47 χρόνια μετά σαν σήμερα και ο Ερντογάν συνεχίζει τις προκλήσεις
«Τα πάνε μια χαρά η ελληνική και κυπριακή πολιτική και διπλωματία», τονίζει χαρακτηριστικά στη «Θ»
Προκλητικός, εμφανίζεται για άλλη μια φορά ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την σημερινή επίσκεψή του στα κατεχόμενα της Κύπρου, ημέρα που ξεκίνησε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» (20ης Ιουλίου 1974), με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Με αφορμή όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» ο γνωστός στρατηγικός αναλυτής και ακαδημαϊκός κ. Νίκος Λυγερός, ο οποίος αναφέρθηκε παράλληλα στην ελληνική και κυπριακή διπλωματία, στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη, στην στάση της ΕΕ απέναντι στην Κύπρο αλλά και στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ που, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «λειτουργεί καταλυτικά για την απελευθέρωση του νησιού»
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΛΕΓΕ ΗΔΗ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΡΩΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
Αναλυτικότερα ο κ. Λυγερός εξήγησε στην «Θ» ότι:
Όταν έγινε η εισβολή – και μιλάμε για το ’74 – ήταν πολλοί που δεν είπαν τίποτα και δεν κατάλαβαν τι γινόταν και λέω ότι αν το κάνουμε κάθε φορά την ώρα που μας χτυπά η βαρβαρότητα και εμείς δεν την αντιμετωπίζουμε σωστά, στο τέλος θα έχουμε θύματα. Μετά είχαμε τους αγνοούμενους, είχαμε τους εγκλωβισμένους, είχαμε τους πρόσφυγες. Αυτά έγιναν σιγά σιγά. Μιλάμε πρώτα για τον «Αττίλα 1» και μετά για τον «Αττίλας 2» και λέω απλώς ότι για μένα αυτό που έχει σημασία, είναι οτι πρέπει να αντιδρούμε αμέσως και να παίρνουμε θέση. Εγώ αυτό που βλέπω στο Κυπριακό – έτσι όπως είχαν γίνει τα πράγματα – είναι ότι ενώ είχαμε εγγυήτριες δυνάμεις δεν ήμασταν στο πλευρό της Κύπρου, την κατάλληλη ώρα, εκείνη την στιγμή. Δεν προφτάσαμε. Όταν ξέρουμε ότι εκείνη την περίοδο (που θυμάστε πολύ καλά γιατί ήταν το Watergate, που ήταν κάτι πολύ σημαντικό και ξεκαθάρισε χάρις σε δημοσιογράφους το τοπίο) έβγαιναν οι αποφάσεις από το Δικαστήριο, άρα κανένας από τους αμερικανούς δεν κοίταζε τι γίνονταν στην Κύπρο εκείνη την στιγμή. Λέω λοιπόν ότι όταν τα αναλύουμε πιο γενικά, καταλαβαίνουμε ότι όταν ακούμε τον Ερντογάν να μιλά για τα Βαρώσια, να προσπαθεί να πει ότι «θα τα ανοίξουμε», είναι κάτι που το λέει τόσο καιρό. Η Τουρκία το έλεγε ήδη με το σχέδιο Ανάν, το 2004. Έλεγαν ότι «αν είσαι υπέρ του σχεδίου Ανάν, σε 15 μέρες θα είσαι στα Βαρώσια». Δεν έγινε τίποτα το ανάλογο. Άρα λέω απλώς ότι τώρα μας εκβιάζει ο Ερντογάν και λέει ότι «αν κάνετε γεωτρήσεις εμείς θα ανοίξουμε τα Βαρώσια». Μα ούτως ή άλλως είναι κατεχόμενα και κάνει ο,τι θέλει εδώ και καιρό η Τουρκία. Προσπάθησε το ’83 να πει ότι είναι αληθινό κράτος και δεν τα κατάφερε γιατί είχε απόφαση από τα Ηνωμένα Έθνη που είπαν ξεκάθαρα και παρότρυναν τους άλλους ότι «αυτό είναι απαράδεκτο» και «μην τους αναγνωρίζετε» και δεν έγινε. Άρα έχουμε ένα κράτος που έχει αναγνωριστεί μόνο από την Τουρκία και τώρα συνεχίζει αυτόν τον εκβιαστικό τρόπο, να πιέζει ποιον;
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΟΖ – ΤΑ ΠΑΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ – Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ «ΤΡΑΜΠΟΥΚΟ» ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ EASTMED GAS FORUM
