Ενόψει χειμώνα και αλλαγής των μέτρων για επιπλέον τραπεζοκαθίσματα…
Μ. Τσιακίρογλου: Θέλουμε να εξυπηρετήσουμε όλους τους πελάτες, αλλά…δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει
Με την χειμερινή σεζόν να «μπαίνει» επίσημα πια στην ζωή μας από την μια και με το γεγονός ότι παραμένει άγνωστο – για την ώρα – αν θα δοθεί στους δήμους η δυνατότητα παράτασης του μέτρου ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων σε επιπλέον κοινόχρηστο χώρο από την άλλη, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος προβληματίζονται για το αν θα μπουν ή όχι στην διαδικασία διαμόρφωσης εξωτερικών χώρων (με τα γνωστά «μανιτάρια», τις ζελατίνες, τις τέντες κλπ) αφού ναι μεν επιθυμούν να εξυπηρετήσουν και τους ανεμβολίαστους συμπολίτες μας, αλλά… ακόμη δεν γνωρίζουν αν θα δουλεύουν τον Χειμώνα με τους ίδιους όρους.
Για όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» η πρόεδρος της ΟΕΒΕ Ν. Ξάνθης κ. Μαίρη Τσιακίρογλου, η οποία αναφέρθηκε σε «κόστη», «αστάθμητους» και «εξωγενείς» παράγοντες, σημειώνοντας με έμφαση ότι «θέλουμε να εξυπηρετήσουμε όλους τους πελάτες, αλλά δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει».
«ΚΑΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ» – ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ;
Αναλυτικότερα η κ. Τσιακίρογλου, εξήγησε στην «Θ» ότι:
Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Έχουμε «βυθιστεί» σε έναν κοινωνικό αυτοματισμό, με τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους. Οι διατάξεις είναι πάρα πολύ συγκεκριμένες, διαφορετικά τα πρόστιμα είναι πάρα πολύ υψηλά, οπότε – όπως αντιλαμβανόμαστε – μια επιχείρηση πρέπει να λειτουργήσει με την «πεπατημένη». Δηλαδή μόνον εμβολιασμένοι ή πιστοποιημένα νοσήσαντες σε εσωτερικό χώρο. Από εκεί και πέρα, οι εξωτερικοί χώροι είναι μια «καλή ερώτηση» γιατί αφενός μεν τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στην ΠΕ Ξάνθης, έχουν πολύ μικρούς εξωτερικούς χώρους. Είναι πολύ λίγα τα μαγαζιά που έχουν μεγάλους εξωτερικούς χώρους και αφετέρου, ο παραπάνω επιπλέον χώρος που δίδεται ατελώς στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, λήγει στις 31-10 (επίσημα) και δεν γνωρίζουμε αν θα δοθεί στους δήμους η δυνατότητα προέκτασης αυτού του ευεργετικού – για εμάς – και ορθού μέτρου.
Όσον αφορά στις κατασκευές, θα πρέπει και αυτές να πληρούν κάποιες προδιαγραφές, διαφορετικά μπορεί να θεωρούνται «παράνομα παραπήγματα» και να υπάρχουν υψηλά και «απροσπέλαστα» πρόστιμα για τους επαγγελματίες. Και τα «μανιτάρια» επίσης. Όλα αυτά, είναι λειτουργικά κόστη, τα οποία αφενός μεν μια επιχείρηση, μπορεί να τα κάνει, αφετέρου δεν μπορεί να τα «σηκώσει» οικονομικά (αυτό είναι δεδομένο). Το θέμα είναι: Θα μας επιτραπεί τον Χειμώνα να είναι ανοικτή η εστίαση με τους όρους που δουλεύουμε σήμερα; Αυτό δεν το γνωρίζουμε. Δεν μπορώ να γίνω «προάγγελος» κακών μαντάτων, αλλά βλέπουμε ότι τα κρούσματα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, οπότε είμαστε εκ νέου σε «αχαρτογράφητα νερά». Δεν ξέρουμε τι μέλει γενέσθαι από τον Οκτώβρη και εντεύθεν.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΑΘΜΗΤΟΙ ΚΑΙ ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ – ΜΙΚΡΗ Η «ΔΕΞΑΜΕΝΗ» ΠΕΛΑΤΩΝ – ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΛΕΓΚΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ
Επίσης η ίδια επισήμανε ότι:
