Με αφορμή τον «εφιάλτη» για γενικευμένη σύρραξη ξανά στην Μ. Ανατολή…
«Ένα κλείσιμο πολέμου με την Ράφα, βολεύει πάρα πολλούς», σημειώνει στην «Θ» ο γνωστός στρατηγικός αναλυτής και ακαδημαϊκός
Ο εφιάλτης γενικευμένης σύρραξης πλανάται για μία ακόμη φορά στη Μέση Ανατολή, καθώς κορυφώνεται η ανησυχία για το γεγονός ότι το Ιράν ετοιμάζει επίθεση αντιποίνων στο Ισραήλ, μετά τον φονικό βομβαρδισμό της ιρανικής πρεσβείας στη Δαμασκό. Κατά πόσο κοντά ή μακριά είναι όμως όλα τα παραπάνω από την Ελλάδα; Τι μπορεί να συμβεί στην διεθνή σκακιέρα; Ποιος είναι ο ρόλος της Αμερικής σε όλο αυτό το σκηνικό, δεδομένου ότι ήδη οι ΗΠΑ βρίσκονται σε έναν διπλωματικό μαραθώνιο για να αποφευχθεί η επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ;
Τις απόψεις του για όλα τα παραπάνω εκφράζει – αποκλειστικά μέσα από την «Θ» ο γνωστός στρατηγικός αναλυτής και ακαδημαϊκός κ. Νίκος Λυγερός.
«ΤΟ ΙΡΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΔΩΣΕΙ ΠΑΤΗΜΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΓΙΑ… ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΧΤΥΠΗΜΑ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Λυγερός, εξήγησε στην «Θ» ότι «το Ιράν έχει κερδίσει πόντους σε σχέση με την Σαουδική Αραβία, χειραγωγώντας την Χεζμπολάχ, την Χαμάς και τους Χούθι. Γιατί ουσιαστικά παρουσιάζεται πιο πολύ σαν ένας «μεγάλος παίκτης» που μπορεί να διαχειριστεί αυτά τα δεδομένα. Το θέμα είναι ότι δεν του βγήκε σε καλό με την Χαμάς και αυτό που έκανε το Ισραήλ θεωρεί ότι είναι «αιτία πολέμου» και πρέπει να υπάρξουν αντίποινα. Η πραγματικότητα, είναι ότι δεν πρέπει να χάσει το γόητρό του. Πρέπει να φανεί ότι θα κάνει κάτι εναντίον του Ισραήλ. Δεν ξέρουμε ακόμη σε ποιο βαθμό θα το κάνει και πως θα το πετύχει. Πάντως υπάρχει σίγουρα μια ετοιμότητα, αλλά αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι πρέπει να φανεί ότι θέλει να το κάνει, χωρίς απαραίτητα να υλοποιηθεί με τον χειρότερο τρόπο. Άρα όταν μιλάμε για γενίκευση πρέπει να καταλάβουμε ότι το Ιράν ήταν στην αρχή σε όλο αυτό το πλαίσιο – και ξέρουμε ότι υποστήριξε την Χαμάς και στην συνέχεια τους άλλους ως μαριονέτες σε ένα proxy war – και από την στιγμή που το Ισραήλ αντιλήφθηκε ότι δεν μπορεί να μην το χειριστεί άμεσα, μπήκαμε σε αυτήν την νέα διαδικασία. Το Ιράν τώρα, επειδή βρίσκεται σε μια διπλωματική δυσκολία, προτιμά να παίζει έμμεσα και όχι άμεσα, αλλά επειδή έγινε αυτό το χτύπημα πρέπει να φανεί με έναν άμεσο τρόπο ότι έχει δημιουργήσει κάτι. Οι περισσότεροι αναλυτές περιμένουν μια δράση κατευθείαν από το Ιράν, αλλά δεν βλέπουν ότι αυτή η δράση μπορεί να γίνει από τις ομάδες που χειραγωγεί. Γιατί αυτό που έχει σημασία, είναι να φανεί ότι έγινε αυτή η προσπάθεια. Άρα θα έλεγα ότι το Ισραήλ είναι προετοιμασμένο και ήξερε τι θα γίνει. Το ίδιο και η Αμερική. Και προσπαθούν να αποφύγουν να γίνει μια γενίκευση».
