Τόσο απλά… ακόμη ένα περιστατικό ένοπλης ληστείας μέσα σε κατοικημένο σπίτι και μάλιστα στις 4.30 τα ξημερώματα όταν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού κοιμόταν τον… ύπνο του δικαίου! Τόσο απλά ένοπλοι κουκουλοφόροι, μπούκαραν και με απειλή κυνηγετικού όπλου λέει, καταλήστεψαν τους συμπολίτες μας και έφυγαν χτυπώντας μάλιστα έναν ηλικιωμένο Ξανθιώτη, ο οποίος κατέληξε στο νοσοκομείο. Παρόμοιο περιστατικό (εξετάζεται αν ήταν και οι ίδιοι δράστες) συνέβη πριν από λίγες ημέρες σε άλλο σπίτι σε οικισμό της Ξάνθης. Και ενώ δεν συνελήφθη κανένας απ’ όλους αυτούς τους δράστες, εμείς συνεχίζουμε να κοιμόμαστε… ανήσυχοι! Δυστυχώς δικαιώνεται για ακόμη μια φορά η ανησυχία που εξέφρασα και πάλι (πρόσφατα) μέσα από την στήλη, ότι η Ξάνθη δεν αστυνομεύεται, ότι ο πέλεκυς της δικαιοσύνης πέφτει ελαφρύς σε καθάρματα που μπουκάρουν μέσα στα σπίτια, διαρρηγνύουν το άσυλο και βιάζουν ανθρώπινες ψυχές (ενίοτε και σώματα) και ότι αν δεν αλλάξουν κάποια πράγματα θα καταντήσουμε… «Σικάγο»! Την ίδια στιγμή οι επιθέσεις και οι εν ψυχρώ κλοπές μέσα από τα νεκροταφεία της Ξάνθης συνεχίζονται από τους ίδιους γνωστούς- άγνωστους και εμείς στην «κοσμάρα» μας!
Το «κινέζικο» στου «Πασχαλίδη»…
Τελικά μάλλον λανθασμένη αποδεικνύεται η πληροφορία περί της έλευσης του ΙΚΕΑ στην Ξάνθη και πιο συγκεκριμένα στο πρώην εργοστάσιο (φασονάδικο) του Πασχαλίδη στο 1ο χλμ Ξάνθης-Λάγους ακριβώς μετά την σιδηροδρομική γραμμή. Οι ερειπωμένες εγκαταστάσεις όντως επισκευάζονται και μετατρέπονται σε ένα σύγχρονο εμπορικό κέντρο, που θα φιλοξενήσει όμως… κινέζικα προϊόντα και πιο συγκεκριμένα την εκ μεταφοράς κινέζικη επιχείρηση από τις πρώην εγκαταστάσεις του «Μασούτη» στον δρόμο προς τον Πετεινό. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που τις τελευταίες ημέρες ξεπούλησε το υπάρχον εμπόρευμα στην μισή τιμή και σημειώθηκε κυριολεκτικά… πανικός! Αν και μεταξύ μας δηλαδή, οι τιμές που συνάντησαν γνωστοί μου που επισκέφθηκαν το συγκεκριμένο κατάστημα δεν απείχαν από τις τιμές της υπόλοιπης αγοράς και μάλιστα σε μία περίοδο εκπτώσεων και προσφορών όπου όλα τα καταστήματα λίγο-πολύ ρίχνουν κατά πολύ τις τιμές βιτρίνας.
Ενημέρωση, ψυχραιμία και… δεν προκαλούμε τη φύση!
Τον τελευταίο καιρό έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους οι λύκοι και μάλιστα σε ημιορεινές, αλλά και σε πεδινές περιοχές, ενώ πρόσφατα επιτέθηκαν και κατασπάραξαν ένα ακόμη κυνηγόσκυλο στην περιοχή του Πιλήματος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι εκείνοι που αποφασίζουν να περιπλανηθούν στην φύση και να γνωρίσουν τις ομορφιές της (και καλά κάνουν) περπατώντας στο δάσος και στις ορεινές περιοχές ιδιαίτερα, μονάχοι ή κατά μικρές παρέες, θα πρέπει να είναι ψυλλιασμένοι (όχι φοβισμένοι) και να έχουν μαζί τους τα απαραίτητα «παρελκόμενα» (κατάλληλα ρούχα, «μαγκούρες» κλπ), μα πάνω απ’ όλα θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με… γνώσεις για το πώς θα αντιμετωπίσουν ενδεχομένως ένα περιστατικό συνύπαρξης με αγρίμια (δε χρησιμοποιώ την λέξη «επίθεσης», γιατί τότε το πράγμα αλλάζει)! Από την στιγμή που οι λύκοι κατεβαίνουν μέχρι και σε πεδινές περιοχές και δεν διστάζουν να κατασπαράξουν σκυλιά, κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να φερθούν επιθετικά και σε ανθρώπους (παρότι ο λύκος δεν φημίζεται για την επιθετικότητά του σε ανθρώπους άνευ λόγου). Άρα λοιπόν ενημερωνόμαστε σωστά, εφοδιαζόμαστε κατάλληλα, οπλιζόμαστε με θάρρος και ψυχραιμία και πάνω απ’ όλα δεν προκαλούμε την φύση (πανίδα και χλωρίδα).
Να είναι ελαφρύ το χώμα…
Τον αδελφό του «έχασε» προχθές το βράδυ ο γνωστός συμπολίτης μας και πρ. αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης Κώστας Ζαγναφέρης. Ένας νεότατος άνθρωπος ηλικίας 61 ετών που έφυγε αφήνοντας πίσω του την οικογένεια, τους συγγενείς και φίλους με ένα τεράστιο «γιατί»… Συγκλονισμένος ο πολιτευτής της Ν.Δ και πρώην αντιπεριφερειάρχης, έφυγε εκτάκτως για το Κιλκίς όπου έγινε χθες η νεκρώσιμος ακολουθία και το τελευταίο αντίο στον εκλιπόντα. Συγκλονιστικές και οι στιγμές, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέους ανθρώπους, που μένουν χαραγμένες βαθιά μέσα στις ψυχές των οικείων, ενώ για κάποιους από αυτούς (τους στενότερους συγγενείς) ο χρόνος της ζωής τους σταματάει εκεί. Σφίγγω θερμά το χέρι του Κώστα Ζαγναφέρη και της οικογένειάς του και του μεταφέρω τα ειλικρινή συλλυπητήρια της «Θ» και εμού προσωπικά, κατανοώντας απόλυτα τα έντονα συναισθήματα και την ψυχική του κατάσταση. Μέσα στην τραγικότητα τέτοιων περιστατικών, δίνεται συγχρόνως και η τραγική ευκαιρία να αναλογιστούμε ότι είμαστε τόσο «αναλώσιμοι» και τόσο μικροί και συγχρόνως τόσο σημαντικοί και μεγάλοι ως ανθρώπινη οντότητα και ως εικόνα του Θεού! Να ‘ναι ελαφρύ το χώμα…
Του Τένη Καμαρίδη
