Διχάζει το σενάριο για την απαγόρευση εισόδου σε μη εμβολιασμένους

Μ. Τσιακίρογλου: Πώς να αστυνομεύσουμε τους πελάτες μας; – Τίθεται και θέμα προσωπικών δεδομένων

Ευθ. Μίλκογλου: Διχασμός – Θα γίνει το ίδιο και σε μάρκετ ή ΜΜΜ;

 

Για «προνόμια» εισόδου εμβολιασμένων εντός εσωτερικών χώρων των καταστημάτων, σε αντίθεση με τους μη εμβολιασμένους, έκανε λόγο από το βήμα της Βουλής, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με επίκεντρο την εστίαση (καφε- μπαρ, ταβέρνες κλπ), χωρίς ωστόσο να αποκρυσταλλώνεται ακόμη η εικόνα του αν κάτι τέτοιο δυνητικά θα μπορούσε να ισχύσει και για τον εμπορικό κόσμο.

Κάτι, που αν ισχύσει, θα αναγκάσει τους επαγγελματίες να αναλάβουν τον ρόλο του…αστυνομικού – αν αποφασίσουν να διαθέσουν τα μαγαζιά τους μόνον στους εμβολιασμένους – εισβάλλοντας παράλληλα και στα προσωπικά δεδομένα (εμβολιασμένοι ή μη εμβολιασμένοι) των πελατών τους.

Για όλα τα παραπάνω μίλησαν στην «Θ» η πρόεδρος της ΟΕΒΕ Ξάνθης κ. Μαίρη Τσιακίρογλου, και ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Ευθύμης Μίλκογλου.

 

ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ – ΠΩΣ ΝΑ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΑΣ; – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΠΙΟ «ΕΞΥΠΝΑ ΜΕΤΡΑ»

Ειδικότερα η κ. Τσιακίρογλου ανέφερε στην «Θ» ότι:

Θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω μόνο ως θεσμικός, το σκέλος της εστίασης. Εμένα αυτό μου θυμίζει περισσότερο τον αντικαπνιστικό νόμο και εννοώ ότι καλούμαστε εμείς να αστυνομεύσουμε τους πελάτες για άλλη μια φορά. Αυτό το project που τείνει να εφαρμοστεί (αυτή η κατάσταση εν πάση περιπτώσει) θεωρώ ότι είναι δύσκολα διαχειρίσιμο από τους επαγγελματίες της εστίασης. Αυτό το οποίο άκουσα και εγώ είναι ότι θα υπάρχουν δύο «ταχυτήτων» επιχειρήσεις – οι μεν θα εξυπηρετούν μόνον εμβολιασμένους και οι δε που θα μπορούν αν τους εξυπηρετούν όλους, αλλά οι ανεμβολίαστοι θα εξυπηρετούνται μόνον σε εξωτερικούς χώρους και με τα συγκεκριμένα υγειονομικά πρωτόκολλα των αποστάσεων – και νομίζω ότι όλο αυτό το εγχείρημα, είναι πρακτικά δύσκολο να γίνει από τα καταστήματα εστίασης, ιδίως σε μια μικρή επαρχία όπως είναι η Ξάνθη όπου όλοι λίγο – πολύ είμαστε γνωστοί. Το να μπαίνω εγώ δηλαδή στην θέση του αστυνομικού, να αστυνομεύσω τον πελάτη μου, να τον ρωτάω αν έχει εμβολιαστεί και να του ζητώ να μου προσκομίσει το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Υπάρχουν – θεωρώ – αντικειμενικές δυσκολίες σε αυτό το εγχείρημα και δεν ξέρω πρακτικά πόσο μπορεί να θεσπιστεί κυρίως στις επαρχιακές πόλεις που υπάρχει το στοιχείο των διαπροσωπικών σχέσεων και επαφών. Δεν θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα μπορέσει να περπατήσει τουλάχιστον στα μικρά καταστήματα εστίασης. Από εκεί και πέρα βεβαίως, θεωρώ ότι αδιαμφισβήτητη συνθήκη είναι η διασφάλισης της δημόσιας υγείας. Αυτό πρέπει να το κάνουμε κατανοητό σε κάθε τόνο, διαφορετικά οδηγούμαστε σε μονοπάτια που ήδη γνωρίσαμε ενάμιση χρόνο (στα γνωστά lockdown) που είναι κάτι που όλοι θέλουμε να αποφύγουμε τόσο για οικονομικούς όσο και για κοινωνικούς λόγους. Από εκεί και πέρα όμως, νομίζω ότι θα πρέπει να βρεθούν πιο «έξυπνα μέτρα» για να μπορέσουμε αφενός μεν να μην υπάρξει διασπορά του ιού, αφετέρου δε να μείνουν οι επιχειρήσεις μας ανοικτές. Θεωρώ ότι αυτό το οποίο συζητείται, είναι δύσκολο πρακτικά να γίνει.