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…»
Σε ότι αφορά το ερώτημα που απασχολεί τους περισσότερους Έλληνες, αν δηλαδή «όλο αυτό» θα επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα την χώρα μας, ο κ. Λυγερός απαντά ως εξής:
«Δεν είμαστε σε πλαίσιο γενίκευσης. Είναι όλα πολύ συγκεκριμένα και επικεντρωμένα στην Μ. Ανατολή και κατά συνέπεια δεν υπάρχει και κίνδυνος για την Ελλάδα. Είναι μακριά. Αλλά όσον αφορά στην διεθνή «σκακιέρα», σίγουρα επηρεάζονται τα δεδομένα και από την Ρωσία και από την Κίνα και βέβαια από την Αμερική. Άρα το Ιράν ξέρει ότι δεν έχει πυρηνικό οπλοστάσιο ενώ ξέρει ότι το Ισραήλ έχει και μπορεί να το χρησιμοποιήσει ακόμη και σε τακτικό επίπεδο (στρατηγικό) και κατά συνέπεια πρέπει να κάνει ένα χτύπημα που να μην είναι και πολύ μεγάλης ισχύος, γιατί αλλιώς θα δεχθεί μεγάλα αντίποινα. Και από την στιγμή που ξέρουμε πως το Ιράν είναι από την αρχή της υπόθεσης αυτός που χειραγωγεί, δεν μπορεί να το παρουσιάσει σαν μια επίθεση που χρειάζεται αντίποινα (ακόμη και αν το κάνει επικοινωνιακά). Στην πραγματικότητα είναι μια αντεπίθεση και θέλει να απαντήσει σε αυτήν. Τα πράγματα λοιπόν είναι λίγο διαφορετικά όσον αφορά στην ερμηνεία και μπορούμε να πούμε ότι σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής, πάμε πιο πολύ προς μια ισορροπία. Θα ήθελε βέβαια το Ιράν να αποφύγει να γίνει ένα χτύπημα – στην συνέχεια – στην Ράφα, αλλά ξέρουμε ότι η Ράφα θα είναι το τελικό. Ούτως ή άλλως, μπορεί η Αμερική να είναι εναντίον και να θεωρεί ότι δεν πρέπει να γίνει, αλλά πρέπει να ξεχωρίσουμε τι λέει η Αμερική και τι κάνει. Άρα, αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι ετοιμάζονται για ένα «κλείσιμο» στην Ράφα. Και είδατε οτι από τις τελευταίες προσπάθειες για το θέμα της κατάπαυσης πυρός, με την ανταλλαγή ομήρων, φάνηκε ότι η Χαμάς δεν έχει αρκετούς ομήρους που να είναι ζωντανοί για να κάνει αυτήν την πράξη. Κατά συνέπεια και αυτό δυσκολεύει το Ιράν γιατί δεν μπορεί να παίξει με αυτόν τον τρόπο επάνω στην Χαμάς. Συνοπτικά το Ιράν πρέπει να κάνει κάτι για να φανεί ότι είναι αρκετά σημαντικό ως απάντηση, δεν πρέπει όμως αυτή η απάντηση να ξεφύγει διότι αλλιώς θα δώσει «πάτημα» στο Ισραήλ να κάνει ένα πολύ πιο δυνατό χτύπημα που δεν θα το ήθελε. Διότι εδώ και μήνες, από τότε που άρχισε αυτή η επίθεση (στις 7 Οκτωβρίου) το Ιράν θέλει να αποφύγει αυτήν την άμεση εμπλοκή».
«ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ – ΕΝΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΡΑΦΑ, ΒΟΛΕΥΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ»
Αναφορικά με την αρωγή των ΗΠΑ προς το Ισραήλ και το αν μπορεί λόγω Γάζας, να χάσει ο Νετανιάχου έναν πολύτιμο σύμμαχο, ο κ. Λυγερός, υπογραμμίζει ότι «δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Το Ισραήλ και η Αμερική είναι σε ένα συμμαχικό πλαίσιο. Μπορεί λόγω των εκλογών του Νοεμβρίου (προεδρικές εκλογές στην Αμερική) να χρειάζεται η κυβέρνηση Μπάιντεν να το παρουσιάζει κάπως διαφορετικά, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι δυο σύμμαχοι σε επίπεδο υψηλής στρατηγικής και αυτά που έγιναν με την Χαμάς δεν είναι αυτά που μπορούν να το αλλάξουν. Κατά συνέπεια, από την στιγμή που και οι αραβικές χώρες στην περιοχή δεν θέλουν να προωθήσουν την Χαμάς, παρόλο που θέλουν να προωθήσουν την Παλαιστίνη (είναι δυο διαφορετικές οντότητες), ένα κλείσιμο του πολέμου με την Ράφα βολεύει πάρα πολλούς, χωρίς όμως να μπορούν να το πουν ξεκάθαρα. Αν αυτό κλείσει γρήγορα, θα μπορεί η Αμερική να πει ότι έκανε όλες τις προσπάθειες για να μην χειροτερέψει η κατάσταση και μετά θα μπει στην εκλογική εκστρατεία, χωρίς να έχει τα προβλήματα διαχείρισης της Μέσης Ανατολής, από την στιγμή που θα φανεί ότι ο κυβέρνηση έκανε όλες τις απαραίτητες προσπάθειες».
«ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΟΥΝ ΟΤΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ»
Κλείνοντας, ο ίδιος σημείωσε ότι «όλα αυτά είναι ενταγμένα στην διεθνή σκακιέρα, αλλά δεν παίζει καθόλου με το θέμα της Ελλάδος, ούτε καν – θα έλεγα – με το θέμα της Ευρώπης. Είναι καθαρά Αμερική με Ισραήλ και Ιράν με Κίνα και Ρωσία. Παίζει ένας παράγοντας (αλλά είναι και αμφιλεγόμενος και αμελητέος) και αυτός είναι ο τουρκικός. Θα ήθελε η Τουρκία να παίζει έναν πιο σημαντικό ρόλο, αλλά δεν γίνεται, γιατί παίζουν άλλοι «παίκτες» όπως είναι το Κατάρ και η Αίγυπτος. Έναν ρόλο σε επίπεδο διαπραγμάτευσης που δεν μπορεί να χειριστεί η Τουρκία γιατί οι αραβικές χώρες δεν νιώθουν ότι τις αντιπροσωπεύει».
