Σχολείο και με ανοιχτά παράθυρα και όχι τηλεκπαίδευση προτιμούν γονείς και εκπαιδευτικοί στην Ξάνθη

Καίνε συνεχώς τα καλοριφέρ στις αίθουσες, αλλά… «ξεπαγιάζουν» μαθητές και εκπαιδευτικοί!

Αθ. Γανίδης, Δημ. Ντούμος και Μ. Λουκοπούλου, μιλούν στην «Θ»

Ανοικτά σχολεία με… ανοικτά παράθυρα, αντί κλειστών μονάδων και τηλεκπαίδευση, φαίνεται να προτιμά η πλειοψηφία γονέων και εκπαιδευτικών στην Ξάνθη, παρά το γεγονός ότι οι «παγωμένες» μέρες που διανύουμε, θέτουν σε κίνδυνο μαθητές, δασκάλους και καθηγητές, δεδομένου ότι εκτός από τον κορωνοϊό, «καραδοκούν» και άλλες ιώσεις της εποχής.

Για όλα τα παραπάνω μίλησαν στην «Θ», ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Ξάνθης κ. Αθανάσιος Γανίδης, ο πρόεδρος του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Δημήτρης Ντούμος καθώς και η πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ξάνθης κ. Μαρία Λουκοπούλου, η οποία μάλιστα μας μετέφερε πως κατά την χθεσινή ημέρα, υπήρξε μαθήτρια που ανάμεσα στα τετράδια και στα βιβλία, μετέφερε και μια…κουβερτούλα!

ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

Αναλυτικότερα ο κ. Γανίδης, επισήμανε στην «Θ» ότι:

Θεωρώ ότι οι περισσότεροι γονείς, θέλουν να γίνονται διά ζώσης τα μαθήματα, για πολλούς και διάφορους λόγους. Κατά αρχήν είναι πιο σωστή και πιο αποδοτική όλη η διαδικασία. Εννοείται ότι υπάρχουν και άλλα προβλήματα (π.χ η φύλαξη των παιδιών) όταν είναι κλειστά τα σχολεία, ιδίως για τους γονείς που εργάζονται. Επομένως από όποια άποψη και αν το δούμε, νομίζω ότι όλοι θέλουμε να είναι ανοικτά τα σχολεία. Εδώ όμως, υπάρχει το θέμα με τον κορωνοϊό και οι ιδιαίτερες συνθήκες που έχουμε το τελευταίο διάστημα με το κρύο και όλα αυτά, λειτουργούν λίγο «προβληματικά». Η αλήθεια είναι ότι όταν υπάρχουν 25-30 παιδιά σε μια αίθουσα, είναι καλό να αερίζεται ο χώρος – και αν είναι δυνατόν να αερίζεται συνέχεια – επομένως σαν πρωτόκολλο, δεν είναι κάτι παράλογο.

Από τα δικά μου παιδιά, αλλά και άλλους γονείς με τους οποίους συζητώ, βλέπουμε πως σίγουρα – λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας – δυσκολεύονται τα παιδιά και δεν έχουν την άνεση που θα είχαν σε έναν χώρο που θερμαίνεται σωστά, αλλά νομίζω ότι είναι αναγκαίο κακό αυτήν την στιγμή. Δεν βλέπω πως θα μπορούσε να λυθεί άμεσα κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, υπάρχει η πρόταση από κάποιους να μειωθούν τα τμήματα, αλλά αυτό προϋποθέτει επάρκεια εκπαιδευτικών, πολλές αίθουσες και όσο και αν το θέλαμε όλοι, θεωρώ ότι είναι κάτι ανέφικτο τουλάχιστον σαν άμεση λύση. Σε βάθος χρόνου, αν γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, μπορεί κάποια στιγμή να καταστεί εφικτό, αλλά σαν άμεση ενέργεια νομίζω ότι είναι πραγματικά ουτοπικό.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΑΡΧΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ

Όσον αφορά στην πιθανότητα να νοσήσουν από άλλες ιώσεις – λόγω των ανοικτών παραθύρων – οι μαθητές, ο κ. Γανίδης τονίζει ότι:

Σίγουρα, πάρα υπάρχει ο κίνδυνος – ιδίως των Χειμώνα- για τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους να νοσήσουν είτε από κρυώματα είτε από άλλες ιώσεις, αλλά δυστυχώς τα τελευταία 2-2.5 χρόνια έχουμε την πανδημία του κορωνοϊού, η οποία δεν είναι μια απλή «ιωσούλα» όπως φαίνεται, αλλά αρκετά επικίνδυνη και μάλιστα οδηγεί σε μεγάλο αριθμό θανάτων. Επομένως νομίζω ότι μπρος στις διάφορες άσχημες καταστάσεις που μπορεί να συμβούν, πρέπει να επιλέξουμε την μη χείριστη. Μια απλή ίωση θα καταπολεμηθεί και θα περάσει σε 3-4 μέρες (νομίζω ότι δεν είναι και πρόβλημα να περνάμε μια ιωσούλα μέσα στην σεζόν, καθώς οι γιατροί λένε ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα) αλλά με τον κορωνοϊό, δυστυχώς, δεν είναι ίδιες οι πιθανότητες, επομένως εκεί θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι να προστατευθούμε – κατά αρχήν – από τον κορωνοϊό.

Μακάρι να μπορούσαμε να προτείνουμε κάτι που θα είναι εφικτό, αλλά από αυτά που ακούμε  γενικά – είτε από τις φωνές των γονέων είτε από τις φωνές των εκπαιδευτικών – νομίζω ότι σαν άμεσο μέτρο (εγώ προσωπικά τουλάχιστον) δεν βλέπω κάτι που θα μπορούσε να γίνει.

ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΑΛΛΑ… ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Από την πλευρά του ο κ. Ντούμος εξηγεί ότι:

Πρώτα από όλα, μετά από δύο και τρεις μέρες που ήταν κλειστά – στην ορεινή περιοχή για παράδειγμα – τα σχολεία, οι διευθυντές και οι καθαρίστριες πήγαν νωρίτερα και άναψαν τα καλοριφέρ, οπότε δεν υπήρχε θέμα. Το ζήτημα με τα παράθυρα, όντως είναι πρόβλημα, γιατί και τα σχολεία για αυτό έκλεισαν με τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες (επειδή έπρεπε να ανοίξουν τα παράθυρα) και με το κρύο (-5 και -10 βαθμούς), ήταν δύσκολο. Είναι όντως δύσκολο. Ευνοημένες είναι οι σχολικές μονάδες που δεν έχουν μαθητές κοντά στα παράθυρα. Εγώ προσωπικά, έχω θέμα. Ανοίγεις έστω και για λίγο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα.  Είναι ένα ζήτημα, αλλά δεν γίνεται να κλείσουν τα σχολεία. Η δια ζώσης εκπαίδευση, δεν μπορεί – με τίποτα – να αντικατασταθεί με την τηλεκπαίδευση και επιπλέον δεν μπορεί όσο συνεχίζονται οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, να είναι και κλειστά τα σχολεία. Τα σχολεία πρέπει να είναι ανοικτά και οι εκπαιδευτικοί κάνουν ο,τι καλύτερο μπορούν. Και εμείς δυσκολευόμαστε, αλλά κάνουμε ο,τι καλύτερο για τα παιδιά. Δεν γίνεται διαφορετικά. Και δεν είναι μονίμως ανοικτά τα παράθυρα. Ανοίγουν ανά μισή ώρα, ανά 45’, ανά 10’ και περισσότερο αερίζονται στα διαλείμματα. Είμαστε υπέρ των ανοικτών σχολείων με τις όποιες δυσκολίες, απλώς εκεί χρειάζεται περισσότερη οικονομική ενίσχυση στις σχολικές μονάδες, προκειμένου να είναι συνέχεια αναμμένα τα καλοριφέρ. Προβλήματα με επάρκεια πετρελαίου, προς το παρόν δεν υπάρχουν βέβαια. Είναι δύσκολο. Είναι αναγκαίο κακό και πρέπει να κάνουμε υπομονή. Ανάμεσα στα δύο «κακά», επιλέγεις το λιγότερο κακό. Για εμένα το λιγότερο είναι η φυσική παρουσία των παιδιών στην τάξη – στον χώρο τους – παρά η τηλεκπαίδευση.

ΥΠΗΡΞΕ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΜΕ ΚΟΥΒΕΡΤΟΥΛΑ – ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΑΕΡΑ – ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Τέλος από την δική της πλευρά η κ. Λουκοπούλου, τόνισε ότι:

Ζητήσαμε από τον Δήμο, συσκευές καθαρισμού αέρα – και αυτό πρέπει να το φροντίσει η πολιτεία και να χρηματοδοτήσει τους Δήμους – ώστε να μπορούμε να κάνουμε μάθημα, με κλειστά παράθυρα. Προφανώς και έχουν δίκιο και οι γονείς. Και εμείς ξεπαγιάζουμε. Σήμερα δηλαδή – κυριολεκτώ – ήρθε μαθήτρια με κουβερτούλα. Έφερε κουβερτούλα από το σπίτι το παιδί (και πολύ καλά έκανε). Αλλά τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να μην έχουμε ανοικτά παράθυρα, γιατί είναι πολλά τα παιδιά στις τάξεις και ο κίνδυνος να υπάρξει μετάδοση, είναι υπαρκτός. Οπότε εκείνο που ζητούμε από την πολιτεία, είναι συσκευές καθαρισμού αέρα. Τις ζητούμε εδώ και δύο χρόνια. Βεβαίως, αν είχαμε λιγότερα παιδιά στην τάξη – προφανώς – δεν θα ήταν τόσο άμεση ανάγκη να είναι συνέχεια ανοικτά τα παράθυρα.

Πιστέψτε με, είναι καλύτερο το «διά ζώσης μάθημα και ανοικτά παράθυρα». Τα κενά που έχει αφήσει το webex – σε εκπαιδευτικό και κοινωνικό επίπεδο – είναι απίστευτα. Δεν μπορούσαμε καν να τα υπολογίσουμε. Ξέραμε ότι θα γίνει, αλλά αυτό δεν το φανταζόμασταν. Επίσης, είπαμε στα μεγάλα κρύα, να μην κλείνει το σχολείο, αλλά για να ξεκινά μια – δυο ώρες αργότερα, δεν είναι κακή ιδέα, ώστε να μην κλείνει το σχολείο. Το να χάσουν μια ώρα τα παιδιά σε έκτακτες καταστάσεις,  δεν το θέλουμε, αλλά θα ήταν για δυο – τρεις ημέρες. Ας ξεκινάμε λίγο πι αργά, αλλά να μην κλείνουν τα σχολεία. Πιστεύω ότι οι συσκευές καθαρισμού αέρα, θα δώσουν μια λύση και σε συνδυασμό με τα – αν επιτέλους το καταλάβουν – λιγότερα παιδιά στην τάξη, θα έχουμε μια ακόμη καλύτερη λύση. Αυτό, θα μπορούσε να μπει σε εφαρμογή και το τρίμηνο που ήταν κλειστά τα σχολεία αλλά και από τον Μάρτη ως τον Σεπτέμβρη (μιλώ για την πρώτη καραντίνα) πάλι θα μπορούσε να σχεδιαστεί. Και εμείς κρυώνουμε και οι περισσότεροι είμαστε και μεγάλοι άνθρωποι.