άνευ. Οι αριστεροί δεν χρειάζονται πολυτέλειες για να περάσουν καλά, οπότε και τα 70 αρκούν, ακόμη και αν τελικά γίνονται 140.
Το πρόβλημα με τον Αλ. Τσίπρα, που έχει κάθε δικαίωμα και την οικονομική δυνατότητα να έχει το δικό του εξοχικό είναι πως δεν βρίσκει θεατές και ακροατές για τα αφηγήματά του. Πολύ δε περισσότερο όταν η περιγραφή τους προκαλεί αντανακλαστικά και μνήμες από αφηγήματα που έγιναν πιστευτά και οδήγησαν σε ένα τρίτο μνημόνιο και μια φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης αλλά και των συνταξιούχων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων άνευ προηγούμενων.
Κυρίως δε τα αφηγήματα περί κυρίαρχου λαού που τελικά κατέληξαν σε υποθήκευση του εθνικού μας πλούτου και της εθνικής μας κυριαρχίας σε μεγάλα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα.
Καρανιάδης Γρηγόρης
