Ας πρόσεχες Χριστόδουλε…

Ας πρόσεχες Χριστόδουλε…

Καλά, τι ήταν πάλι αυτό με τον Χριστόδουλο (βλέπε Τοψίδης)… «Ανακάτεψε» τον εισαγγελέα για να του παραχωρηθούν σχετικά έγγραφα από το προεδρείο του Περιφερειακού Συμβουλίου, ενώ μπορούσε να έχει άμεση πρόσβαση (όπως και ο οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφερόμενος) καθόσον ήταν αναρτημένα στο διαδίκτυο; Πρώτη φορά ακούω για εισαγγελική παραγγελία για έγγραφα για τα οποία μπορούν να λάβουν γνώση… 10 εκατομμύρια Έλληνες σε όλη τη χώρα (και όχι μόνον)! Τι κατάφερε ο Χριστόδουλος να δώσει ακόμη μια αφορμή στον Χρήστο Παπαθεοδώρου, ο οποίος τον έστειλε αδιάβαστο κυριολεκτικά! Αν δεν κατάφερε να μάθει τα στοιχειώδη διαδικαστικά ο κος Τοψίδης στα τρία χρόνια παρουσίας του στο Περιφερειακό Συμβούλιο, πως θέλει να ηγηθεί και της Περιφέρειας; Την άλλη φορά να είναι πιο προσεκτικός λοιπόν…

Απόλυτο δίκιο είχε ο Τσιτιρίδης…

Σαφώς και έχει απόλυτο δίκιο ο Γιώργος Τσιτιρίδης στην ένσταση που κατέθεσε κατά την διάρκεια της προχθεσινής συνέντευξης τύπου για το Χατζιδάκειο Φεστιβάλ, σε ότι αφορά την απουσία εκδηλώσεων στον Δήμο Αβδήρων… Τόσο οι διοργανωτές, όσο και ο Δήμαρχος Ξάνθης παραδέχθηκαν την παράλειψη, αλλά κάποιοι θέλησαν να δώσουν περαιτέρω συνέχεια και να κάνουν την τρίχα… τριχιά! Μα, είναι δυνατόν να εδρεύει το Μουσικό Σχολείο στον Δήμο Αβδήρων, να αγωνίζεται ο Δήμος και ο Δήμαρχος για τις νέες εγκαταστάσεις του, να χρηματοδοτείται η διοργάνωση από το συγκεκριμένο Δήμο μ’ ένα ποσό και να μη γίνεται μία εκδήλωση στη Γενισέα ή στα Άβδηρα κλπ; Και κάτι ακόμα. Βλέποντας την τεράστια αφίσα, ύψους πάνω από δύο μέτρα που υπήρχε στον χώρο, τελευταίοι των «Μοϊκανών» και με πολύ μικρότερα στοιχεία ακόμη και από τους ιδιώτες χορηγούς ήταν η Περιφέρεια ΑΜ-Θ και ο Δήμος Αβδήρων, οι οποίοι χρηματοδότησαν (αν δεν κάνω λάθος) την διοργάνωση με το συνολικό ποσό των 7.000 ευρώ! Δηλαδή τι θέλατε να κάνει ο Τσιτιρίδης μετά απ’ όλα αυτά, να πει και ευχαριστώ από πάνω;

Ψυχολογικός πόλεμος και διασπορά πανικού!

Ρε παιδιά, τελικά τι γίνεται εδώ πέρα; Αν όλα αυτά που λέγονται από επίσημα χείλη σε θεσμικό, πολιτικό επίπεδο, τα έλεγα και τα έγραφα εγώ πριν από λίγους μήνες, θα έπρεπε να με περάσουν χειροπέδες για διασπορά πανικού στους αναγνώστες και ακροατές μου… Όταν τα λέει όμως η υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, όταν τα λέει ένας πολιτικός μέγιστου βεληνεκούς όπως ο Βενιζέλος, αλλά και άλλοι Έλληνες και ξένοι πολιτικοί παράγοντες, τότε κάτι δεν πάει καλά… Η μεν πρώτη συστήνει την προμήθεια τροφίμων και νερού για πάν ενδεχόμενο με αφορμή τον πόλεμο της Ουκρανίας  και ο άλλος κάνει λόγο για μία κατάσταση που παραπέμπει στην έναρξη του Γ’ παγκοσμίου πολέμου, τότε σε μας δεν απομένει να τους πιστέψουμε! Και να ήταν μονάχα αυτοί που μας προϊδεάζουν για τα χειρότερα που επέρχονται; Άποψή μου, μη δίνετε σημασία σ’ αυτή την ιδιότυπη τρομοκρατία που επικρατεί τα τελευταία 2-3 χρόνια, από την εμφάνιση του κορωνοϊού και εν συνεχεία με όλα αυτά τα τραγικά που λέγονται και ακούγονται. Κάποιοι προφανώς επιθυμούν να διατηρούν τους σε μία κατάσταση άγχους, τρόμου και αβεβαιότητος… Ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε! Γιατί –όπως έχω πει πολλές φορές- στην αντάρα ο λύκος (οι λύκοι) χαίρονται και δεν έχω καμία διάθεση να υποδυθώ τον ρόλο του πρόβατου…

Συμφωνώ μεν, αλλά…

Ορμώμενος από την χθεσινή στήλη, αναφορικά με τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις του Μανώλη Τσέπελη που θα πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι το τέλος της τετραετίας, επικοινώνησε μαζί μου ο πρωτεργάτης του εν δυνάμει βιοτεχνικού πάρκου (ΔΕΡΑΣ), καταθέτοντας την ένστασή του, γιατί ανάμεσα στις εκκρεμότητες που ανέφερα δεν έκανα λόγο για τη δημιουργία του εν λόγω βιοτεχνικού πάρκου, το οποίο παραμένει ακόμη σε εκκρεμότητα… Ένα θέμα που ο ίδιος ο Γιάννης Σιούτας θεωρεί μείζονος σημασίας και προφανώς είναι. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να έχουμε καρφωμένο στο κεφάλι μας το συγκεκριμένο εγχείρημα και να το «σκαλίζουμε» ανά πάσα στιγμή. Ίσως να θεώρησε αγενή την αντίδρασή μου ο φίλτατος κατά τα άλλα Γιάννης Σιούτας, αλλά ας κάνει και ο ίδιος λίγο την αυτοκριτική του στον «τρόπο» με τον οποίο καταθέτει τις ενστάσεις του και τα ξαναλέμε…

Του Τένη Καμαρίδη