Οι περισσότεροι… δεν αξίζουν τα «λεφτά» τους! 

Οι περισσότεροι… δεν αξίζουν τα «λεφτά» τους! 

Από την στιγμή που καθιερώθηκε η περιφερειακή διοίκηση, καθιερώθηκαν και… ένα «κάρο» χωρικοί και θεματικοί αντιπεριφερειάρχες, οι οποίοι πληρώνονται ουκ ολίγα χρήματα και ορθώς γιατί κατέχουν θέσεις ευθύνης… Στην πράξη όμως δεν μας έχει πείσει κανένας από αυτούς (ή σχεδόν κανένας) για την αναγκαιότητα ύπαρξής του σε ότι αφορά τα κοινωνικά οφέλη και όχι μόνο τα προσωπικά τους… Τελευταία διαβάζουμε συχνά-πυκνά δελτία τύπου της Περιφέρειας που αναφέρονται σε επισκέψεις του τάδε Αντιπεριφερειάρχη στον τάδε Δήμαρχο ή στον τάδε Επιμελητηριακό κλπ. Ανούσια δελτία τύπου με τυπικότητες, χωρίς ουσία, απλά μόνο με φωτογραφίες και «λεζάντες» όπου συνωστίζονται μάλιστα και αρκετοί της «ακολουθίας» για να δείξουν ότι… «είμαστε κι εμείς εδώ»! Επιμένω στην άποψη που εκφράζω τελευταία ότι όλοι… μα όλοι οι αιρετοί και ιδιαίτερα εκείνοι που έχουν έμμισθες θέσεις ευθύνης θα πρέπει κάθε χρόνο –τουλάχιστον- να παρουσιάζουν απολογιστικά τις δράσεις και το έργο τους, γιατί πληρώνονται από εμάς. Το ίδιο ισχύει και για τους βουλευτές (πρωτίστως γι’ αυτούς που είναι πιο ακριβοπληρωμένοι), αλλά και για όλους τους έμμισθους παράγοντες της αυτοδιοίκησης και της κεντρικής διοίκησης. 

Εμείς τα «φωνάζουμε», αλλά…

Δέχθηκα πολλά τηλεφωνήματα αναγνωστών μας αναφορικά με τη θέση που διατυπώνω τελευταία ότι η πόλη που ζούμε έχει καταντήσει μία αφόρητη πόλη και πως δίνεται η αίσθηση ότι δεν υπάρχουν «αρχές» και αρμόδιοι να παρέμβουν. Ο καθένας ένας από τους συμπολίτες μας είχε να προσθέσει και μία δική του κακή εμπειρία και φθάνοντας στο ρεζουμέ διαπιστώσαμε ότι θα πρέπει άμεσα να κινηθούν Δήμος, Αντιπεριφέρεια και Αστυνομία σε πρώτη φάση… Και αυτό δεν είναι απλά ένα συμπέρασμα μιας διαλογικής συζήτησης, αλλά είναι μια αναγκαιότητα που φέρνει προ των ευθυνών τους όλους τους «ταγούς» αυτής της πόλης. Οι συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα και με προβλήματα όρασης δήλωσαν πρόσφατα ότι η πόλης μας δεν είναι φιλική γι’ αυτούς. Λάθος! Η πόλη μας δεν είναι φιλική για ΚΑΝΕΝΑΝ πόσο μάλλον για τα άτομα με προβλήματα κίνησης… Και εκείνο που ηχεί ιδιαίτερα αρνητικά στα αυτιά μου είναι όταν λένε οι συμπολίτες μας εκείνο το χαρακτηριστικό «τι κάνετε εσείς οι δημοσιογράφοι, δεν τα φωνάζετε»; Εμείς τα «φωνάζουμε», αλλά… άλλοι πρέπει να τα «κάνουν»…

Αδέσποτα και κουνούπια… πάντα θα υπάρχουν!

