«Φταίει» ο Δήμος , αλλά… φταίνε και οι ξενοδόχοι
Σε καμία περίπτωση δεν θα επιχειρήσω να «αφαιρέσω» ευθύνες από τον Δήμο Ξάνθης και τους αρμόδιους αυτοδιοικητικούς σε θέματα τουρισμού και επισκεψιμότητας. Και μόνο το γεγονός ότι η δημοτική επιτροπή τουρισμού δεν έχει συνεδριάσει ποτέ αποδεικνύει και το ενδιαφέρον που υπάρχει ή δεν υπάρχει στην κατεύθυνση αυτή… Όμως δεν μπορούν και δεν πρέπει οι επαγγελματίες και οι έμποροι να τα περιμένουν όλα από τον Δήμο και γενικότερα από το «κράτος»… Μπορεί ο Δήμος Ξάνθης να απουσίαζε από την μεγαλύτερη τουριστική έκθεση (Philoxenia), αλλά ωστόσο οι ξενοδόχοι της Ξάνθης θα μπορούσαν να ήταν παρόντες… Ο πρόεδρος άφησε χθες αιχμές στη «Θ» για την απουσία του Δήμου, δηλώνοντας ότι οι ξενοδόχοι της Ξάνθης δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να ενοικιάσουν ένα σταντ και να είναι παρόντες στο διεθνές τουριστικό γίγνεσθαι. Την ίδια στιγμή όμως συνεχάρει τους Δραμινούς συναδέλφους που είχαν παρουσία στην έκθεση. Δηλαδή οι Δραμινοί ξενοδόχοι είχαν την οικονομική δυνατότητα και οι Ξανθιώτες όχι. Αλήθεια πόσο να στοίχιζε άραγε ένα μικρό περίπτερο στην έκθεση για 2-3 ημέρες;
Η «Αθηνά» κοιμάται και η «χείρα»… δεν κουνιέται!
Το ίδιο συμβαίνει όμως και με τον εμπορικό κόσμο σε ότι αφορά την διοργάνωση της «Λευκής Νύχτας, αλλά και σε άλλες διοργανώσεις και «happenings» με στόχο την παρακράτηση των καταναλωτών στην αγορά μας… Αυτό που ακούμε εδώ και χρόνια είναι πως οι έμποροι της Ξάνθης δεν έχουν την δυνατότητα να συμβάλουν οικονομικά για τέτοιου είδους διοργανώσεις εκτός κι αν γίνουν με την προϋπόθεση χρηματοδότησής τους από τον Δήμο και άλλους φορείς… Αν λοιπόν οι δεκάδες ξενοδόχοι του Ν. Ξάνθης δεν είναι διατεθειμένοι να τσοντάρουν για ένα περίπτερο στην έκθεση και οι εκατοντάδες έμποροι της Ξάνθης δεν μπαίνουν στην λογική να βγάλουν από την τσέπη τους «πέντε δραχμές» για την διοργάνωση Λευκής Νύχτας ή ανάλογων εκδηλώσεων, ε, τότε δεν θα πρέπει να περιμένουν και περισσότερα πράγματα στην αγορά μας! Με το ίδιο σκεπτικό και όλοι οι υπόλοιποι επαγγελματίες θα πρέπει να περιμένουμε από άλλους για να αυξηθούν τα έσοδά μας! «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» και στην δική μας περίπτωση η μεν «Αθηνά» κοιμάται ύπνο βαθύ και η χείρα… δεν κινείται!
Οι αξιόπιστοι, οι αναξιόπιστοι και οι… «κίτρινοι»
Και κάτι που αφορά την δική μας «φάρα», με αφορμή την παρατήρηση αναγνώστη της «Θ», ότι δηλαδή στην Ξάνθη δεν υπάρχουν αξιόπιστα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι- πλην εξαιρέσεων… Όπως σε κάθε επάγγελμα, έτσι και στο δικό μας, υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί… Οι αξιόπιστοι και οι αναξιόπιστοι… Οι αντικειμενικοί και οι ΚΙΤΡΙΝΟΙ… Οι καλοπροαίρετοι στην κριτική και οι καθ’ έξιν συκοφάντες! Θεωρώ ότι η στάση ζωής και η παρουσία στο κοινωνικό σύνολο του καθενός μας αποτελεί και το «βαρόμετρο», το κατά πόσο δηλαδή είναι αξιόπιστα αυτά που λέμε, γράφουμε ή μεταφέρουμε μέσα από τα ΜΜΕ που λειτουργούμε και διευθύνουμε. Επαφίεται λοιπόν στους συμπολίτες μας να εκτιμούν ή να μην εκτιμούν παρουσίες και ΜΜΕ, να επιλέγουν ή να απορρίπτουν ένα ΜΜΕ, έντυπο ή ηλεκτρονικό, με βάση την σοβαρότητα και την αντικειμενικότητα των ανθρώπων που λειτουργούν και που το διευθύνουν. Το κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι ένα ποσοστό της κοινωνίας μας αν και γνωρίζει τον «κιτρινισμό» κάποιων μέσων, τα επιλέγει απλά γιατί αρέσκεται στην «ανθρωποφαγία», άσχετα αν τα όσα μεταφέρονται δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια και είναι πέρα για πέρα συκοφαντικά. Υπ’ αυτή την έννοια ο καθένας έχει ότι του αξίζει! Και εμείς φυσικά ως επαγγελματίες τους τύπου δίνουμε τις εξετάσεις μας στην κοινωνία ως κρίνοντες, αλλά και ως κρινόμενοι…
Καλό ταξίδι Ρεγγίνα Κουρτίδου…
Γνώριζα την αείμνηστη Ρεγγίνα Κουρτίδου από νεαρής ηλικίας, όταν ακόμη τα παιδιά της πήγαιναν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου… Προερχόμενη από μία εξαιρετική οικογένεια (Παπαδοπούλου), δημιούργησε μαζί με τον Βαγγέλη Κουρτίδη την δική της -επίσης εξαιρετική- οικογένεια. Αφανής ήρωας διαρκώς πίσω και δίπλα από τον αείμνηστο Βαγγέλη Κουρτίδη, με δυναμισμό και έντονο αποτύπωμα στην συνεταιριστική και πολιτική του σταδιοδρομία. Δεν κρύβω ότι ήταν και… ψηφοφόρος μου όταν το 1994 δέχθηκα πρόταση από τον αείμνηστο Φίλιππο Αμοιρίδη να συμμετάσχω στον συνδυασμό του. Τόσο η ίδια, όσο και ο σύζυγός της με είχαν τιμήσει με την ψήφο τους, όπως μου εκμυστηρεύθηκαν στην συνέχεια, αν και το γνωστό συνεταιριστικό περιβάλλον «τίμησε» άλλη υποψηφιότητα προερχόμενη από αυτό. Αξιοσέβαστη και αξιοπρεπής ως άνθρωπος υπήρξε από τις έντονες προσωπικότητες που δεν πέρασαν απαρατήρητες μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής της. Αξιώθηκε να δει δύο επιτυχημένα παιδιά στον κλάδος τους, τον Κωνσταντίνο και τον Χαράλαμπο, τους οποίους σφίγγω το χέρι και μεταφέρω τα ειλικρινή συλλυπητήρια της οικογένειάς μας. Να είναι ελαφρύ το χώμα…
