Ι. Σπανόπουλος: «Νοσεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και ακόμη περισσότερο η Δευτεροβάθμια»
«Μπαλάκι» έχουν γίνει οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας, οι οποίοι ενώ μέχρι τώρα καλύπτονταν και από ιδιώτες προσωπικούς γιατρούς για την συνταγογράφηση (σ.σ. με μικρότερη συμμετοχή), πλέον μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνον από προσωπικούς γιατρούς του δημοσίου.
Εν τω μεταξύ και οι ασφαλισμένοι συμπολίτες μας, δυσκολεύονται να βρουν τον «προσωπικό τους γιατρού», ειδικά ανάμεσα στους ιδιώτες, αφού αυτοί μετρώνται στα δάκτυλα τους ενός «χεριού». Έτσι «καταφεύγουν» ακόμη και σε γιατρούς των Κέντρων Υγείας άλλων περιοχών, όσο το σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας περίθαλψης συνεχίζει να «νοσεί», αν και ο «μεγάλος ασθενής» που χρήζει…Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, είναι η δευτεροβάθμια, όπως εξηγεί μιλώντας στην «Θ» ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Ιωάννης Σπανόπουλος.
«ΕΠΟΧΙΑΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ – ΗΜΙΤΕΛΕΣ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Σπανόπουλος επισημαίνει ότι «από την εικόνα που έχω εγώ – γιατί δεν είμαστε ούτε Υπουργείο Υγείας, ούτε σχεδιάζουμε το Σύστημα Υγείας στην Ελλάδα – μέχρι πρότινος, οι ανασφάλιστοι έγραφαν τα φάρμακά τους και στους εκτός του δημοσίου γιατρούς. Επίσης οι προσωπικοί γιατροί δεν είναι μόνον οι ιδιώτες γιατροί που έχουν ενταχθεί, αλλά είναι και οι Γενικοί Γιατροί των Κέντρων Υγείας. Το θέμα με τους ανασφάλιστους πάει μια από εδώ και μια από εκεί. Είναι εποχιακό. Αλλά προσωπικοί γιατροί δεν είναι μόνον οι ιδιώτες και δεν έχει και πολλούς ιδιώτες γιατρούς. Αλλά έχει καλυφθεί ένα αρκετό μέρος του πληθυσμού – πάνω από τους μισούς περίπου – στην Ξάνθη, τότε που έμεινε ημιτελές το «σκηνικό» με τους προσωπικούς γιατρούς. Αυτή είναι μια άλλη «πονεμένη» ιστορία. Η Πρωτοβάθμια Περίθαλψη, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Έγινε μια προσπάθεια επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, έγινε μια προσπάθεια μετά, αλλά δεν ολοκληρώθηκε. Είναι σημαντικό γιατί χωρίς την πρωτοβάθμια, «φορτώνεται» η δευτεροβάθμια. Έχουμε θέμα με την πρωτοβάθμια. Το λέμε πολλές φορές, το συζητούμε και πιστεύω ότι κάτι θα ολοκληρωθεί σε κάποια φάση. Γιατί δεν είναι μόνο να έχει κάποιος έναν προσωπικό γιατρό αλλά και το να μπορεί να απευθυνθεί ή να του απευθύνεται το Σύστημα Υγείας να κάνει εξετάσεις. Πάντως δεν έχουμε τελειώσει. Ο ανασφάλιστος, μπορεί να έχει έναν προσωπικό γιατρό του δημοσίου συστήματος και να εξυπηρετείται, προς το παρόν. Γιατί αν πάμε λίγο πίσω, εξυπηρετούνταν και από τον ιδιώτη».
«ΤΡΕΙΣ – ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ – ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ»
Πόσοι όμως είναι οι ιδιώτες προσωπικοί γιατροί στην Ξάνθη;
Σύμφωνα με τον κ. Σπανόπουλο «οι ιδιώτες είναι τρεις – τέσσερις. Και οι άλλοι που υποχρέωσε το κράτος – γιατί δεν έβρισκε ιδιώτες προσωπικούς γιατρούς, καθώς είπε να βάλει και υποειδικότητες – είναι υποχρεωτικά όλοι οι γιατροί των Κέντρων Υγείας. Και μπορεί κάποιος να μένει στην Ξάνθη και να έχει προσωπικό γιατρό στο… Κέντρο Υγείας Αβδήρων, για παράδειγμα. Ούτως ή άλλως η συνταγή στέλνεται και με άυλη. Γενικά υπάρχει ένα θέμα με τους ανασφάλιστους, αλλά αν έχουν προσωπικό γιατρό του δημοσίου, λύνεται κάπως το θέμα. Το εγχείρημα του προσωπικού γιατρού δεν πέτυχε, γιατί οι γιατροί ήταν φοβισμένοι από το προηγούμενο έργο (που είχαν βάλει με 1600 ευρώ μικτά κλπ). Τώρα το ψηφιοποίησαν, οπότε οι γιατροί που μπήκαν δεν φωνάζουν».
«ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΝΟΣΕΙ Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ»
Σε ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το κατά πόσο το σύστημα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, «νοσεί», ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης, απαντά ως εξής:
«Σαφέστατα. Και το σύστημα της Δευτεροβάθμιας νοσεί πιο πολύ. Στην Πρωτοβάθμια, θα βρει κάπως κάποιος έναν γιατρό, θα πληρώσει τα φάρμακα ή θα πάει να τα γράψει σε κάποιον στο δημόσιο. Εδώ είμαστε και μικρό μέρος, οπότε μπορεί να πάει από τη μια μεριά στην άλλη. Δεν είναι τραγικό. Στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη όμως πως θα πάει; Εδώ ξέρουμε και έναν γιατρό, υπάρχουν κάποιες γνωριμίες, οι αποστάσεις είναι μικρές και κάπως θα καλυφθεί το θέμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Στην Δευτεροβάθμια έχουμε την δυσκολία. Γενικά το έργο του Συστήματος Υγείας (και της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας) θέλει αναδιοργάνωση. Η «σημαία» είναι ότι έπρεπε «χθες» να γίνουν στην Δευτεροβάθμια Περίθαλψη (στα νοσοκομεία) 5000 προσλήψεις τουλάχιστον. Τα κενά στα Νοσοκομεία είναι 10.000. Αυτές οι θέσεις πρέπει να προκηρυχθούν. Το είπαμε στην πανδημία, το είπαμε και μετά. Τον ιδιώτη θα τον πάρεις, θα τον υποχρεώσεις, αλλά για πόσο; Για δυο, τρεις ή τέσσερις μήνες; Θα τον κάνεις μόνιμο του δημοσίου; Κάπως όμως – από την άλλη – πρέπει να έχεις μόνιμο νοσοκομειακό προσωπικό».