Επιπλέον ο ίδιος επισήμανε ότι:
Οι έρευνες για την ΑΟΖ θα συνεχίσουν κανονικά και από την Exon Mobil και από την Total και από την ENI. Άρα λέω απλώς ότι επειδή δεν κατάφερε να μπει στο EastMed Gas Forum, επειδή δεν μπόρεσε να σταματήσει το EastMed όσον αφορά στον αγωγό και βλέπει ότι η πολιτική και η διπλωματία της Ελλάδος και της Κύπρου στην πραγματικότητα τα πάνε μια χαρά, προσπαθεί να κάνει λίγο τον «τραμπούκο» της πολιτικής και να πει «εγώ θα πιέσω ακόμη περισσότερο και θα δούμε πως πάει». Αλλά αυτό που βλέπουμε πρακτικά είναι ότι το τουρκολιβικό μνημόνιο δεν λειτούργησε, οι επαφές που ήθελε να κάνει με το Ισραήλ, δεν λειτούργησαν, οι επαφές που ήθελε να κάνει με την Αίγυπτο, δεν λειτούργησαν και εμείς δεν κάναμε πίσω ούτε στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, εγώ το χαίρομαι για το πώς αντιδρούμε επάνω σε αυτό. Χαίρομαι ότι είναι το επετειακό και επιμένω στο ότι ενώ συχνά αυτές τις εκδηλώσεις τις λέμε «αντικατοχικές», στην πραγματικότητα είναι «αντιεισβολικές», γιατί αν ήταν αντικατοχικές εκδηλώσεις θα έπρεπε να γίνονται κάθε μέρα, γιατί η κατοχή συνεχίζεται. Η εισβολή ήταν αυτή που έγινε τότε και το λέμε με αυτόν τον τρόπο. Είναι καλό λοιπον, γιατί μερικοί το ξεχνούν και είναι και μερικοί που γεννήθηκαν μετά το ’74 και δεν έχουν ιδέα για το τι ακριβώς έγινε τότε, να το ξεκαθαρίσουμε και να είναι αυτό το επετειακό, για να υπενθυμίζουμε στους αθώους ειδικά τι έχει γίνει και αυτοί που θυσιάστηκαν για την Κύπρο (και για την Ελλάδα σε κάποια φάση) να είναι δικαιωμένοι από αυτήν την υπενθύμιση. Η μνήμη μας η συλλογική δηλαδή, να μην ξεχνά τι γίνεται στο Κυπριακό. Και για αυτό είμαστε ακόμη πιο ευαίσθητοι όταν βλέπουμε πράξεις βαρβαρότητας, όπως οι χθεσινές (σ.σ. εννοεί τα σοβαρά επεισόδια με διαδηλωτές να προκαλούν εκτεταμένες υλικές ζημιές στο Προεδρικό Μέγαρο –όπως αναφέρθηκε – αλλά και να κάνουν «γυαλιά καρφιά» τις εγκαταστάσεις του δημοσιογραφικού συγκροτήματος ΔΙΑΣ και του τηλεοπτικού σταθμού ΣΙΓΜΑ).
Επειδή έχουμε ακόμη αυτό στο νου, λέμε να μην τα μπερδεύουμε όλα και ξαφνικά να λέμε πάλι ότι δεν είπαμε τίποτα και ότι δεν έγινε τίποτα. Άρα έγινε κάτι, που είναι μια πράξη βαρβαρότητας και αυτή η πράξη βαρβαρότητας από το ’74 συνεχίζεται μέχρι και τώρα. Άρα έχουμε εξελιχθεί στον τομέα, έχουμε προχωρήσει πάρα πολύ στον χώρο της ΑΟΖ και χάρις σε αυτό βλέπουμε ότι οι καινούριες διαπραγματεύσεις έχουν σχέση και με τα θέματα της ΑΟΖ και με τους υδρογονάνθρακες, ενώ παλαιότερα θυμάστε ότι η Τουρκία ήθελε να είναι εκτός διαπραγμάτευσης. Άρα, αυτό το χαρτί μέσω της ΑΟΖ – αυτό το απέραντο γαλάζιο – βοηθά να αντιμετωπίσουμε και το θέμα της πράσινης γραμμής, που δεν δημιουργήθηκε το ’74. Η πράσινη γραμμή σχεδιάστηκε τον Δεκέμβριο του ’63. Άρα είναι καλό να ξέρουμε ότι δεν μας ξάφνιασε και δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε. Περιμέναμε κάτι τέτοιο που έπρεπε να γίνει το ’64, για αυτό ευτυχώς είχαμε μια παρέμβαση του αμερικανού προέδρου Τζόνσον στον Πρωθυπουργό Ινονού, να του πει ότι «πρόσεξε! Εδώ είμαστε μέσα σε πλαίσιο ψυχρού πολέμου. Μην κάνετε κανένα λάθος». Άρα, με αυτόν τον τρόπο, επετειακά μπορούμε να υπενθυμίσουμε αυτά τα γεγονότα και είναι και μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε και για τις εξελίξεις που προχωρούν στον χώρο της κυπριακής ΑΟΖ που πραγματικά αποτελεί ένα παράδειγμα και για την ελληνική ΑΟΖ.
