Τα ξενοδοχεία εκτός Ξάνθης, μετατρέπονται σε Γηροκομεία πολυτελείας
Απ. Αγκόρτσας: «Διακυβεύεται η συνέχιση των πολιτιστικών θεσμών και όχι μόνον…»
Σε φοιτητικές κατοικίες, όπως το πρώην κτίριο «Γρίμπα», μετατρέπεται – όπως έγινε ήδη γνωστό – το πρώην Ξενοδοχείο ΕΛΕΝΑ, ενώ την ίδια ακριβώς πορεία (και από τον ίδιο επενδυτή), θα ακολουθήσει και το ερειπωμένο μεν, στην «καρδιά» της πόλης δε, Ξενοδοχείο ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ. Την ίδια στιγμή, κανένα από τα ξενοδοχεία που κατέβασαν «ρολά», δεν φαίνεται να επαναλειτουργεί με την ίδια χρήση, με τις εν λειτουργία μονάδες στον Ν. Ξάνθης να αριθμούν μόλις σε 12, γεγονός που διακυβεύει την συνέχιση κορυφαίων θεσμών. Από την όλη κατάσταση «χάνουν» και οι ιδιοκτήτες μικρών ακινήτων που τα διαθέτουν για μακροχρόνια ενοικίαση ως φοιτητική στέγη και – κυρίως – «χάνει» η ίδια η πόλη, στο σύνολό της, όπως εξηγεί μιλώντας στην «Θ», ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ξενοδόχων Θράκης κ. Απόστολος Αγκόρτσας.
«ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»
Πιο αναλυτικά, αναφορικά με το Ξενοδοχείο ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ, ο κ. Αγκόρτσας επισήμανε ότι «οι πληροφορίες λένε ότι ο ίδιος επενδυτής, έχει αγοράσει το ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ για να το κάνει και αυτό φοιτητική εστία».
Επίσης, ο ίδιος, υπογράμμισε το γεγονός ότι «μέχρι και πριν την αγορά του ξενοδοχείου «ΕΛΕΝΑ», η ζήτηση για φοιτητές ήταν περίπου 300 δωμάτια. Κάθε χρόνο δηλαδή αυξάνονταν η ζήτηση κατά 300 δωμάτια. Τώρα, θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 60 δωμάτια, που είναι το «ΕΛΕΝΑ». Βεβαίως, οι ξενοδόχοι δεν έχουν καμία δουλειά με αυτό το πράγμα. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εκφέρουν άποψη. Η πόλη έχει δικαίωμα. Οι αρχές του τόπου έχουν δικαίωμα. Ο Δήμος, η Περιφέρεια, οι φορείς όπως το ΕΒΕ και η ΟΕΒΕ. Αυτοί οι φορείς θα πρέπει να συλλογιστούν ότι σε λίγο καιρό η πόλη δεν θα έχει την δυνατότητα να αναλάβει κάποιες εκδηλώσεις όπως τα Μουσικά Σχολεία, τα Καρναβάλια, οποιασδήποτε μορφής έκθεση ή οποιοδήποτε Συνέδριο. Γιατί έχουν μειωθεί κατά 50% τα διαθέσιμα κρεβάτια του νομού από τα ξενοδοχεία. Έχουμε μείνει 12 ξενοδοχεία σε όλο τον νομό και μέσα σε αυτό είναι και το «1905», που είναι ένα πάρα πολύ ωραίο και πολυτελέστατο ξενοδοχείο, αλλά έχει μόνον 8 δωμάτια. Και δεν υπάρχει προοπτική να κάνει κάποιος ξενοδοχείο. Δεν υπάρχει το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτό. Ξενοδοχείο που κλείνει, δεν υπάρχει περίπτωση να ξανανοίξει, γιατί οι απαιτήσεις από τους δημόσιους φορείς, για να πάρεις άδεια ξενοδοχείου είναι τόσες, που είναι αποτρεπτικό».
