Ήταν απλά ένας τυπικός έλεγχος ή… “καρφωτή”;
Μ. Σαββίδης: “Αν είναι καταγγελία, να το γνωρίζουμε – Μην πάμε “κόντρα ” στο νόμιμο, πλην όμως…”
Αναστάτωση επικράτησε την περασμένη Δευτέρα στο κολυμβητήριο της Ξάνθης, με την “έφοδο” της επιθεώρησης εργασίας, προκειμένου να διενεργήσει ελέγχους αναφορικά με την “εργοδοτική νομιμότητα” των αθλητικών – κολυμβητικών ακαδημιών. Μάλιστα, ο “πανικός” που προκλήθηκε, είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσουν και κάποιες προπονήσεις.
Τι ακριβώς συνέβη όμως; Πώς φτάσαμε στην έφοδο της “επιθεώρησης”; Τι επιπτώσεις μπορούν να έχουν στον τοπικό αθλητισμό πιθανές επιβολές προστίμων;
Για όλα τα παραπάνω, μίλησε στην “Θ” ο πρόεδρος του “ΛΕΥΚΙΠΠΟΥ” κ. Ματθαίος Σαββίδης.
“ΑΥΤΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ – ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΝΟΜΙΜΟ – ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ”
Αναλυτικότερα ο ίδιος εξήγησε αρχικά ότι “ήταν ένας έλεγχος από την επιθεώρηση εργασίας, όπως συμβαίνει σε οποιαδήποτε εργασία, πού είχε την έννοια να διερευνηθεί εάν οι ομάδες είναι τακτοποιημένες απέναντι σε αυτούς οι οποίοι εργάζονται. Αυτό νομίζω ότι είναι κάτι που συμβαίνει παντού και από τη στιγμή που οι ακαδημίες κάνουν επ αμοιβή τις προπονήσεις. Το αν έγινε λόγω του ότι ήταν ένας έλεγχος ρουτίνας η αν έγινε λόγω καταγγελίας, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Οπωσδήποτε υπήρξε μία αναταραχή, αλλά πάντα συμβαίνει αυτό σε ώρες εργασίας. Το ποιοι είναι συνεπείς και ποιοι δεν είναι συνεπείς, δεν το γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Εμένα με ενδιαφέρει μόνον η δική μου η ομάδα και να είμαι εγώ συνεπής και σωστός. Μακάρι να είναι όλοι και να μην υπάρξει κανένα θέμα. Μπορώ επίσης να πω ότι – σύμφωνα με πληροφορίες μου- έγιναν έλεγχοι και στη Θεσσαλονίκη (στο Ποσειδώνιο) και ενδεχομένως και σε άλλα κολυμβητήρια. Εάν πρόκειται για κάτι στο πλαίσιο της ρουτίνας, είναι εντάξει, αλλά αν είναι κάτι που αφορά σε μία καταγγελία, θα έπρεπε οι ομάδες να γνωρίζουν ποιος είναι αυτός που κάνει μία τέτοια είδους προσφυγή. Ο έλεγχος της επιθεώρησης εργασίας πάει να προφυλάξει τους εργαζόμενους. Γνωρίζοντας εκ των έσω πώς είναι στημένο όλο το “οικοδόμημα” του ελληνικού αθλητισμού, μερικές ομάδες δεν μπορούν να παραμείνουν εν λειτουργία εάν δεν είναι στα όρια της νομιμότητας. Και αυτό σας το λέει κάποιος που προσπαθεί “με νύχια και με δόντια” να έχει μία ομάδα που να μπορεί να είναι αξιοπρεπής. Βεβαίως να ξέρετε ότι δεν υπάρχει κάποια βοήθεια και προσωπικά κατανοώ απόλυτα όλες τις ομάδες. Αυτό αφορά σε όλο το σύστημα του ελληνικού αθλητισμού. Όταν δεν υπάρχουν επιχορηγήσεις, όταν δεν υπάρχει βοήθεια σε κανένα επίπεδο από την πολιτεία, πώς είναι δυνατόν;
Αλλά από την άλλη, από τη στιγμή που υπάρχει μία νομοθεσία για να λειτουργεί οποιαδήποτε “δουλειά” η οποία στηρίζεται σε ανταποδοτικότητα, είναι δυνατόν να μην εξασφαλίζονται οι νόμιμες συνθήκες;
Αλλά αν είναι καταγγελία, αυτός που την κάνει θα πρέπει να είναι στο απυρόβλητο; Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός που το κάνει; Και πάλι βέβαια αυτό το λέω σκωπτικά. Από κάποια στιγμή και μετά δεν με ενδιαφέρει καθόλου, διότι αφού έτσι είναι το σύστημα έτσι θα λειτουργήσουμε”.
“ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ – ΙΣΑ ΜΕΤΡΑ, ΙΣΑ ΣΤΑΘΜΑ”
Αναφορικά με το αν υπάρχουν καθοριστικές επιπτώσεις για τους συλλόγους, σε περίπτωση που επιβληθούν πρόστιμα κλπ, ο κ. Σαββίδης, σημειώνει τα εξής:
“Εγώ θα μιλήσω μόνο για την δική μου ομάδα και τη δική μου σχέση που θέλω να έχω αναφορικά με το δήμο, την πολιτεία κλπ. Εμένα με ενδιαφέρει να γίνονται όλα από τη δική μου την ομάδα όπως είναι καθορισμένα από τους όρους και τις προϋποθέσεις, ώστε να υπάρχει η ομάδα. Αυτή τη στιγμή μιλάμε για έναν φυσιολογικό έλεγχο. Και οποιοσδήποτε δέχεται έναν έλεγχο και είναι εντάξει, δεν πρέπει να ανησυχεί. Καλώς γίνονται οι έλεγχοι. Προσωπικά είμαι «κατά», μόνο απέναντι στο καταγγελτικό και στο κρυφό. Οι υπηρεσίες κάνουν τη δουλειά τους. Δεν θα πάμε κόντρα σε αυτό. Γιατί να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας; Εάν είμαστε εντάξει, οκ. Αν δεν είμαστε, θα το διορθώσουμε. Αλλά για να υπάρχει ένας αθλητικός χώρος και να μπορώ εγώ να είμαι στο κολυμβητήριο ή οπουδήποτε ως ομάδα, θα πρέπει να έχω κάποιες προϋποθέσεις. Αυτές λένε να είμαι μια πιστοποιημένη ομάδα, αναγνωρισμένη από την γενική γραμματεία αθλητισμού και με βάση αυτό διεκδικώ και χώρους στους οποίους μπορώ να αθληθώ. Αλλά από τη στιγμή που έχουμε ακαδημίες, παίρνουμε ένα αντίτιμο για αυτές και χρησιμοποιούμε χώρους του δήμου, της πολιτείας και πρέπει να είμαστε εντάξει. Επιπλέον, οι έλεγχοι θα βοηθήσουν και εμάς ώστε όπου είμαστε επισφαλείς, να γίνουμε ασφαλείς και θαρρώ πώς θα το κάνουν όλοι. Εγώ θα ήθελα να μας ενημερώσουν και να μας πουν τι “στραβό” έγινε. Γιατί αυτό μας βάζει όλους σε μια διαδικασία που μπορεί να έχει μία ταλαιπωρία ή μπορεί να έχει ένα σημαντικό κόστος για τον καθένα, πού εν τέλει μπορεί να μην μπορούμε να διαχειριστούμε και να πούμε απλά “πάρτε τις ομάδες και διαχειριστείτε τες εσείς”. Μιλώντας για τη δική μου την ομάδα, εάν δω ότι οι συνθήκες για τις οποίες μιλάμε είναι τέτοιες που διακυβεύουν άλλα πράγματα που αφορούν στην υπόστασή μου ως επαγγελματία, έτσι θα σκεφτώ. Πάμε δηλαδή να κάνουμε όλοι κάτι εθελοντικά και να προσφέρουμε και την ίδια ώρα θα είμαστε συνεχώς υπόλογοι; Προσωπικά του αποποιούμαι. Επαναλαμβάνω ότι πάντα μιλώ για τον εαυτό μου. Αλλά από κει και πέρα εάν δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις προϋποθέσεις από τι συντεταγμένη πολιτεία, αποσυρόμαστε. Είναι πολύ απλό. Εν κατακλείδι, ίσα μέτρα, ίσα σταθμά! Δεν μπορούμε στις υποχρεώσεις να ζητάμε και στα δικαιώματα να μη ζητάμε. Και ας το δουν και από την οπτική του αν δεν υπήρχαν αυτές οι ομάδες. Πώς θα δούλευαν αυτοί που τώρα δουλεύουν; Απλά δεν θα δούλευαν και θα ήταν στο ταμείο ανεργίας”.