Υπάρχουν καθημερινά παράπονα για τα αδέσποτα σε πόλη και χωριά, αλλά και για τα κουνούπια, ιδιαίτερα στην παραλιακή ζώνη της Ξάνθης. Θα συμφωνήσω απόλυτα στην ύπαρξη του προβλήματος, αλλά θα μου επιτρέψετε να κάνω και μία διαπίστωση, ότι δηλαδή τόσο το πρόβλημα με τα αδέσποτα, όσο και το πρόβλημα με τα κουνούπια δεν πρόκειται να λυθεί οριστικά και ολότελα… ΠΟΤΕ! Πάντα θα υπάρχουν κουνούπια, όσο υπάρχουν ποτιστικά και στάσιμα νερά, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, όπως επίσης πάντα θα υπάρχουν και αδέσποτα σε ότι αφορά την Ελληνική επικράτεια ότι και να γίνει… Για να είμαστε όμως ακριβοδίκαιοι θα πρέπει να πούμε πως αυτή την στιγμή παρατηρείται μία ύφεση στο πρόβλημα με τα κουνούπια. Σε ότι αφορά τα αδέσποτα, εκεί πρέπει να αναληφθούν πιο δραστικές πρωτοβουλίες και από τους Δήμους, αλλά και από τους ίδιους τους κατόχους δεσποζόμενων σκυλιών. Η λογική λέει ότι εφόσον υπάρχουν προγράμματα στείρωσης και αυτά εκτελούνται απρόσκοπτα, κάποια στιγμή το πρόβλημα θα μειωθεί αισθητά. Και εφόσον τα προγράμματα αυτά υλοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια θα έπρεπε ήδη ο πληθυσμός να είχε μειωθεί σε λιγότερο από τον μισό προϋπάρχοντα. Βλέπουμε όμως να γίνεται εντελώς το αντίθετο… Γιατί άραγε; Κοντολογίς οι ευθύνες επιβαρύνουν εξ ημισείας Δήμο και ιδιοκτήτες σκυλιών και από την στιγμή που υπάρχει το υποχρεωτικό «τσιπάρισμα» είναι εύκολο να βρεθούν και οι υποτιθέμενα φιλόζωοι που πετάνε τα κατοικίδιά τους στους δρόμους. Αρκεί όλη αυτή η θεωρία να γίνει κάποια στιγμή πράξη…

Για το «λουκέτο» στην ΑΥΓΗ

Διαρρηγνύουν λέει τα ιμάτιά του οι «ακραιφνείς» Συριζαίοι γιατί ο Κασσελάκης βάζει λουκέτο στο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, την γνωστή εφημερίδα ΑΥΓΗ. Και ως εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα στο κομμάτι που αφορά την δημοκρατία, την πολυφωνία και των πλουραλισμό των απόψεων που πρέπει να διακινούνται ελεύθερα. Κάθε φορά που κλείνει ένα ΜΜΕ μειώνεται και η δυνατότητα των πολιτών να εκφράζονται ελεύθερα και μέχρις εδώ όλα καλά. Από την στιγμή όμως που η συγκεκριμένη εφημερίδα έφτασε να εκδίδει όλο κι όλο λιγότερο από 500 φύλλα, δηλαδή ούτε τα μισά από αυτά που εκδίδει καθημερινά η «Θ» και παρόλα αυτά απασχολούσε δεκάδες δημοσιογράφους, επιτελικούς και τεχνικούς, δεν υπήρχε περίπτωση να επιβιώσει. Στην θέση της, μία οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα ιδιωτικών συμφερόντων, θα είχε κλείσει προ πολλού! Άσχετα αν συμφωνούσα ή διαφωνούσα (τις περισσότερες φορές διαφωνούσα κάθετα) με το ρόλο και το περιεχόμενο της συγκεκριμένης εφημερίδας, ωστόσο άποψή μου είναι ότι θα μπορούσε να συνεχίσει η έκδοσή της με εμφανώς λιγότερο προσωπικό και λιγότερο κόστος για το κόμμα.

Του Τένη Καμαρίδη