Χ. Ευστρατίου: Ενωμένες η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ μπορούν να φέρουν αποτελέσματα – Χρειάζεται η σύμπραξη και των υπόλοιπων φορέων
Αγγ. Μπεμπεκίδης: Η ισχύς εν τη ενώσει – Οι εργαζόμενοι που απήργησαν, είχαν υποχρέωση απέναντι στον εαυτό τους
Με ποσοστά συμμετοχής που ξεπέρασαν το 15% για δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, απήργησαν οι εργαζόμενοι στην Ξάνθη, στα πλαίσια της πανελλαδικής-πανεργατικής 24ωρης απεργίας που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ από κοινού, κατά του νέου εργασιακού νομοσχεδίου «Χατζηδάκη».
«Ενωμένες» ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, απέδειξαν πως το «ισχύς εν τη ενώσει» μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, αν και η συμμετοχή θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη, όπως μεγαλύτερη θα μπορούσε να είναι και η «σύμπραξη» φορέων με τα σωματεία και τις ομοσπονδίες, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι συνδικαλιστές.
Τα παραπάνω προκύπτουν από το ρεπορτάζ της «Θ» στο οποίο μιλούν ο πρόεδρος του Ν.Τ ΑΔΕΔΥ Ξάνθης κ. Χαράλαμπος Ευστρατίου καθώς και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης κ. Άγγελος Μπεμπεκίδης.
ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΒΙΟ
Ειδικότερα ο κ. Ευστρατίου ανέφερε στην «Θ» ότι:
Το εργασιακό νομοσχέδιο που κατατίθεται αυτήν την στιγμή προς ψήφιση στο ελληνικό κοινοβούλιο, περιλαμβάνει διατάξεις που εφόσον ψηφιστούν, θα επιφέρουν ισχυρά πλήγματα στην προστασία και στο εισόδημα των εργαζομένων. Τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση όσο και αυτή η κυβέρνηση, βλέπουμε (με μεγάλη μας έκπληξη) ότι κατεβάζει αντεργατικά νομοσχέδια που πλήττουν περισσότερο τον εργασιακό βίο των εργαζομένων. Θεωρούμε ότι η κατάργηση του 8ώρου (γιατί στην ουσία αυτό είναι και μπορεί η κυβέρνηση να λέει οτι παραμένουν 40 ώρες εργασίας, αλλά πλέον σταματά να υπάρχουν οι 8 ώρες δουλειά, οι 8 ώρες προσωπικός χρόνος και οι 8 ώρες ύπνος και ξεκούραση) και το 10ωρο, θα επιφέρουν αλλαγές στις οικογένειες, σε κάθε τι δραστηριότητα που θα μπορούσε να κάνει ο κάθε εργαζόμενος και δεν ξέρουμε κατά πόσο αυτό το 10ωρο θα παραμείνει 10ωρο ή θα πάει και 12ωρο με τις υπερωρίες.
ΠΑΝΩ ΑΠΟ 15% Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ – ΕΝΩΜΕΝΕΣ Η ΑΔΕΔΥ ΚΑΙ Η ΓΣΕΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ – ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΦΟΡΕΩΝ
Επιπλέον ο ίδιος τόνισε ότι:
Είναι σοβαρό το θέμα και πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να καταλάβουν και να κατανοήσουν ότι κανείς δεν πρέπει να απέχει από τέτοιου είδους κινητοποιήσεις. Ευτυχώς ή δυστυχώς σήμερα, υπήρχε κόσμος στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης, αλλά αν αναλογιστούμε τον κόσμο που δουλεύει σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, θεωρώ ότι ήταν λίγος. Θεωρώ ότι ήταν ένα ποσοστό –πάνω από 15% – των εργαζομένων που δουλεύουν στην Ξάνθη. Όπως κατανοούμε λοιπόν, αυτά τα ποσοστά δεν μπορούν να φέρουν αλλαγές. Πρέπει να υπάρξει συσπείρωση, πρέπει να υπάρξει αγώνας και η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι οι εργαζόμενοι εναντιώνονται σε τέτοιου είδους πρακτικές. Η επόμενη μέρα, δεν θα είναι ίδια. Οι απεργίες θα σταματήσουν να υπάρχουν και θα σταματήσουν να προκηρύσσονται από τα διοικητικά συμβούλια, με αποτέλεσμα να πρέπει να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις. Σε ένα εργοστάσιο ή σε μια ιδιωτική επιχείρηση, καταλαβαίνετε οτι ο εργοδότης θα μποϊκοτάρει με κάθε τρόπο μια Γενική Συνέλευση. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αποδέχονται ο,τι τους λέει ο εργοδότης, χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.