 

ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (GDPR)

Επιπλέον η ίδια επισήμανε ότι:

Θεωρώ επίσης ότι είναι ξεκάθαρα και θέμα προσωπικών δεδομένων αυτό το πράγμα.

Κατά πόσο εγώ έχω την δικαιοδοσία ως επαγγελματίας να εκμαιεύσω με το ζόρι, προσωπικά σου δεδομένα, γιατί όλα αυτά είναι προσωπικά δεδομένα. Σκανάρεις ένα QR code και βλέπεις τις λεπτομέρειες του εμβολιασμού. Τίθεται λοιπόν και θέμα GDPR και για αυτό το εγχείρημα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν εξουσιοδοτούμαστε οι συνάδελφοι και δεν έχουμε τις απαιτούμενες γνώσεις για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε κάτι τέτοιο, σε επίπεδο προσωπικών δεδομένων. Ναι μεν δηλαδή με βάζεις στην διαδικασία να ελέγξω τον πελάτη, αν πω ότι στους εσωτερικούς χώρους δέχομαι μόνον εμβολιασμένους, αλλά εμένα με καλύπτεις νομικά απέναντι στον πελάτη ο οποίος μπορεί να κινηθεί νομικά εναντίον μου; Μου διασφαλίζεις αυτό το νομικό πλαίσιο για να είμαι και εγώ «καλυμμένη»; Το GDPR είναι παγκόσμια οδηγία. Δεν έχει να κάνει με το δίκαιο της εκάστοτε χώρας. Είναι ένα δίκαιο με παγκόσμια ισχύ. Συνεπώς θεωρώ ότι δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Βέβαια στον αντίποδα θα πρέπει να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Πεποίθησή μου είναι ότι αν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες έχει θεσπιστεί αυτό, έχει λειτουργήσει και καλύπτονται νομικά οι επαγγελματίες οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν αυτό, θα συμβεί και στην Ελλάδα. Νομίζω ότι τα «παρακλάδια» αυτού του εγχειρήματος που θα πρέπει να μελετηθούν πριν βγει με ΦΕΚ κάτι τέτοιο, είναι πολλά. Είναι δύσκολη η εξίσωση και για αυτό θα πρέπει να βρεθούν «έξυπνα μέτρα» που να μην «στοχοποιούν» και να μην δημιουργούν και έναν κοινωνικό αυτοματισμό αν θέλετε.

Δεν μπορώ εγώ ως επιχείρηση να στοχοποιώ τον πελάτη μου. Ναι, θεωρώ ότι ο εμβολιασμός πρέπει να προχωρήσει για την διασφάλιση της υγείας όλων μας – δεν είμαι υγειονομικός βέβαια – όμως το θέμα του εμβολιασμού είναι ένα πολύ λεπτό θέμα και αφορά στον καθένα ατομικά. Δεν μπορώ ως επαγγελματίας να στοχοποιήσω τον εμβολιασμένο ή τον ανεμβολίαστο αντίστοιχα. Είναι δύσκολο το εγχείρημα και θεωρώ ότι θα βρει αντιδράσεις από τους συναδέλφους της εστίασης γιατί βλέπω για άλλη μια φορά ότι το «μπαλάκι» πετιέται πάλι στην εστίαση και ότι πάλι η εστίασης πρέπει να μπει σε πολυδαίδαλους και δύσκολους δρόμους. Οι επαγγελματίες δεν μπορούν να «στιγματίζουν» τους πελάτες τους και επίσης το προσωπικό δεδομένο δεν έχει να κάνει μόνο με το τι θα διαχειριστώ εγώ ως επαγγελματίας αλλά και με το αν έρθει ένας ανεμβολίαστος – για παράδειγμα – στο κατάστημά μου και καθίσει έξω και τον δει ο εμβολιασμένος που κάθεται μέσα. Και αυτό θεωρώ ότι είναι ένα προσωπικό δεδομένο, αφού θα ξέρουμε ποιοι είναι ποιοι.

ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ – ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΡΚΕΤ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ;

Από την πλευρά του ο κ. Μίλκογλου εξήγησε ότι:

Δεν έχουμε ακόμη εικόνα για το αν θα μπουν αυτά και στον εμπορικό κόσμο, αλλά δημιουργείται θέμα. Πως θα τους ελέγχουμε; Θα λέμε «δείξτε μου το πιστοποιητικό σας»; Και πως θα ξέρουμε αν είναι αυτό το όνομα που αναγράφεται στο πιστοποιητικό; Γυρνάμε σε αυτό που είχαμε πει πριν πολύ καιρό. Το πώς δηλαδή θα μπορούμε να ελέγχουμε αυτούς που μπαίνουν μέσα σε ένα μαγαζί. Μιλάμε για διχασμό και βεβαίως μπαίνουν και προσωπικά δεδομένα. Τι είμαι εγώ για να ζητήσω πιστοποιητικό; Όταν σε σταματά η αστυνομία στον δρόμο, οι αστυνομικοί είναι με την στολή και σου ζητούν την ταυτότητα; Εγώ πως θα ζητήσω το πιστοποιητικό; Και κυρίως πως θα ξέρω ότι είναι όντως δικό του; Εγώ βλέπω ήδη έναν διχασμό ανάμεσα στις επιχειρήσεις – όχι μόνον στον δικό μας τον κλάδο αλλά και στους άλλους – σχετικά με το ότι «όσοι είναι ανεμβολίαστοι, δεν θα μπαίνουν». Βέβαια για το Καλοκαίρι, εφόσον μιλάμε για εξωτερικούς χώρους δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Αλλά είναι μια πολύ δύσκολη και πολύ περίεργη κατάσταση και – μιλώντας με φίλους και συναδέλφους – δεν νομίζω ότι υπάρχει σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα (εννοώ τόσο δύσκολα και επίμονα μέτρα). Ερχόμαστε εμείς για να το παίξουμε αστυνομικοί; Θα μπούμε δηλαδή σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση οι καταστηματάρχες (αν ισχύει βέβαια για όλους και για όλα). Επιπλέον, αυτό θα ισχύει και στα σούπερ μάρκετ και στα μέσα μαζικής μεταφοράς; Εκεί είναι ο συνωστισμός. Κάποιος με ρώτησε αν όλοι οι μετανάστες είναι εμβολιασμένοι και ποιος τους ελέγχει και δεν απάντησα. Εμείς σαν καταστηματάρχες περάσαμε ενάμιση χρόνο πολύ δύσκολο με 7 μήνες κλειστά καταστήματα. Περάσαμε ένα δύσκολο 2020, περνούμε ένα ακόμη δύσκολο 2021 και προσπαθούμε να «γιατρέψουμε» τις πληγές μας (με επιστρεπτέες και μη επιστρεπτέες, όσοι πήραν) οπότε ήρθε και αυτό, που αν ισχύσει, θα είναι «το κερασάκι στην τούρτα». Αλλά επειδή ο συνωστισμός δεν γίνεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα ισχύσει και στα ΜΜΜ και στα μάρκετ αυτό; Είναι μεγάλο θέμα και για αυτό είναι καλό να δει τι θα κάνει και το κεντρικό μας όργανο, η ΕΣΕΕμ να δει τι θα κάνει. Είναι καλό να καθίσουν όλοι και να το συζητήσουν αυτό το θέμα, διότι ήδη διαβάζω ότι κάποιοι επώνυμοι λένε ότι εμείς «δεν διαχωρίζουμε ανεμβολίαστους από εμβολιασμένους, ούτε θα διώξουμε κόσμο από τις δουλειές μας, αν εμβολιαστούν». Έχουμε λοιπόν ένα θέμα πάρα πολύ σοβαρό. Γιατί να μπούμε σε τέτοιον «διχασμό»; Είναι πολύ περίεργο το συναίσθημα και βέβαια πρόκειται και για προσωπικά δεδομένα. Δεν είμαι αστυνομικός και δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό εγώ (και ο καθένα μας). Δεν είναι στην δική μας αρμοδιότητα, διότι κάλλιστα μπορεί να μας απαντήσει κάποιος με μήνυση. Και καλό είναι να μην ισχύσει κάτι τέτοιο… Γενικά υπάρχει μια περίεργη εικόνα και έρχεται ένα μεγάλο «τσουνάμι» και δυστυχώς δεν ξέρω πόσες επιχειρήσεις θα μπορέσουν να λειτουργήσουν βάσει αυτών των δεδομένων. Και αν δεν γίνει στα μάρκετ κλπ, γιατί να γίνει στα υπόλοιπα; Αν συνεχίσουμε έτσι και γίνει για «πλάκα» μια εθελούσια έξοδος, μπορώ να σας πω ότι το 60% και πλέον των επιχειρήσεων θα κλείσουν.