Στην εξαγγελία του πρωθυπουργού από το βήμα της Βουλής για τη συνταγματική κατοχύρωση της αξιολόγησης στο Δημόσιο, αναφέρθηκε με κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης, υποστηρίζοντας πως ακριβώς την ίδια πρόταση είχε καταθέσει η κυβέρνηση και παλιότερα.
Ο κ. Μαρινάκης σε μια προσπάθεια να εμφανίσει την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων – που η κυβέρνηση θέλει να κατοχυρώσει συνταγματικά και να την καταστήσει υποχρεωτική (πιθανά και με την επιβολή κυρώσεων) – ως μεταρρυθμιστική πολιτική υποστήριξε: «Υπάρχουν κυβερνήσεις που θέλουν την αξιολόγηση όπως εμείς, υπάρχουν κυβερνήσεις όμως που δεν τη θέλουν, όπως αυτές που ανήκουν στην Αριστερά και τον λεγόμενο προοδευτικό χώρο. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι αυτό να είναι κατοχυρωμένο στο Σύνταγμα«.
Ο ίδιος παράλληλα πρόσθεσε: «Υπήρχε ένας νόμος ΣΥΡΙΖΑ για την αξιολόγηση, όπου το 98% των υπαλλήλων έβγαιναν άριστοι. Τον αλλάξαμε, είναι ο νόμος Βορίδη, με τον οποίον 1 στους 3 δημοσίους υπαλλήλους αξιολογείται ως πάρα πολύ καλός στα καθήκοντά του. Ήδη 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι λόγω της αξιολόγησης επανεκπαιδεύονται στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τέλος, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο απολύσεων εξαιτίας της αξιολόγησης, ανέφερε: «Το να φεύγει κανείς από το Δημόσιο έχει να κάνει με πειθαρχικά παραπτώματα. Εδώ είναι μια άλλη συζήτηση, που έχουμε κάνει νομοθετικές παρεμβάσεις. Εμείς δεν θέλουμε να λειτουργήσουμε εκδικητικά».
Ωστόσο ο ίδιος δεν έδωσε ξεκάθαρη απάντηση για το αν η κατοχύρωση της αξιολόγησης μέσω συντάγματος, θα συνδεθεί και με την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα!!!
Σε κάθε περίπτωση η «υποχρεωτική αξιολόγηση» μέσω συνταγματικής αναθεώρησης, μπορεί να ανοίξει το δρόμο στην κυβέρνηση για μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, όπως εξάλλου είχε επιχειρήσει να την εφαρμόσει ο πρωθυπουργός στο παρελθόν, από τη θέση του υπουργού Διοικητής Ανασυγκρότησης, θέτοντας στο στόχαστρο χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους.
Μάλιστα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα κάνει και τους πολίτες «αξιολογητές» των δημοσίων υπαλλήλων σε μια προσπάθεια να ενεργοποίηση τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και να μετατρέψει τη διαδικασία σε ανοικτό πολεμικό πεδίο πολιτών και δημοσίων υπαλλήλων.
