Ανευθυνότητα και… τσαπατσουλιά!
Αυτά τα πράγματα σημαίνουν μόνο στην Ελλάδα… Αναφέρομαι στο έργο της Λεωφόρου Στρατού για το οποίο -όπως μας είχε διαβεβαιώσει ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος- επρόκειτο να συνεχίσουν οι εργασίες άμεσα μετά την διακοπή τους για κάποιους λόγους. Όπως πληροφορούμαι όμως το πρόβλημα τώρα πλέον είναι μεταξύ του Δήμου και του εργολάβου! Ξεκίνησε με μια ελλιπή μελέτη από την προηγούμενη δημοτική αρχή, αλλά και στα πλαίσια υλοποίησης της νέας μελέτης βλέπουμε ότι και πάλι δημιουργείται πρόβλημα, με τον εργολάβο να προσφεύγει σε ενστάσεις και το θέμα να είναι πλέον στο Τεχνικό Συμβούλιο όπερ σημαίνει και νέες καθυστερήσεις! Και πιστέψτε με, σπάνια μπορώ να «θυμηθώ» ένα έργο που να ανακοινώνεται και να υλοποιείται στους χρόνους που προβλέπεται από την πρωταρχική σύμβαση! Πώς γίνεται σε χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης να έχουν προβλεφθεί και να έχουν διορθωθεί όλα τα «θέματα» πριν ακόμη από την έναρξη ενός έργου; Τι διαφορετικό δηλαδή ισχύει στην Ελλάδα από την Γερμανία π,χ ή από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου μετράει το ρολόι ανάποδα και βλέπει καθημερινά ο πολίτης τον χρόνο ολοκλήρωσης ενός έργου. Είναι η πολυνομία και η γραφειοκρατία; Είναι η τσαπατσουλιά του φορέα υλοποίησης και των αναδόχων εργολάβων; Είναι «εντάξει μωρέ και τι έγινε» και από τους δύο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του πολίτη;
Αν ζούσε ο Παυλίδης…
Να σας πάω τώρα και στην άλλη παρωδία του φυσικό αερίου στην Ξάνθη! Υποτίθεται ότι ο αείμνηστος Περιφερειάρχης Γιώργος Παυλίδης κατάφερε να εξασφαλίσει το φυσικό αέριο για αστική κατανάλωση μέσα στις έξι μεγάλες πόλεις της Περιφέρειας ως ανταποδοτικό της διέλευσης του ΤΑΡ από την Περιφέρειά μας. Ο ίδιος μάλιστα μίλησε για συγκεκριμένους χρόνους ανάπτυξης του δικτύου, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε να φτάσει στην εφαρμογή του και στα προβλήματα από τους χρόνους καθυστέρησης που δημιουργούνται στη συνέχεια. Αν ήταν όμως ο Παυλίδης στη θέση του Τοψίδη σήμερα, είμαι σίγουρος ότι δεν θα το άφηνε έτσι το θέμα. Θα πίεζε σε βαθμό καταλυτικό και δεν θα αρκούνταν σε συναντήσεις ανούσιες και φωτογραφίσεις… Υποστήκαμε όλη αυτή την ταλαιπωρία μέχρι να εξαπλωθεί το δίκτυο, με την Ξάνθη να θυμίζει βομβαρδισμένη πόλη και στη συνέχεια περίμενε ο κοσμάκης τη σύνδεση των σπιτιών του με το δίκτυο, αλλά… ακόμη είναι στο περίμενε! Είμαι σίγουρος πως αν ζούσε ο Παυλίδης σήμερα όλη η Ξάνθη θα είχε φυσικό αέριο και ενδεχομένως κάποιοι εργολάβοι θα «ψάχνονταν»… Και επί του συγκεκριμένου δυστυχώς δεν είδαμε καμιά ουσιαστική παρέμβαση από τον Τοψίδη και από κανέναν άλλον αναρμοδιο-αρμόδιο. Και δεν μιλάω για μία επιστολή ή για μία ερώτηση στη Βουλή φυσικά…
