Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 231η
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2021
Πρὸς τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαὸ
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ἀκούσαμε στήν Ἀκολουθία τῆς ἐννάτης ὤρας νά ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας ἀπευθυνόμενη στό σταυρωθέντα Κύριο «Ὁ ἐν τῇ ἐννάτῃ ὤρα δι΄ ημᾶς σαρκί τοῦ θανάτου δεξάμενος».
Ἦταν ἡ 3η ἀπογευματινή, 9η κατά τήν βυζαντινή μέτρηση τοῦ χρόνου, ὅταν ὁ Χριστός εἶπε τό «τετέλεσται» ἀφήνοντας τήν τελευταία του πνοή πάνω στόν Σταυρό.
Ἔκλεισαν τά μάτια πού σαγήνευσαν τά πλήθη, σταμάτησε ἡ καρδιά πού ὁ κτῦπος της ἦταν τοῦ κόσμου ὁ ρυθμός. Νεκρώθηκαν τά καταστόλιστα ἀπό τίς εὐεγερσίες καί εὐλογίες χέρια Του, πού ἕνωσαν τήν γῆ μέ τόν οὐρανό καί τά πληγωμένα ἀπό τά καρφιά καί σημαδεμένα ἀπό τίς ὁδοιπορίες πόδια Του ἀκινητοποιήθηκαν.
Τί θά ἀπογίνει τό πανάχραντο αἱματοβαμμένο, γυμνό καί κρεμασμένο στόν Σταυρό Σῶμα Του.
Σιωπή καί ἐρημιά γύρω ἀπό Ἐκεῖνον πού ἔπλασε τούς ἀνθρώπους καί πέθανε γι΄ αὐτούς.
Ξαφνικά μέσα στό σούρουπο γλιστράει μέ βῆμα σταθερό μιά σκιά. Εἶναι ὁ Ἰωσήφ ὁ βουλευτής ὁ εὐσχήμων, ὁ κρυφός μαθητής τοῦ Χριστοῦ «Τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλάτον καί ἠτήσατω τό Σῶμα Κυρίου Ἰησοῦ» νά τό ἀποκαθηλώσει καί νά τό ἐνταφιάσει. Δέν ὑπολογίζει τούς κινδύνους καί τό κόστος. Δέν ἀκούει ἐκείνους πού τόν ἀποτρέπουν ἀπό αὐτό τό ἔργο. Δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τούς ἄλλους πού τοῦ συνιστοῦν νά διαχωρίσει τήν θέση του ἀπό ἕνα κατάδικο. Δέν φοβᾶται τίποτα, γιατί ἡ ἀγάπη διώχνει τόν φόβο.
Στήν ἀποκαλυπτική ἐποχή πού ζοῦμε, σέ μιά κοινωνία χωρίς ὁράματα, ἰδανικά καί ἀξίες, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τόλμη καί θάρρος πού περίσσευσε στήν ψυχή τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ Νικοδήμου, τῶν Μυροφόρων γυναικῶν.
Χρειάζεται τόλμη γιά νά μήν ἐξαρτᾶς τήν πίστη σου ἀπό τήν γνώμη τῶν ἄλλων καί νά λές τήν ἀλήθεια. Χρειάζεται τόλμη νά λές τό ὄχι στούς διαφόρους καθοδηγητές. Χρειάζεται τόλμη νά παίρνεις ἀδίστακτα ἀνάμεσα σέ ἀθέους τήν θέση τοῦ Χριστιανοῦ καί νά χαράζεις στίς πορεῖες τῶν ὑλιστῶν τήν ἀντιπορεία πρός τόν Γολγοθᾶ.
Χρειάζεται τόλμη στό σύνθημα τῶν ἀρνητῶν πού διαλαλοῦν πώς «πέθανε ὁ Θεός» νά ὑψώνεις τήν μαρτυρία σου «ζεῖ Κύριος ὁ Θεός», χρειάζεται τόλμη νά κάνεις τόν σταυρό σου ὅταν οἱ ἄλλοι γύρω σου εἶναι ἔτοιμοι νά εἰρωνευθοῦν.
Χρειάζεται τόλμη νά ἀνακαλέσεις στήν τάξη ἐκεῖνον πού χωρίς ντροπή βλασφημεῖ τά θεία καί ἀπαξιώνει τίς ἀξίες τῆς ζωῆς. Χρειάζεται τόλμη, θάρρος καί ἀποφασιστικότητα γιά νά σπάσει ὁ νέος τά δεσμά ἀπό οὐσίες πού καταστρέφουν τήν ζωή καί βυθίζουν στήν ἀπόγνωση τήν οἰκογένειά του.
Χρειάζεται τόλμη γιά νά μήν ἀντιδικεῖς ὅταν ὁ ἄλλος σέ ἀδικεῖ κατάφορα καί νά ἀνταποκρίνεσαι μέ τόν ἀποστολικό λόγο «λοιδορούμενοι εὐλογοῦμε, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα βλασφημούμενοι παρακαλοῦμε». Χρειάζεται τόλμη, ὅταν σέ σταυρώνουν μέ τόν συκοφαντικό λόγο τους, ὅταν σέ πληγώνουν μέ τήν φαρμακερή γλῶσσα τους, ὅταν διασύρουν τήν τιμή καί τήν ὑπόληψή σου νά προφέρεις τά λόγια τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι».
Τόλμη, θάρρος, ἀποφασιστικότητα χαρακτήριζε ὅλους ἐκείνους πού πρίν ἀπό 200 χρόνια τό 1821 θυσίασαν τήν ἄνεση τους, τίς περιουσίες τους ἀλλά καί τήν ἴδια τους τήν ζωή ἀπό ἀγάπη γία τήν πατρίδα, γιά νά ζήσουν ἐλεύθερες οἱ ἑπόμενες γενεές. Νά πεθάνουμε ἐμεῖς νά ζήσει ἡ Ἑλλάδα, ἔλεγαν.
Ἀδελφοί, εὔχομαι νά θεριέψει μέσα μας ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τότε τό θάρρος καί ἡ τόλμη θά εἶναι στολίδι τῆς ψυχῆς καί ὄπλο πνευματικό στίς στιγμές τῶν πειρασμῶν καί τῶν δυσκολιῶν τῆς ζωῆς μας.
Καλή Ἀνάσταση
Διάπυρος πρός τόν Παθόντα καί Ταφέντα Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
