Να ήταν έτσι και μετά τις εκλογές…
Εκτιμώ τις τακτικές επισκέψεις του Χρήστου Σταϊκούρα και άλλων κυβερνητικών παραγόντων στην περιοχή μας λίγο πριν τις ευρωεκλογές, αλλά θα εκτιμούσα περισσότερο αν ο ίδιος ο υπουργός και οι συνάδελφοί του θα επανέλθουν μετά από λίγο καιρό και σε ουδέτερο χρόνο, σε περίοδο δηλαδή που δεν θα έχει να κάνει με εκλογές, για να μας πουν που βρίσκονται προοδευτικά όλες αυτές οι εξαγγελίες και οι δηλώσεις που μας κάνουν τώρα. Αν θα μπορούμε να έχουμε εύκολη πρόσβαση στα εκλογικά τους γραφεία ή αν θα πρέπει να περιμένουμε μήνες στην ουρά (εκπρόσωποί μας) για να τους συναντήσουν και να τους θέσουν υπόψην τα προβλήματα που μας απασχολούν… Εφόσον βρίσκουν χρόνο να περιδιαβούν την επαρχία μία και δύο και τρεις φορές μέσα σε ελάχιστο χρόνο πριν τις εκλογές, άρα μπορούν να «κόψουν» λίγο από τον χρόνο τους και τις υπόλοιπες -μη προεκλογικές- περιόδους και να ασχοληθούν μαζί μας. Επαναλαμβάνω (ποτέ δεν υπήρξα μηδενιστής) πως κάθε επίσκεψη κυβερνητικού στελέχους έχει να δώσει κάτι στην περιοχή μας, πλην όμως δεν μας πείθει για το πραγματικό ενδιαφέρον τους όταν αυτό γίνεται μόνο προεκλογικά.
Όλοι θα πρέπει να «απολογούνται»…
Ρωτήθηκα χθες στον ραδιοφωνικό αέρα για τις ευθύνες του Γιώργου Τσιτιρίδη στην μη εκμετάλλευση των λουτρών της Ποταμιάς και είπα πως… όταν έχεις απέναντι το «δημόσιο», δεν είναι θέμα Δημάρχου να προσπελαστούν τα εμπόδια, αλλά θέμα όλων των τοπικών αρχών και κυρίως του κυβερνητικού βουλευτή, του Περιφερειάρχη και της αντιπεριφερειάρχου… Αν δηλαδή δεν υποστηριχθεί η προσπάθεια του Δήμου από όλους τους υπόλοιπους, τότε δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνος του ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος. Με την ευκαιρία θα επανέλθω στην πάγια θέση που διατυπώνω εδώ και πολλά χρόνια, ότι θα πρέπει δηλαδή οι βουλευτές (και ιδιαίτερα οι κυβερνητικοί) να προβαίνουν σε έναν απολογισμό τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο και να μας λένε πως δραστηριοποιήθηκαν και τι θέματα που αφορούν τον τόπο μας προώθησαν προς το κέντρο… Μου είπε κάποιος συνεργάτης του Σπύρου Τσιλιγγίρη πριν από μέρες ότι αδικώ τον βουλευτή μας λέγοντας ότι είναι ανύπαρκτος από τα προβλήματα της Ξάνθης. Και επειδή δεν θέλω να αδικήσω κανέναν τον προσκαλώ και τον προκαλώ να αποδείξει το αντίθετο, έστω και με δηλώσεις του σε κάποιο άλλο τοπικό ΜΜΕ. Το ίδιο θα απευθύνω και στην αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης μετά από λίγο καιρό, αλλά και σε κάθε τοπικό παράγοντα που εμπιστεύονται με την ψήφο τους οι Ξανθιώτες…
Ποιος Ιμάμογλου;
Στους πανηγυρισμούς κάποιων για την εκλογή και επανεκλογή Ιμάμουγλου στην Δημαρχεία της Κωνσταντινούπολης, είχα αναφέρει μέσα από την στήλη –αν θυμάστε- ότι θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι εφόσον στην τουρκική πολιτική δεν «μετρούν» τα πρόσωπα, αλλά η «ενιαία γραμμή» που υπάρχει εδώ και εκατοντάδες χρόνια απέναντι στην χώρα μας… Υποτίθεται πως ως γνήσιος Πόντιος και φίλα κείμενος στην Ελλάδα, ο Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης επισκέφθηκε μάλιστα και την Θράκη και άλλες περιοχές της χώρας μας, όπου χόρεψε ποντιακά, έφαγε, ήπιε και εκδήλωσε τα φιλικά του συναισθήματα απέναντί μας. Δεν άργησε όμως να συνταυτιστεί απόλυτα και να ευθυγραμμιστεί με την πάγια πολιτική της Τουρκίας… Προχθές που όλος ο Ελληνισμός τιμούσε την μαύρη επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης και τα όσα συνέβησαν εκεί πριν από 571 χρόνια, ο κος Ιμάμογλου διοργάνωνε φιέστες και πανηγύρια με προκλητικές δηλώσεις και ομιλίες για την αποφράδα εκείνη ημέρα. Διαβάζοντας κανείς τις δηλώσεις του στην κεντρική «φιέστα» που διοργάνωσε για την «Άλωση», μπορεί να τις συγκρίνει με τις δηλώσεις Ερντογάν… Σε τίποτα δεν διαφέρουν!
Πήραμε «ευλογία» και αφήνουμε… «κατάρα»!
Σύμφωνα με μία στατιστική έρευνα το 2186 θα γεννηθεί λέει το τελευταίο Ελληνόπουλο, όπερ σημαίνει ότι μετά από 162 χρόνια δεν θα υπάρχουν πλέον ζευγάρια Ελλήνων που θα τεκνοποιούν! Θα μου πει κάποιος… ποιος ζει- ποιος πεθαίνει μέχρι τότε, αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Το γεγονός δηλαδή ότι σε λιγότερο από 200 χρόνια θα αφανιστεί ένα έθνος που έχει ιστορία χιλιάδων ετών, πρέπει να μας φέρει ενώπιων των ευθυνών μας! Όλες αυτές οι νεοταξικές και οι ντεμέκ προοδευτικές αντιλήψεις που προωθούνται ακόμη και μέσα από τα σχολεία μας περί των μονογονεϊκών οικογενειών, περί των ομοφυλοφίλων ζευγαριών και περί των ελεγχόμενων γεννήσεων, αλλά και οι σύγχρονες υποχρεώσεις των ζευγαριών που αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για οικογενειακό προγραμματισμό, οδηγούν σ’ αυτή την τραγικότητα και εύλογα τίθεται το ερώτημα: Καλά, δεν τα βλέπουν όλα αυτά οι κυβερνώντες; Δεν ανησυχούν; Και αν ναι, τι κάνουν; Αν και θεωρούμαστε η πιο τυχερή και ευλογημένη γενιά για ευνόητους λόγους, φοβάμαι πως θα είμαστε εμείς που θα βάλουμε την ταφόπλακα για τις επόμενες γενιές και για το μέλλον της χώρας μας…
