Έρευνα της “Θ” με αφορμή την φωτιά του περασμένου Σαββάτου – Από το 2011 στο 2024
Πιθανόν στον Δήμο Ξάνθης, το αρχικό κομμάτι – Δασική έκταση το υπόλοιπο
Όπως προανήγγειλε χθες μέσα από την στήλη του, ο εκδότης μας κ. Καμαρίδης, η «Θ» ξεκίνησε μία έρευνα γύρω από το καθεστώς ιδιοκτησίας και διαχείρισης της περιοχής που αποκαλείται «Το Μονοπάτι της ζωής». Κι αυτό με αφορμή την ενημέρωση που είχε η εφημερίδα μας αναφορικά με την επικίνδυνη φωτιά που ξέσπασε στο περιαστικό άλσος της Ξάνθης, που είχε ως αφετηρία το συγκεκριμένο σημείο.
Ένα σημείο το οποίο επισκέπτονται σε καθημερινή βάση μικροί και μεγάλοι, ενώ κατά καιρούς το επισκέπτονται και μαθητές κατά την διάρκεια εκδρομών.
Πρόκειται για έναν χώρο που δημιουργήθηκε με την εθελοντική εργασία συμπολιτών μας από το Δίκτυο Λόγου και Πράξης συντονιστής του οποίου ήταν ο κ. Θανάσης Μουσόπουλος και με μπροστάρηδες τους Γιώργο Κωτούλα και Μιχάλη Δερμετζόπουλο.
Ενα μονοπάτι, το οποίο εγκαινιάστηκε στις 17 Ιουνίου 2011 και παραδόθηκε στον Δήμο Ξάνθης και στους δημότες. Η παραλαβή έγινε από τον τότε Δήμαρχο κ. Μιχάλη Στυλιανίδη (βλ. σχετική φωτό).
Θ. ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ: “ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ”
Σε δηλώσεις του στην “Θ”, στις 14 Μαϊου 2024, ο κ. Θανάσης Μουσόπουλος είχε αναφέρει για τον συγκεκριμένο χώρο μεταξύ άλλων ότι “Είχα την ευτυχία το 2010 να γνωρίσω και να συνεργαστώ με έναν άνθρωπο που καθόρισε πολλά πράγματα και στην ζωή μου αλλά και στην πόλη της Ξάνθης γενικότερα. Αναφέρομαι στον Γιώργο Κωτούλα. Έναν άνθρωποι ευαίσθητο, άνθρωπο της προσφοράς που έγραφε πολύ ωραία ποιήματα αλλά ήταν και πάρα πολύ ικανός να οργανώνει πράγματα, να ενώνει ανθρώπους και να προχωρεί σε έργα. Ένα από αυτά τα έργα είναι το Μονοπάτι της Ζωής το οποίο στην συνέχεια (το 2010) πέρασε στην «αγκαλιά» του Δικτύου Λόγου και Πράξης που δημιουργήσαμε και στην συνέχεια έγιναν πάρα πολλά πράγματα. Το πρώτο είναι ότι αξιοποιήθηκε όλος αυτός ο μακρύς δρόμος παράλληλα στο Ποτάμι και οι Ξανθιώτες που δεν ήξεραν αυτήν την περιοχή μπορούσαν να την περπατήσουν και να την χαρούν. Έγιναν πολλά έργα με την οργάνωση του Γιώργου Κωτούλα (που είχε την σύλληψη και το όραμα) και του Μιχάλη Δερμετζόπουλου, όπως το θεατράκι στο Μονοπάτι της Ζωής. Αυτό νομίζω ότι ήταν από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά έργα που έγιναν την περίοδο εκείνη στην πόλη μας. Κάθε Καλοκαίρι υπήρχαν πολλές εκδηλώσεις ποίησης, θεάτρου, μουσικής και όχι μόνο. Και το ενδιαφέρον ήταν ότι το «Δίκτυο Λόγου» δεν ήθελε να λανσάρει, να προβάλλει και να παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το «Δίκτυο Λόγου» ήταν κυρίως παραγωγός και ο παραγωγός πολιτισμού είναι πολύ σημαντικός γιατί δεν μας ενδιαφέρει μόνον να βλέπουμε, αλλά να συμμετέχουμε και να δημιουργούμε. Και έτσι κάθε Καλοκαίρι στο θεατράκι είχαμε πάρα πολλές εκδηλώσεις. Επίσης κάτι ακόμη που έγινε είναι και το Εκκλησάκι στο τέλος του Μονοπατιού που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο και στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Στους δυο πρωτεργάτες του Μονοπατιού. Στις 4/3/2017 εντελώς ξαφνικά έφυγε από την ζωή ο Γιώργος Κωτούλας και σκέφτομαι ότι αυτήν την στιγμή μιλούμε για δύο επταετίες. Η μια ήταν η επταετία της δημιουργίας και η δεύτερη από τότε που έφυγε ο Γιώργος μέχρι σήμερα… Μαζί με το Μονοπάτι παραδώσαμε μπροστά στην πλατεία και έναν πολύ ωραίο χώρο αφιερωμένο στους Φιλέλληνες. Είχα πει τότε – καθώς είχα την τιμή και την χαρά να είμαι ο συντονιστής του Δικτύου – να το παραδώσουμε στον Δήμο γιατί δεν είναι δικό μας. Δυστυχώς, όπως βλέπω κατά καιρούς, είναι εγκαταλελειμμένο πολλές φορές το Μονοπάτι και υπάρχουν πολλοί φιλότιμοι σύλλογοι νέων και μεγαλύτερων ανθρώπων που δραστηριοποιούνται και καθαρίζουν το Μονοπάτι. Γιατί σε αυτό πηγαίνουν πάρα πολλοί – κυρίως νέοι αλλά και άνθρωποι που δεν ξέρουν την Ξάνθη – και βλέπουν έναν τόσο ωραίο χώρο ανάμεσα στο νερό, στην φύση, στα πουλιά αλλά – δυστυχώς – λερώνουν και χρειάζεται καθαριότητα. Νομίζω ότι καλό θα ήταν ο Δήμος – γιατί με την νέα Δημοτική Αρχή έχουμε μια ανανέωση του ενδιαφέροντος για τους χώρους της πόλης μας – να περιλάβει στην φροντίδα του και αυτόν τον χώρο”.
ΒΡΑΔΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2022 ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ
Σημειώνεται, ότι ο ίδιος ο κ. Μουσόπουλος, επισήμανε σήμερα για άλλη μια φορά ότι ότι “ποτέ δεν ανήκε το Μονοπάτι στο Δίκτυο”. Αναφορικά με τον “Σύλλογο Φίλων του Μονοπατιού της Ζωής” αυτός είχε δημιουργηθεί μετά την θάνατο του Γ. Κωτούλα, με μπροστάρη τον συμπολίτη μας Μπάμπη Κούκο. Μάλιστα, έως και τον Αύγουστο του 2022, διοργανώνονταν και κάποιες μουσικοποιητικές βραδιές στο Μονοπάτι.
Σήμερα, το “Μονοπάτι της Ζωής, με την μοναδική ομορφιά του, καθαρίζεται (τουλάχιστον σύμφωνα με τις διάφορες ανακοινώσεις κατά καιρούς) από εθελοντικές ομάδες της πόλης.
Εν τω μεταξύ, αναφορικά με το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, ουδέποτε αποσαφηνίστηκε (από τότε έως σήμερα) εάν η παράδοση του χώρου στον Δήμο ήταν ουσιαστική, πέρα από την τυπική παράδοση – παραλαβή του το 2011.
Η έρευνα της “Θ” πάντως, που απευθύνθηκε σε νυν διοικούντες του Δήμου Ξάνθης, δείχνει οτι ΠΙΘΑΝΟΝ ένα κομμάτι του χώρου να ανήκει στον Δήμο Ξάνθης (το αρχικό). Για όλο το υπόλοιπο κομμάτι, αποσαφηνίζεται ότι πρόκειται για δασική έκταση.
Γ. ΤΣΑΠΑΛΗΣ: “ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ – ΔΑΣΙΚΗ Η ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΚΤΑΣΗ”
Κάτι που επιβεβαιώνει μιλώντας στην “Θ” ο Αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Ξάνθης κ. Γιάννης Τσάπαλης. Ο ίδιος σε λιτή του δήλωση, επισήμανε ότι “σύμφωνα με προσωπική μου έρευνα, το αρχικό σημείο μέχρι εκεί που φτάνουν τα όρια των κατοικιών (νοητά), πιθανόν να ανήκει στα όρια του Δημου Ξάνθης. Όλο το υπόλοιπο κομμάτι είναι σίγουρα δασική έκταση”.
Επιπλέον, με αφορμή την φωτιά του περασμένου Σαββάτου, ο ίδιος πρόσθεσε ότι “έχουμε ήδη σχεδιάσει ως πολιτική προστασία, κατά την επόμενη αντιπυρική περίοδο, να υπάρχουν περιπολίες είτε από εθελοντές είτε από άτομα της πολιτικής προστασίας, στο Μονοπάτι της Ζωής”.
Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ “Θ”
Το μόνο σίγουρο πάντως, με αφορμή την φωτιά του Σαββάτου, είναι ότι θα πρέπει να βρεθεί τρόπος για την τακτική αποψίλωση, τον καθαρισμό, την συντήρησή του και την γενικότερη “θωράκιση” του χώρου, αφού αποτελεί ένα από τα πιο επισκέψιμα μονοπάτια, σε σχέση με τα υπόλοιπα μονοπάτια της ορεινής Ξάνθης, κατά τη διέλευση του οποίου μπορεί κάποιος να θαυμάσει τη φύση, να γνωρίσει τα διάφορα βότανα που έχουν φυτευτεί εκεί ή να προσκυνήσει και στο παρακείμενο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Επιπλέον, ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να επαναπαυτεί μόνον στην εθελοντική προσφορά των ατόμων που κατά καιρούς φροντίζουν για τον τον καθαρισμό της περιοχής.
Είναι πραγματικά λυπηρό να αφήνεται στην “τύχη” του, ένα τόσο όμορφο και ξεχωριστό μέρος και να “απειλεί μάλιστα ανά πάσα στιγμή και με φωτιά το ανεκτίμητο πνευμόνι της Ξάνθης μας”, όπως επισήμανε χαρακτηριστικά στο χθεσινό φύλλο της “Θ” και ο εκδότης της Τένης Καμαρίδης.
