Με αφορμή τον θάνατο του 17χρονου Ρομά στην Θήβα και τα επεισόδια έξω από την Δ.Α Ξάνθης
Φ. Χασάνογλου και Ν. Γουναρίδης, μιλούν στην «Θ»
Πορεία διαμαρτυρίας για τον δεκαεπτάχρονο Ρομά που τραυματίστηκε θανάσιμα, μετά από αστυνομική καταδίωξη στο Λεοντάρι της Θήβας, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής Ξάνθη, η οποία κατέληξε στο Αστυνομικό Τμήμα Ξάνθης. Μάλιστα, κατά την διάρκεια αυτής, πραγματοποιήθηκαν και δυο συλλήψεις με αφορμή τα επεισόδια που δημιουργήθηκαν έξω από την Δ.Α Ξάνθης. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν αρμοδίως ενώπιον της Δικαιοσύνης αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι να οριστεί δικάσιμος.
Εν τω μεταξύ, αναβρασμός επικρατεί ήδη εδώ και αρκετές ώρες στην Θήβα αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας, όπου «ξεσηκώθηκαν» Ρομά με αφορμή τον θάνατο του νεαρού.
Ποια είναι όμως η κατάσταση που επικρατεί στον συνοικισμό του Δροσερού της Ξάνθης όπου συμβιώνουν ντόπιοι και άλλοι Ρομά; Υπάρχουν εντάσεις; Τι λένε οι εκπρόσωποι των Ρομά για το εν λόγω περιστατικό αλλά και για τους αστυνομικούς; Πόσο συχνά εκπαιδεύονται, με δεδομένα και τα «σύγχρονα» περιστατικά παραβατικότητας και εγκληματικότητας, οι Ξανθιώτες Αστυνομικοί, κυρίως σε σχέση με την χρήση του όπλου τους;
Απαντήσεις, σε όλα τα παραπάνω, δίνουν μέσα από την «Θ» αντίστοιχα, ο κάτοικος του Δροσερού και Αντιδήμαρχος Καθαριότητας του Δήμου Ξάνθης κ. Φερντούν Χασάνογλου και ο Πρόεδρος της Συνδικαλιστικής Κίνησης Αστυνομικών Νομού Ξάνθης κ. Νίκος Γουναρίδης.
«ΗΡΕΜΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΣΕΡΟ – ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ»
Αναλυτικότερα ο κ. Χασάνογλου, αρχικά – με αφορμή τα περί «συλλήψεων δύο Ρομά» κατά την πορεία της Κυριακής – ξεκαθάρισε ότι «ακόμη και αν ήταν Ρομά, δεν αφορούσαν Ρομά του συνοικισμού του Δροσερού, δηλαδή ντόπιους. Εάν αφορούσαν Ρομά από κάπου αλλού, δεν το ξέρω, αλλά δεν ήταν Ρομά από τον συνοικισμό. Γενικά σε όλο τον συνοικισμό (και στους «βενζινάδες») επικρατεί ηρεμία. Ειδικά για τους κατοίκους τους ντόπιους κατοίκους, έχω κάνει και πέρυσι συγκεντρώσεις για τέτοια θέματα και είπα ότι εμείς ως κάτοικοι του συνοικισμού, δεν έχουμε καμία σχέση με τους τσιγγάνους Ρομά. Φυσικά είμαστε όλοι άνθρωποι, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν.