«ΠΕΦΤΕΙ Η ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ»
Επιπλέον, ο ίδιος τόνισε ότι «όλη αυτή η κατάσταση «ρίχνει» απευθείας την επισκεψιμότητα, διότι ο κάθε ξενοδόχος βάζει το «λιθαράκι» του στην προβολή της περιοχής μας. Η προβολή – κακά τα ψέματα – δεν γίνεται από την Περιφέρεια και από τον Δήμο, αλλά από τους ξενοδόχους. Όταν λοιπόν μειώνεται η προβολή, μειώνεται και η επισκεψιμότητα. Παράλληλα αυξάνεται και η ανεργία. Γιατί με το να έχεις φοιτητικές κατοικίες, δεν χρησιμοποιείς ούτε έναν εργαζόμενο και με το να έχεις airbnb, επίσης δεν χρησιμοποιείς ούτε έναν εργαζόμενο (άντε να βάλεις ένα άτομο). Για να λειτουργήσει όμως ένα ξενοδοχείο χρειάζεται 10 εργαζόμενους τουλάχιστον. Όλες αυτές είναι θέσεις εργασίας που «φεύγουν». Και όταν φεύγουν οι θέσεις εργασίας, χάνουμε όλοι μας. Η αγορά, οι τεχνικοί της πόλης, οι πάντες. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό. Επίσης χάνουν και οι ιδιοκτήτες ακινήτων για μακροχρόνια ενοικίαση. Προσωπικά θα σας έλεγα ότι φταίει διαχρονικά – για τα τελευταία 15 χρόνια – η Δημοτική Αρχή (μην πιάσουμε τον τελευταίο στα «χέρια» του οποίου «έσκασε» η «βόμβα». Είναι ο τελευταίος που φταίει) αλλά και η Νομαρχία – Περιφέρεια επίσης τα τελευταία 15 χρόνια. Σκεφτείτε ότι ο τελευταίος άνθρωπος που ασχολήθηκε σοβαρά με τον τουρισμό ήταν η κ. Πέπη Στάντζιου το 2008-2009. Από εκεί και πέρα το χάος. Αν ρωτήσετε αυτούς που διατέλεσαν Αντιδήμαρχοι Τουρισμού και γνώριζαν τι έκαναν, θα σας πουν ότι μπορούσαν να γίνουν πάρα πολλά πράγματα, χωρίς κόστος, αλλά δεν υπήρχε η απαιτούμενη πολιτική βούληση από τους ανωτέρους μας. Τι επισκεψιμότητα περιμένουμε; 700 κλίνες έχει πια η Ξάνθη. Θα σας πω μόνο ότι ο οικισμός – το χωριό – του Ζλάτογκραντ έχει 2500 κλίνες. Και ο Ν. Ξάνθης έχει 700. Και επαναλαμβάνω ότι όταν κλείνει ένα ξενοδοχείο, δεν ανοίγει ξανά γιατί χρειάζεται ένα τεράστιο «χαρτοβασίλειο» (έξοδα, μηχανικούς, άδειες). Προσωπικά αν έκλεινα ποτέ το δικό μου ξενοδοχείο, δεν θα άνοιγα – ποτέ ξανά – άλλο. Και για να έρθει ο επενδυτής, θα δει την κίνηση που υπάρχει. Τα τελευταία πέντε χρόνια μιλάμε για «μαύρο χάλι». Τι θα δει αυτός ο άνθρωπος και ποιον θα πιστέψει; Και αυτός που επενδύει σε φοιτητικές κατοικίες, είναι ένας πολύ έξυπνος επενδυτής. Συγχαρητήρια! Αλλά δεν μπορούν να γίνουν όλα τα ξενοδοχεία φοιτητικές εστίες».
«ΣΕ… ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΘΑ «ΓΥΡΙΣΟΥΝ» ΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΕΚΤΟΣ ΞΑΝΘΗΣ»
Κλείνοντας ο ίδιος σημείωσε ότι «τα εν λειτουργία ξενοδοχεία εκτός Ξάνθης, είναι περισσότερα από αυτά που είναι εντός Ξάνθης. Αυτά (σ.σ. τα εκτός Ξάνθης) θα γυρίσουν σε γηροκομεία και σε άλλα πράγματα σιγά – σιγά. Η πρόταση που υπάρχει αυτήν την στιγμή από επενδυτές είναι να αγοράσουν ξενοδοχεία εκτός Ξάνθης και να τα μετατρέψουν σε οίκους ευγηρίας. Υπάρχει ενδιαφέρον για οίκους ευγηρίας, γιατί είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη. Με μια καλή σύνταξη (1000 ευρώ το μήνα) μένεις σε… ξενοδοχείο πολυτελείας. Εκεί πάμε».
