Αυτά είναι τα κριτήρια της υπουργοποίησης;
Κάποιοι διαμαρτύρονται γιατί λέει ο Μητσοτάκης δεν έκανε κανέναν υπουργό ή υφυπουργό από την Θράκη στον νέο-δομικό-ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Να υπενθυμίσουμε ότι επί κυβέρνηση Γιωργάκη Παπανδρέου είχαμε… έξι υπουργούς απ’ όλους τους νομούς της Περιφέρειας ΑΜ-Θ και τελικά… τι καταλάβαμε; Δηλαδή θα περίμενε κανείς να αναθέσει κυβερνητικό χαρτοφυλάκιο ευθύνης, για παράδειγμα στον Σπύρο Τσιλιγγίρη; Ή μήπως στον Ευριπίδη Στυλιανίδη, στις φλέβες του οποίου ρέει αίμα «Καραμανλικό» με ότι αυτό συνεπάγεται για τον Μητσοτάκη. Προσωπικά δεν έχω τέτοια «κολλήματα» το να θέλω δηλαδή από κάθε περιοχή να υπάρχει και ένας υπουργός. Με ενδιαφέρει οι υπουργοί που αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης να είναι… υπεύθυνοι και ικανοί να διαχειριστούν σωστά τα χαρτοφυλάκιά τους προς όφελος των πολιτών. Όταν όμως βλέπεις μόνιμα τους ίδιους και τους ίδιους και τους ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, τότε σαφώς διατυπώνεις τις ενστάσεις σου. Αλλά όχι γιατί δεν έκαναν υπουργό από το χωριό σου…
Είναι θέμα αρχηγού…
Σέβομαι την άποψη που εξέφρασε χθες στην «Θ» ο Σωκράτης Ξυνίδης αναφορικά με την αναγκαιότητα ή μη αλλαγής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, αλλά προσωπικά διαφωνώ κάθετα. Ο συντοπίτης μας πρώην υπουργός είπε πως: «Αυτό που απαιτείται είναι να δούμε το πώς θα εξελίξουμε την ελπίδα σε δυνατότητα καλυτέρευσης της ζωής των πολιτών, μέσω μιας πολιτικής ανασυγκρότησης του ευρύτερου χώρου που ονομάζουμε δημοκρατικό κατ’ επίφαση. Αυτός ο χώρος πρέπει να ανασυγκροτηθεί». Καλά όλα αυτά φίλε Σωκράτη στην θεωρία, αλλά στην πράξη το πρόβλημα φαίνεται (και αποδεικνύεται από τα νούμερα) ότι είναι ο ίδιος ο αρχηγός σας. Εδώ ένας Κασσελάκης που… καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά, κατάφερε εν μέσω διάσπασης και απώλειας της μισής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, να διατηρηθεί στην δεύτερη θέση και μάλιστα με προοπτική. Όσα ανοίγματα κι αν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, αν στην θέση του ήταν οποιοσδήποτε άλλος με θεωρίες πιο ουσιαστικές και με απόψεις πιο προσγειωμένες δεν θα τα κατάφερνε, γιατί απλά δεν θα ήταν ο Κασσελάκης! Το πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν έχει πλέον στελέχη ικανά να εμπνεύσουν τον κόσμο του ως αρχηγοί. Εκτός και αν δούμε τον… Γιωργάκη να ξανακατεβαίνει! Λέμε τώρα…
Στη «δύση» του το ΚΙΕΦ…
Τελικά τζάμπα κόπος και πολύς λόγος για την υποτιθέμενη «πρωτιά» του ΚΙΕΦ σε Ξάνθη και Ροδόπη, γιατί αφενός αποδομήθηκε το όλο αφήγημα εκ του αποτελέσματος (περίπου 12.000 ψήφοι λιγότεροι από το 20219), αφετέρου δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο να εκλέξει έστω κι έναν εκπρόσωπο στο Ευρωκοινοβούλιο και φυσικά ούτε στο Εθνικό Κοινοβούλιο της χώρας μας. Είτε το θέλουν, είτε δεν το θέλουν, θα πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι του ΚΙΕΦ ότι γίνονται πλέον γραφικοί με τα αίολα και εκτός ελληνικού νόμου επιχειρήματά τους, ενώ ακόμη και η ίδια η Άγκυρα φαίνεται πως τους «αδειάζει» πλέον καθόσον δεν είδαμε ούτε ένα «λεωφορείο» από την Τουρκία, σε σχέση με τα δεκάδες που βλέπαμε σε προηγούμενες αναμετρήσεις. Προσωπικά διακρίνω ότι το εν λόγω κόμμα, βρίσκεται στην «δύση» του, ενώ κάποιοι από τους εμπλεκόμενους προβλέπω να μείνουν τελικά… ανεπάγγελτοι!
Η ΕΑΣ Ξάνθης ανασυγκροτείται…
Πάμε σε ένα εντελώς διαφορετικό θέμα και αναφέρομαι στην ΕΑΣ Ξάνθης (Αγροτικός Συνεταιρισμός Ξάνθης Η ΕΝΩΣΗ), η οποία δείχνει ότι βρίσκει τον δρόμο της και αλλάζει «εποχή» σε ότι αφορά τα διοικητικά της πράγματα. Με τον Βασίλη Ρούφο στο «τιμόνι» της προεδρίας και τον Νίκο Τσιναρίδη στην διεύθυνση, τα οικονομικά της μπαίνουν σε μία τάξη και συγχρόνως διαγράφεται μία αξιόλογη αναπτυξιακή πορεία. Ένα «πολυεργαλείο» για το αγροτικό συνεταιρίζεσθαι, αλλά και για τα συμφέροντα των αγροτών μας, που είχε υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια αρχίζει και πάλι να λειτουργεί και όπως δείχνουν τα πράγματα θα ξαναπάρει την θέση που του αξίζει στην μεγάλη αλυσίδα της αγροτικής παραγωγής και της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων. Πληροφορούμαι για τα επόμενα βήματα που θα δημιουργήσουν αίσθηση, αλλά και ελπίδα για το μέλλον της ιστορικής ΕΑΣ Ξάνθης. Προσεχώς τα νεότερα…