Αυτό είναι πρόκληση…
Η σχολική εφορία του Μειονοτικού Γυμνασίου -Λυκείου Ξάνθης μόνο το 2024 εισέπραξε, λέει, ποσό 20.000 ευρώ από κρατική επιχορήγηση, ενώ συγχρόνως εισπράττει συνδρομές και από τους γονείς των μαθητών! Αυτό από μόνο του προκαλεί την κοινή γνώμη, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πρώην ιδιωτικό σχολείο που συνεχίζει να πληρώνεται από τους μαθητές και συγχρόνως εμφανίζεται ως δημόσιο, παίρνοντας επιχορηγήσεις και από την ελληνική πολιτεία! Αλήθεια, σε ποιο άλλο ιδιωτικό -δημόσιο σχολείο συμβαίνει αυτό; Και μέχρις εδώ λέμε ότι υπάρχει μια ιδιαιτερότητα (ας όψεται η κυβέρνηση Τσίπρα)! Όντας όμως η σχολική εφορεία αρμόδια και υπεύθυνη για τις κτηριακές εγκαταστάσεις, να απαιτεί από το ελληνικό δημόσιο να δαπανήσει εξτρά για σχολικές αίθουσες, ε, αυτό καταντάει… αναίδεια! Παρόλα αυτά και πάλι η ελληνική πολιτεία «σκύβει» στο πρόβλημα στέγασης και λόγω «διατηρητέου» αποφασίζει να χρηματοδοτήσει έξτρα από όλα αυτά! Και τα ερωτήματα που προκύπτουν: 1) εφόσον είναι πλέον δημόσιο σχολείο, γιατί συνεχίζει να παίρνει συνδρομές από τους γονείς; 2) για ποιο λόγο επιχορηγήθηκε με 20 χιλιάρικα όταν τα άλλα δημόσια σχολεία ψάχνονται για «πενταρο-δεκάρες»; 3) αφού δεν δαπανώνται χρήματα από τη σχολική ευφορία για τις εγκαταστάσεις, πού πηγαίνουν όλα αυτά τα χρηματικά ποσά που δίνονται από δημόσιο και από ιδιώτες;
Μήπως… αργά το θυμήθηκαν;
Ο κάθετος άξονας (Ξάνθη-Εχίνος-Ρούντοζεμ), έχει απασχολήσει πολλές φορές την κοινή γνώμη για τους χρόνους καθυστέρησης υλοποίησης του έργου. Παρ’ όλα αυτά, ξεκίνησε η κατασκευή του και προχώρησε, φτάνοντας στην ολοκλήρωση του πρώτου κομματιού και στην έναρξη υλοποίησης του δεύτερου. Με βάση την επιστολή-διαμαρτυρία των κατοίκων του Δημαρίου, αναφορικά με την προσβασιμότητά τους στις καλλιέργειές τους, δηλαδή αποφάσισαν κάποιοι να κάνουν ένα έργο οδοποιίας χωρίς να υπολογίσουν τα προβλήματα που προκύπτουν όταν χωρίζεις μια περιοχή στα δύο με έναν αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας; Δεν ξέρω ποιες είναι οι δυνατότητες παρέμβασης της Αντιπεριφερειάρχου Ξάνθης σε έναν τετελεσμένο που δεν επιτρέπει τέτοιες είδους «διορθώσεις», αλλά θεωρώ ότι το θέμα αφορά στον ίδιο τον Περιφερειάρχη και στην Εγνατία Οδό Α.Ε. Και ένα δεύτερο ερώτημα είναι γιατί οι κάτοικοι του Δημαρίου δεν προσέφυγαν από την πρώτη στιγμή της χάραξης του δρόμου βλέποντας ότι θα προκύψουν τέτοιου είδους προβλήματα πρόσβασης και το κάνουν τώρα μετά την ολοκλήρωση του έργου (Δημάριο-Ρούντοζεμ), γνωρίζοντας ότι είναι δύσκολη έως αδύνατη η εκ των υστέρων παρέμβαση; Και οι δύο πτυχές του προβλήματος χρήσουν περαιτέρω έρευνας, πράγμα το οποίο και θα κάνουμε…
