Ουρανοκατέβατοι ή μήπως…

Ουρανοκατέβατοι ή μήπως…

Και ξαφνικά προέκυψε ο Κασσελάκης από το πουθενά! Άγνωστος μεταξύ αγνώστων κι όμως ψηφίσθηκε με την πρώτη από τους «ιδεολόγους αριστερούς» του ΣΥΡΙΖΑ και εκλέχθηκε αρχηγός του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ κόμματος, ενώ δεν είχε καμία σχέση με τον χώρο, ιδεολογικά, αλλά και αντικειμενικά. Την ίδια στιγμή εμφανίσθηκε επίσης από το πουθενά ο Χάρης Δούκας και κατάφερε «εν μία νυχτί» να νικήσει το «κατεστημένο» του ανερχόμενου αστέρα Κώστα Μπακογιάννη και να ψηφισθεί Δήμαρχος Αθηναίων και τώρα πλέον να διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και αυριανού υποψηφίου πρωθυπουργού της χώρας! Δύο πρόσωπα προκύπτουν από το πουθενά και το τίποτα, ευνοούνται από το λεγόμενο ΣΥΣΤΗΜΑ και προωθούνται σε ηγετικές θέσεις χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή αν θέλετε καλύτερα, με πολύ λιγότερα προσόντα και πολιτικές περγαμηνές απ’ ότι κάποιοι άλλοι μπαρουτοκαπνισμένοι και αποδεδειγμένα ικανότεροι!

Το «σύστημα» και οι εκλεκτοί του…

Αναφέρθηκα λίγο πριν στο «σύστημα», το οποίο λειτουργεί σε όλες τις εκφάνσεις και προωθεί εκείνους που κάνουν καλύτερα την δουλειά ΤΟΥ. Και ποια είναι η «δουλειά» του συστήματος; Ο πλήρης έλεγχος των πάντων, τόσο στην πολιτική, όσο και στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου. Οι άνθρωποι προωθούνται και τελικά επιλέγονται είναι καθαρόαιμα μέλη του συστήματος και εξυπηρετούν την λεγόμενη νέα τάξη πραγμάτων, η οποία αποφασίζει (δημοκρατικά πάντοτε) ποιους θα εκλέξουμε μέχρι και τι… θα φάμε το μεσημέρι! Συστημική πολιτική, συστημικές τράπεζες, συστημικοί επιστήμονες, γι’ αυτό και βλέπουμε να πλαισιώνονται από συστημικούς πολίτες που ευθυγραμμίζονται ανά πάσα στιγμή με αυτό που επιτάσσει η νέα τάξη… Γιατί, μη μου πείτε ότι θα ψηφίζονταν ο Κασσελάκης για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν τον προέβαλε συστηματικά το λεγόμενο σύστημα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον Χάρη Δούκα… Και η επιλογή ημών των υπολοίπων είναι είτε να ενταχθούμε στο σύστημα και να γίνουμε στρατιωτάκια του, είτε να μείνουμε το περιθώριο. Διαλέγετε και παίρνετε…

Προέχει η νομιμοποίηση των δημοτικών εγκαταστάσεων

Ένα από τα βασικά προβλήματα που «καίνε» τους αυτοδιοικητικούς είναι η νομιμοποίηση των δημοτικών εγκαταστάσεων. Με δεδομένο ότι μέχρι πρότινος όλα τα δημοτικά κτίρια ήταν στον «αέρα», χωρίς οικοδομικές άδειες, χωρίς πολεοδομικές εγκρίσεις κλπ, αποτελούσε και ένα λόγο για τις καθυστερήσεις που υπήρχαν στην υλοποίηση νέων έργων ή στην συντήρηση των παλαιοτέρων. Και επειδή στην Ελλάδα η γραφειοκρατία συνεχίζει να κρατεί καλά, το θέμα της νομιμοποίησης των εγκαταστάσεων (αθλητικών, παιδικών χαρών και όχι μόνο) απαιτεί πολύ χρόνο, αλλά και αρκετό χρήμα… Το κερασάκι στην τούρτα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα στα ταμεία των Δήμων για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα που απαιτούνται σ’ αυτές τις διαδικασίες, οπότε θα πρέπει το επιτελείο του Δημάρχου μαζί με την νομιμοποίηση των εγκαταστάσεων να ψάχνει διαρκώς και για χρηματοδοτικά εργαλεία ώστε να μπορέσουν να γίνουν «πράγματα» στις δημοτικές εγκαταστάσεις. Μία αξιόλογη πληροφορία θα ήταν να μας ενημερώσει ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ξάνθης πόσα ακίνητα του Δήμου δεν είχαν τις απαιτούμενες άδειες ή έστω, πόσα από εκείνα τα ακίνητα που δεν διέθεταν άδειες νομιμοποιήθηκαν και πλέον μπορούν να προχωρήσουν σε έργα. Αν το γνωρίζει βέβαια και ο ίδιος ο Δήμος αυτό…

Δουλεύουν και… φαίνονται!

Στην αυτοδιοίκηση υπάρχουν οι εμφανείς και οι αφανείς «ήρωες», δηλαδή εκείνοι που δουλεύουν και φαίνονται κι εκείνοι που δουλεύουν και δεν φαίνονται. Κοντά σ’ αυτούς βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που δεν δουλεύουν και φαίνονται ή που δεν δουλεύουν και δεν φαίνονται! Και για να μην σας μπερδεύω περισσότερο αναφέρομαι στους αντιδημάρχους, ένα είδος το οποίο αυξήθηκε αισθητά με τον τελευταίο αυτοδιοικητικό χάρτη. Μόνο στον Δήμο Ξάνθης έχουμε δέκα αντιδημάρχους, ήτοι 1,5 στους 2 της διοικούσας παράταξης! Από εκείνους που δουλεύουν και φαίνονται λόγω του αντικειμένου τους είναι ο αντιδήμαρχος Θωμάς Ηλιάδης, τον οποίο είδα χθες το πρωί να επιστατεί προσωπικά σε συνεργείο πρασίνου του Δήμου που τακτοποιούσε τα δένδρα στις γειτονιές όπου υπήρχε πρόβλημα. Τον συγκεκριμένο αντιδήμαρχο τον βλέπουν οι πολίτες καθημερινά γιατί ανήκει στο πρώτο είδος, δηλαδή σ’ εκείνους που δουλεύουν και φαίνονται, αφού είναι συνεχώς έξω στους δρόμους επικεφαλής των συνεργείων. Θεωρώ ότι ήταν καλή επιλογή του Στράτου Κοντού να του αναθέσει το συγκεκριμένο αντικείμενο, αφού και στο παρελθόν επί δημαρχίας Δημαρχόπουλου, ο ίδιος άνθρωπος σε ανάλογη θέση είχε το ίδιο καλά αποτελέσματα.

ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