Μην ξεχνάμε ότι η περιοχή της Ξάνθης και ευρύτερα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης δεν είναι «από Αθήνα και κάτω» όπου οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές, ο καιρός είναι ηπιότερος και μπορείς μέχρι και τον Δεκέμβρη να καθίσεις έξω, έστω και με «μανιτάρι». Υπάρχουν μέρες, που το κρύο στην Ξάνθη είναι «τσουχτερό» και δεν μπορείς ούτε με το «μανιτάρι» να καθίσεις έξω. Άρα υπάρχουν και οι αστάθμητοι και εξωγενείς παράγοντες, τους οποίους πρέπει να συνυπολογίσουμε σε αυτές τις κινήσεις. Ναι! Αν μια επιχείρηση θέλει να δουλέψει, αναγκαστικά θα τα κάνει. Το θέμα είναι: Θα είμαστε ανοικτοί τον Χειμώνα, έστω και με τον τρόπο που είμαστε τώρα; Γιατί, δυστυχώς, μην ξεχνάμε ότι στην ΠΕ Ξάνθης – που επιβεβαιωμένα έχει χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού, όπως έχουν πει σε κάθε τόσο και στις κυβερνητικές ενημερώσεις για τον κορωνοϊό – η «δεξαμενή» πελατών που έχουμε να «αντλήσουμε» και μπορεί να καθίσει σε εσωτερικό χώρο, είναι πολύ μικρή. Οπότε, αντιλαμβανόμαστε ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, ουσιαστικό και πλέον τίθεται θέμα βιωσιμότητας για όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Οι επαγγελματίες του κλάδου, δεν μπορούμε να γίνουμε ελεγκτικές αρχές εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Κατά αρχάς εγώ δεν είμαι το «όργανο» που θα πείσω με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να καθίσει μέσα, τον ανεμβολίαστο ώστε να εμβολιασθεί. Για εμένα, αυτή η παραδοχή είναι λάθος. Για αυτό θα τον πείσει ένας υγειονομικός. Κατανοώ απόλυτα την ανάγκη οποιουδήποτε ανθρώπου να βγει και να διασκεδάσει. Εγώ όμως, ως επαγγελματίας, αν δεν τηρήσω την νομιμότητα που μου επιβάλλει το κράτος, θα βρεθώ με κλείσιμο της επιχείρησής μου (αφήστε το διοικητικό πρόστιμο που είναι από 2000 έως 7000 ευρώ).
ΠΟΛΥ «ΛΕΠΤΕΣ» ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ
Επίσης η κ. Τσιακίρογλου επισήμανε ότι:
Προετοιμασία μπορεί να υπάρξει από κάποιους συναδέλφους, αλλά μπορεί και να μην υπάρξει γιατί δεν ξέρουν τι μέλλει γενέσθαι από τον Οκτώβρη και έπειτα. Αν – για παράδειγμα – τον Νοέμβρη ξαναμπούμε στο Take Away και στο Delivery, αυτές οι δαπάνες που έγιναν στην επιχείρηση, δεν θα έχουν ανταποδοτικότητα. Θα είναι δαπάνες που θα πέσουν στο «κενό». Είναι πολύ λεπτές οι γραμμές και του επαγγελματία.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ, ΑΛΛΑ…ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
Τέλος η πρόεδρος της ΟΕΒΕ Ν. Ξάνθης σημείωσε με έμφαση ότι:
Εμείς θέλουμε να εξυπηρετήσουμε όλους τους πελάτες. Οι εμβολιασμένοι, αφού υπάρχει αυτή η νομοθεσία μέσα, οι ανεμβολίαστοι, αφού υπάρχει αυτή η νομοθεσία, έξω. Δεν θέλει καμία επιχείρηση να χάσει ούτε μισό πελάτη. Η πρόθεση είναι αυτή. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ο αντίλογος ότι θα γίνουν κάποια έξοδα. Θα γίνουν τα έξοδα αυτά, αλλά θα είμαστε τον Νοέμβρη ανοικτά; Είμαστε ξεκάθαρα σε «αχαρτογράφητα» νερά και επειδή υπάρχει πλέον η κουλτούρα της πανδημίας στους επαγγελματίες, έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας, το «ναι μεν, αλλά».
Οι επιχειρήσεις εστίασης, έχουν όλη την καλή διάθεση, τηρώντας όλα τα νόμιμα υγειονομικά πρωτόκολλα και αυτά που ορίζει η νομοθεσία – το λέω σε κάθε τόνο – να διαμορφώσουν τους εξωτερικούς τους χώρους για να εξυπηρετήσουν και τους πελάτες που δεν έχουν εμβολιαστεί. Τονίζω όμως – και πάλι – ότι το όλο εγχείρημα είναι δύσκολο και από οικονομικής άποψης, σε μια περίοδο που βλέπουμε ότι η κατανάλωση έχει αρχίσει και φθίνει. Το θέμα και το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει.