«ΠΑΙΖΕΙ» ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ Ο Ν. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ – ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ – ΤΟ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΕ
Αναφορικά με το αν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, «παίζει» σωστά, ο κ. Λυγερός, σημειώνει ότι:
Ο κ. Αναστασιάσης, παίζει σωστά σε αυτό το πλαίσιο. Δεν έπαιζε πάντοτε σωστά. Θυμάστε ότι το 2004 ήταν υπέρ του σχεδίου Ανάν και εγώ δεν τα ξεχνώ αυτά. Αλλά βλέπω τώρα ότι έχει αλλάξει η στρατηγική του επάνω σε αυτό το θέμα. Φαντάζομαι ότι ενσωμάτωσε και το αποτέλεσμα που ήθελαν οι ίδιοι οι Κύπριοι και προχωρά πιο δυναμικά αυτήν την περίοδο σε αυτά τα θέματα, απλώς πρέπει να είμαστε πάντοτε προσεκτικοί. Πρέπει να προχωράμε το θέμα της ΑΟΖ γιατί λειτουργεί καταλυτικά για την απελευθέρωση του νησιού και πρέπει επίσης να μην μπερδευόμαστε όταν μιλάμε για την «διζωνική», «δικοινοτική» κλπ (καθώς με ρωτήσαμε και για το τι γίνεται και με το θέμα της de facto διχοτόμησης). Απλώς υπενθυμίζω ότι η διχοτόμηση ήταν κάτι που ήθελε η ΤΜΤ (η τρομοκρατική οργάνωση των Τούρκων) και αυτό το ήθελε από τότε που ιδρύθηκε, άρα από το ’58. Άρα όλοι αυτοί που λένε ότι θα ήταν καλό να υπάρχει μια διχοτόμηση, πρέπει να ξέρουν ότι ουσιαστικά προωθούν την πολιτική της ΤΜΤ και τίποτε άλλο. Από την άλλη πλευρά όσοι προωθούν το θέμα της «διζωνικής», είναι αυτό που ήθελε από τότε το ΑΚΚΕΛ. Άρα στην πραγματικότητα, εμείς αυτό που θέλουμε είναι πραγματικά η απελευθέρωση του νησιού, το οποίο δικαιούται να το κάνει και είναι αυτό που πετύχαμε και με το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί αν το σκεφτούμε καλά, η Κύπρος εντάχθηκε ως ενιαία χώρα, χάρις στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν, εντάχθηκε με άρση ευρωπαϊκού κεκτημένου στα κατεχόμενα, αλλά δεν εντάχθηκε σαν δύο χώρες. Άρα αυτή η πορεία που έχει η Κύπρος από το 2004 και μετά, με τις υπογραφές το 2007, το 2010 για τις οριοθετήσεις και στην συνέχεια για τις ανακαλύψεις για τα τρία κοιτάσματα, Αφροδίτη, Καλυψώ και Γλαύκος, είναι πράγματα χειροπιαστά και πάνε προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτό το λέω γιατί όταν κοιτάζουμε καλά και το Σύνταγμα της Κύπρου, δεν τους έχει αποβάλλει τους τουρκοκύπριους. Να ξέρετε ότι ακόμη και τώρα, οι έδρες των τουρκοκυπρίων είναι κενές και για αυτό η βουλή της Κύπρου, λειτουργεί μόνο με 56 Βουλευτές. Διότι οι 24 είναι κενές για τους τουρκοκύπριους. Δηλαδή προβλέπεται, όπως έχουμε τους αντιπροσώπους στην Βουλή για τους Μαρωνίτες, τους Λατίνους και τους Αρμενίους. Άρα το πλαίσιο λειτουργεί. Είμαστε σε ένα πολύ καλό πλαίσιο από την στιγμή που μπήκαμε στην ΕΕ – μπήκαμε στην Ευρωζώνη – και λειτουργούμε με τροποποιήσεις και τροπολογίες του Συντάγματος που έχει καλυτερεύσει και κατά συνέπεια πρέπει να πάμε προς αυτήν την θετική προσέγγιση η οποία έχει ενισχυθεί πάρα πολύ με το θέμα της ΑΟΖ.
