Μαγευτικό θέαμα θα προσφέρει η δεύτερη υπερπανσέληνος του έτους την Τετάρτη 26 Μαΐου. Το φεγγάρι θα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη κι έτσι η πανσέληνος θα φαίνεται μεγαλύτερη από ό,τι συνήθως. Μάλιστα η υπερπανσέληνος θα συμπέσει σχεδόν με μια ολική σεληνιακή έκλειψη, τη μοναδική του 2021, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα.
Η συγκεκριμένη πανσέληνος είναι παραδοσιακά γνωστή και ως «Φεγγάρι των Λουλουδιών» στους Ινδιάνους της Αμερικής, επειδή πέφτει σε μια εποχή μεγάλης άνθησης των φυτών εν μέσω άνοιξης. Η πανσέληνος θα φθάσει στην κορύφωση της λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 26 Μαΐου, αλλά μερικές ώρες νωρίτερα, το βράδυ της Τρίτης 25 Μαΐου (περίπου στις 04:30 ώρα Ελλάδας της 26ης Μαΐου) η Σελήνη θα βρεθεί στην κοντινότερη απόσταση της από τη Γη (357.311 χιλιόμετρα).
Πότε έχουμε υπερπανσέληνο
Η υπερπανσέληνος συμβαίνει όταν η πανσέληνος συμπίπτει χρονικά με μια πολύ κοντινή προσέγγιση της Σελήνης. Η απόσταση Γης-Σελήνης κυμαίνεται από 406.712 χιλιόμετρα (απόγειο) μέχρι 356.445 χιλιόμετρα (περίγειο), με τη μέση απόσταση να ανέρχεται περίπου στα 384.500 χιλιόμετρα. Όταν η πανσέληνος συμβαίνει κοντά στο περίγειο, τότε λέμε ότι υπάρχει υπερ-Σελήνη, σούπερ-Σελήνη ή υπερ-πανσέληνος. Ο όρος, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), εφευρέθηκε από τον αστρολόγο Richard Nolle το 1979 και έκτοτε «έπιασε» διεθνώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν μια πανσέληνος συμβαίνει στο περίγειο φαίνεται έως 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο στο απόγειο. Μια υπερπανσέληνος είναι περίπου 8% μεγαλύτερη και 15% φωτεινότερη σε σχέση με μια μέση πανσέληνο.
Σε σχέση με την πρώτη υπερπανσέληνο του Απριλίου, αυτή θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή. Κι αυτό, γιατί η Σελήνη θα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη κατά περίπου 157 χιλιόμετρα. Μέσα στο 2021, και συγκεκριμένα στις 24 Ιουνίου, θα υπάρξει και η τρίτη -και τελευταία για το τρέχον έτος – υπερπανσέληνος η οποία ωστόσο δεν θα είναι τόσο εντυπωσιακή.
Η ολική έκλειψη
Η ολική έκλειψη, που σχεδόν θα συμπέσει με την υπερπανσέληνο, είναι η πρώτη από τον Ιανουάριο του 2019, συμβαίνει όταν η Σελήνη περνάει ολόκληρη μέσω της σκιάς της Γης. Με αυτόν τον τρόπο το φεγγάρι μια πιο σκούρα κοκκινωπή ή «ματωμένη» απόχρωση, όπως συνηθίζεται να λε΄γεται. Η ολική έκλειψη της 26ης Μαΐου θα είναι ορατή μόνο από τον Ειρηνικό Ωκεανό και τμήματα της Ανατολικής Ασίας, Ιαπωνίας, Αυστραλίας-Νέας Ζηλανδίας, Κεντρικής, Νότιας και Βορειοδυτικής Αμερικής, σύμφωνα με τη NASA.
Στις 10 Ιουνίου θα ακολουθήσει μία δακτυλιοειδής ηλιακή έκλειψη. Το συγκεκριμένο φαινόμενο συμβαίνει, όταν η Σελήνη είναι πολύ μακριά από τη Γη για να καλύψει τελείως τον ηλιακό δίσκο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα «δαχτυλίδι» ηλιακού φωτός γύρω από το σκοτεινό φεγγάρι. Θα είναι εν μέρει μόνο ορατή από την Ευρώπη.
