Ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων για την αδυναμία και αδιαφορία της κυβέρνησης να στηρίξει την ελληνική ύπαιθρο, με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη των μικρών αγροτών, κατέθεσε ο Βουλευτής Ξάνθης και Τομεάρχης Αγροτικών με τη Νέα Αριστερά, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ.
Ο Βουλευτής, βασίζοντας τα στοιχεία του και σε πρόσφατη μελέτη που εξέδωσε η Greenpeace, αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στην αγροτική της παραγωγή (απώλεια του 31% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων μεταξύ 2007-2021) και ειδικά στις μικρές εκμεταλλεύσεις (μείωση της τάξης του 37%).
Παράλληλα, σημειώνει πως παρότι οι μικρές εκμεταλλεύσεις συνεχίζουν να αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» της ελληνικής γεωργίας – 88% το 2021 – εντούτοις βλέπουν καθημερινά και συνεχώς τα έσοδά τους να μειώνονται (μείωση κατά 29% του μέσου καθαρού εισοδήματος μεταξύ των ετών 2007-2021). Ταυτόχρονα ο Βουλευτής Ξάνθης τονίζει πως οι μεσαίες και μεγάλες εκμεταλλεύσεις, παρότι αποτελούν μόνο το 12% του συνόλου, λαμβάνουν το 34% των επιδοτήσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), γεγονός που σε συνδυασμό με την εκτίναξη του κόστους παραγωγής (ενέργεια +29%, λιπάσματα+72,3%, ζωοτροφές +39,3%) αλλά και την άνιση πρόσβαση στη χρηματοδότηση, επιτείνει το πρόβλημα οικονομικής βιωσιμότητας των μικρών εκμεταλλεύσεων.
Κατόπιν όλων των παραπάνω ο Τομεάρχης Αγροτικών της Νέας Αριστεράς απευθύνει στον αρμόδιο Υπουργό τα παρακάτω ερωτήματα:
- Ποια είναι η στρατηγική της κυβέρνησης για την αναστροφή της δραματικής μείωσης των μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίες παραμένουν η ραχοκοκαλιά της ελληνικής αγροτικής οικονομίας;
- Πώς σκοπεύει η κυβέρνηση να ενισχύσει το εισόδημα των μικρών αγροτών, δεδομένης της μείωσης κατά 29% των καθαρών τους εσόδων, και ποια μέτρα θα λάβει στα πλαίσια της ΚΑΠ για να διορθώσει την ανισοκατανομή των επιδοτήσεων;
- Τι σχέδιο υπάρχει για τη βελτίωση της πρόσβασης των μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων στη χρηματοδότηση, ιδίως όσων επιθυμούν να εφαρμόσουν βιώσιμες και αγρο-οικολογικές πρακτικές, όπως ζητά η Greenpeace;
- Πώς σκοπεύει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη συγκέντρωση της παραγωγής στις μεγαλύτερες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, εις βάρος των μικρών παραγωγών;