Όσον αφορά στο περιστατικό, το καταδικάζουμε όταν χάνεται μια ανθρώπινη ζωή. Το θέμα είναι να μην φτάσει σε αυτό το σημείο. Από την άλλη όμως, δεν ξέρουμε τι είδε, τι συνάντησε μπροστά του εκείνη την ώρα ο αστυνομικός και με ποιο τρόπο έκανε αυτήν την κίνηση. Νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος δεν το κάνει για το γούστο του, ούτε για το κέφι του, ούτε επειδή θέλει να γίνει δολοφόνος. Από την άλλη, όπως είπα, ο,τι και αν είναι το καταδικάζω γιατί είναι λάθος. Θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, αλλά να μην τον σκοτώσει. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται αυτά. Και πέρυσι είχαμε την ίδια περίπτωση. Και από την άλλη όμως, κάποια στιγμή τα πράγματα αναφορικά με τους Ρομά πρέπει να ηρεμήσουν και να μην μπαίνουν σε τέτοιες διαδικασίες. Το τι έκανε ο συγκεκριμένος και τι έγινε στο κυνηγητό, δεν το ξέρουμε. Δεν γνωρίζουμε την αιτία που έπεσε πυροβολισμός. Αλλά η νεολαία τουλάχιστον, οι Ρομά και όποιος και αν είναι, πρέπει να μπουν σε μια διαδικασία να αλλάξουν το «μοντέλο» πλέον. Γιατί έχουν κάψει αρκετές ψυχές και το να διαρρήξεις – για παράδειγμα – το σπίτι του άλλου, να κάνεις ζημιά, να κάψεις την ψυχή του, δεν είναι και το καλύτερο. Καλά θα είναι να ηρεμήσουν. Γιατί ο κάθε αστυνομικός δεν πάει να πειράξει τον οποιονδήποτε 17χρονο; Ή κάποιον από τον συνοικισμό της Ξάνθης; Γιατί δεν έχει συμβεί παρόμοια περίπτωση με τους αστυνομικούς στην Ξάνθη; Γιατί υπάρχουν κάποιοι «βενζινάδες» (σ.σ. που πίνουν βενζίνες) που δημιουργούν ένα «χάος» και αυτό είναι πρόβλημα. Βέβαια είναι παιδιά, τους πιάνουν και τους αφήνουν. Οι περισσότεροι είναι ανήλικοι. Τους πιάνουν, δεν μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία με τον Εισαγγελέα και τους αφήνουν ελεύθερους. Εγώ προσωπικά καταδικάζω το περιστατικό, αλλά και από την άλλη, τα πράγματα θα πρέπει κάπως να ηρεμήσουν και να αλλάξει το «μοντέλο» της καθημερινότητας. Υπάρχουν και δουλειές και ο καθένας μπορεί να γίνει όπως όλοι (ο ένας πουλά χαλιά, ο άλλος φρούτα, ο άλλος μαζεύει παλιά). Νομίζω ότι όταν κάνεις τέτοιες κινήσεις, δεν μπαίνει ο κάθε αστυνομικός στην διαδικασία να σου κάνει ζημιά. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω, αλλά η απλή λογική δείχνει ότι είναι μεμονωμένες περιπτώσεις και το «μοντέλο» που εξακολουθεί να υπάρχει σε κάποιους Ρομά που προχωρούν με αυτόν τον τρόπο. Βέβαια για τον κάθε γονέα είναι πόνος να χαθεί η ψυχή του παιδιού του αλλά και από την άλλη κάθε γονέας πρέπει να καταλάβει ότι όταν το παιδί του είναι σε λάθος δρόμο, πρέπει να το βοηθήσει και να πάρει έναν σωστό δρόμο. Αυτό είναι που πρέπει να κάνει ο κάθε γονέας. Από εκεί και πέρα, εφόσον σε κάποιους αρέσει να είναι έτσι, δυστυχώς μπορεί να συμβούν άσχημα πράγματα»….
«ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ΑΛΛΑ… ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΞΩ»
Από την πλευρά του ο κ. Γουναρίδης, αναφορικά με την εκπαίδευση των Αστυνομικών, επισήμανε τα εξής:
«Υπάρχει συνεχής εκπαίδευση των αστυνομικών. Κάθε χρόνο έχουμε την τακτική εκπαίδευσή μας, που μπορεί να είναι μικρή σε διάρκεια (και εμείς θέλουμε παραπάνω) αλλά γίνεται και για τον χειρισμό των όπλων, ενώ γίνονται και βολές για να ξέρουμε να τα χειριζόμαστε. Συνεχώς εκπαιδεύονται και οι εκπαιδευτές για τους νέους τρόπους αντιμετώπισης όλων των περιστατικών. Γίνονται πραγματικές βολές, ενώ η εκπαίδευση γίνεται σε σενάρια που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Η εκπαίδευση γίνεται μια φορά τον χρόνο για όλους τους αστυνομικούς, ωστόσο οι ειδικές ομάδες μπορεί να κάνουν και δύο ή και τρεις φορές τον χρόνο την εκπαίδευση ή σεμινάρια για την χρήση του όπλου και για τις βολές. Υπάρχει εκπαίδευση. Το ζήτημα είναι ότι τα περιστατικά είναι εντελώς διαφορετικά από ο,τι στην εκπαίδευση. Διότι κάθε φορά είναι διαφορετικό το περιστατικό που συμβαίνει στον δρόμο και διαφορετικά τα δεδομένα. Είναι εντελώς διαφορετικά έξω. Δεν μπορούμε να εκπαιδευόμαστε για όλα τα πράγματα. Κάνουμε την βασική εκπαίδευση για την χρήση του όπλου, για το πώς να αντιμετωπίζουμε τα περιστατικά με έναν βασικό τρόπο που υπάρχει και στην βιβλιογραφία των εκπαιδευτών».
«ΚΛΙΜΑΚΩΤΗ Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ Ο ΚΑΘΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ – ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ Η ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ»
Σε ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το ποιο είναι το σημείο από το οποίο ένας αστυνομικός δύναται να «τραβήξει» όπλο, ο κ. Γουναρίδης, απαντά:
«Η χρήση του όπλου είναι ένα μεγάλο θέμα που δεν μπορώ να αναλύσω σε μια συνέντευξη. Αλλά υπάρχει κλιμακωτή χρήση όλων των όπλων που φέρει επάνω του ο κάθε αστυνομικός, από την ράβδο (γκλοπ) που έχουμε ακόμη. Μπορεί όμως ο αστυνομικός να κάνει απευθείας χρήση του όπλου εάν κινδυνεύει ο ίδιος ο αστυνομικός ή κάποιος πολίτης. Η νομοθεσία δεν μπορεί να αναλυθεί με μια κουβέντα. Είναι περίπλοκη. Η κάθε περίπτωση, είναι διαφορετική. Σε μια συμπλοκή – για παράδειγμα – που γίνεται σώμα με σώμα, η εκπυρσοκρότηση του όπλου μπορεί να γίνει πολύ εύκολα και μπορεί να μην είναι από τον αστυνομικό αλλά να είναι και από τον ελεγχόμενο από τον αστυνομικό. Εμείς, Δόξα τω Θεώ, έχουμε τα εσωτερικά μας όργανα που κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους, τα οποία ελέγχουν όλες αυτές τις περιπτώσεις και όπως έχουμε πει πάρα πολλές φορές, κάποιος που κάνει υπέρμετρη χρήση, τιμωρείται. Υπόκειται σε έλεγχο σε κάθε περίπτωση από τις εσωτερικές υπηρεσίες. Το προσωπικό μας είναι αρκετά εκπαιδευμένο, απλά ζητούμε πιο συχνές εκπαιδεύσεις και επειδή η εγκληματικότητα προχωρά να εκπαιδευόμαστε και στον καινούριο τρόπο αντιμετώπισης των κακοποιών στοιχείων. Τέλος, αυτό που ζητάμε εδώ και χρόνια, είναι να υπάρχουν και κάμερες στα περιπολικά και στις στολές μας, για να μπορούμε να βγάζουμε την αλήθεια. Είναι ένα αίτημα και του Σωματείου μας αλλά και της Ομοσπονδίας μας, για να βλέπει ο απλός πολίτης τι γίνεται σε κάθε περιστατικό και τι συμβαίνει εκείνη την ώρα».