Παρόλα αυτά, εμείς λέγαμε, το λέμε και θα το λέμε ότι ενωμένες η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ μπορούν να φέρουν πολλά αποτελέσματα. Το θέμα όμως είναι ότι πέραν από την ενότητα, πρέπει να υπάρχει και σύμπραξη πρώτα και μετά συμμετοχή. Η σύμπραξη είναι ότι πρέπει μαζί με την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και οι υπόλοιποι φορείς που πλαισιώνουν την ελληνική κοινωνία (Επιμελητήρια, ΟΕΒΕ και όλοι οι υπόλοιποι φορείς) πρέπει να έρθουν σε μια συνεννόηση και τέτοιου είδους απεργίες (όταν πλήττονται εργασιακά δικαιώματα) να είναι συσπειρωμένες από όλους τους φορείς. Από εκεί και μετά, σημαντικό ρόλο επίσης, παίζει και η συμμετοχή. Θα συνεχίσουμε να λέμε ότι αν δεν υπάρχει συμμετοχή, τα μέτρα θα περάσουν. Οπουδήποτε υπάρχει συμμετοχή και αντίδραση, τα μέτρα κάμπτονται και σταματούν να προσπαθούν να τα περάσουν.
ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η «ΟΡΜΗ» ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ – ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ, ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ Ε.Κ Ή ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ
Από την πλευρά του ο κ. Μπεμπεκίδης εξήγησε ότι:
Εγώ διαφωνώ. Εμένα με ενδιαφέρει η ορμή των εργαζομένων όσοι και αν συμμετέχουν. Τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε κάνει πάνω από 200 απεργίες και 200 συλλαλητήρια. Το ζήτημα για εμάς στην συμμετοχή είναι να συμμετέχουν όλοι, όχι σκόπιμα. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει. Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση – ενδεχομένως εδώ και πάρα πολλά χρόνια – είναι το άπαν, γιατί κρίνεται η τύχη των εργαζομένων για το 8ωρο, για την πενθήμερη εργασία και όχι μόνον. Και έπρεπε οι εργαζόμενοι να συμμετέχουν αυτοβούλως χωρίς καμία άλλη προτροπή. Νομίζω ότι έτσι έγινε και συμμετείχαν και αυτό πρέπει να γίνεται, διότι από εδώ και πέρα ανοίγει ένας μεγάλος αγώνας. Εκτός από το εργασιακό σε λίγο καιρό θα έρθει ένα νέο ασφαλιστικό και ακόμη δεν τελειώσαμε με το ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου, που το ΣτΕ συνέχεια βγάζει αποφάσεις και το αποδομεί αλλά οι συνέπειες στους ασφαλισμένους ήταν και είναι δραματικές. Τώρα έχουμε ένα εργασιακό που πραγματικά είναι έκτρωμα και η συμμετοχή των εργαζομένων – μετά από πολύ καιρό γιατί αντιλήφθηκαν και οι ίδιοι ότι πραγματικά υπάρχει τεράστιο πρόβλημα – ήταν υπέρ του δέοντος ικανοποιητική. Εμείς όμως (το έχω ξαναπεί και ξέρετε ποια είναι η θέση μου) δεν βάζουμε το «πόση ήταν η συμμετοχή». Θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη αλλά θα μπορούσε να ήταν και χειρότερη. Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι είναι σοβαρά τα πράγματα, ότι η κυβέρνηση θα αποδομήσει τους εργαζόμενους και ότι αυτό πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Εδώ βάζω «άνω τελεία» και δεν συζητώ για την συμμετοχή, γιατί είχαμε και κινητοποιήσεις όπου η συμμετοχή ήταν ελάχιστη, αλλά ο αγώνας μας είναι μαραθώνιος και όχι «κατοστάρι». Και καλώς έκαναν οι εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, που συμμετείχαν σήμερα στην κινητοποίηση, γιατί ήταν υποχρέωσή τους στον εαυτό τους και όχι στο Εργατικό Κέντρο ή στον πρόεδρο. Δεν είναι ούτε «συνένωση» ούτε «συνεργασία». Είναι υποχρέωση όλων των εργαζομένων όπου και να ανήκουν, διότι «η ισχύς εν τη ενώσει». Όλα τα άλλα είναι μεθοδεύσεις και εκ του πονηρού, είτε αφορά στους συνδικαλιστές είτε αφορά πολιτικά κόμματα. Οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι και πολύ περισσότερο οι ηγεσίες τους (εντός ή εκτός εισαγωγικών) να είναι ενωμένοι, γιατί «η ισχύς εν τη ενώσει». Τίποτε άλλο.
