Με τον πιο τραγικό τρόπο επιβεβαιώνονται – δυστυχώς- οι ανησυχίες που εκφράζω το τελευταίο χρονικό διάστημα μέσα από τις στήλες και από τις ραδιοτηλεοπτικές μου εκπομπές, αναφορικά με τις καταδιώξεις διακινητών μεταναστών που λαμβάνουν χώρα, είτε επί της Εγνατίας οδού, είτε επί των επαρχιακών οδικών δικτύων της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας…
Το περιστατικό που συνέβη το περασμένο Σάββατο στην παλιά εθνική οδό Ξάνθης- Κομοτηνής στο ύψος της Ποταμιάς, φέρνει για ακόμη μια φορά το πρόβλημα στην επιφάνεια και πολύ φοβάμαι πως οι δύο νεκροί μετανάστες δεν θα είναι οι τελευταίοι…
Από την πλευρά της η αστυνομία κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, δηλαδή να ελέγχει και να συλλαμβάνει τους διακινητές με οποιοδήποτε τρόπο. Οι τρόποι όμως τους οποίους μετέρχεται, σίγουρα εγκυμονούν κινδύνους όχι μόνο για τους διωκόμενους, αλλά και για τους διώκτες αστυνομικούς, αλλά και για τους ανυποψίαστους πολίτες, οδηγούς και επιβαίνοντες σε αυτοκίνητα ή ακόμη και πεζούς που τυχαίνει να βρεθούν στις επίμαχες διαδρομές και στα επίμαχα σημεία όπου εξελίσσεται και ολοκληρώνεται η καταδίωξη…
Κάποιοι θεωρούν το πρόβλημα γενικότερα της μετανάστευσης είναι τα κλειστά σύνορα της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της κλειστά σύνορα της υπόλοιπης Ευρώπης…
Ωστόσο δεν αντιπροτείνουν λύσεις από την στιγμή που θα αποφασίσει η χώρα μας να ανοίξει διάπλατα τα σύνορα από τον Έβρο και να περάσουν ανεμπόδιστα οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, που τους σπρώχνει η Τουρκία στην πλευρά μας… Εντωμεταξύ, η υπόλοιπη Ευρώπη έχει ορθώσει τοίχους και συρματοπλέγματα και επιπλέον μας στέλνει πίσω «πακέτο» τους μετανάστες που δέχθηκε μέχρι σήμερα να φιλοξενήσει σε διάφορα κράτη της.
Να ανοίξουμε λοιπόν τα σύνορα και να… τριπλασιαστεί (τουλάχιστον) ο αριθμός των μεταναστών για να τους κάνουμε τι; Να τους ντύσουμε, να τους ταΐσουμε, να τους στεγάσουμε, να τους βρούμε δουλειά, να μορφώσουμε τα παιδιά τους; Στοιχειώδεις ανάγκες ανθρώπων κάθε φυλής και κάθε χρώματος, πλην όμως ποιος μπορεί να τις καλύψει;
Και μιλάμε για μια Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, μια Ελλάδα των ασφυκτικών πιέσεων απ’ όλους τους γείτονες, μια Ελλάδα που δεν μπορεί πλέον να συντηρήσει τον πληθυσμό της, μια Ελλάδα στην ουσία… χωρίς μέλλον!
Με ενοχλεί αφάνταστα το γεγονός, ότι μετά απ’ όλα αυτά, αντί να ζητηθούν οι ευθύνες σε εκείνους που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την μετανάστευση των λαών, στην γειτονική Τουρκία που σπρώχνει με κάθε τρόπο αυτούς τους ανθρώπους από χερσαία και θαλάσσια σύνορα, αψηφώντας τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την σωματική τους ακεραιότητα και την ίδια την ζωή τους και χωρίς να δίνουν «πεντάρα» για το αν χαθούν κάποιες δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές στο Αιγαίο Πέλαγος ή στους δρόμους της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας…
Αντί να καταγγείλουν τους διακινητές, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αλλοδαποί και κομμάτι των ίδιων των μεταναστών, οι οποίοι δεν διστάζουν να εκμεταλλευτούν τους ομοεθνείς τους κερδοσκοπώντας στην καμπούρα τους, αντί να καταγγελθεί το διεθνές κύκλωμα που ευνοεί και καθοδηγεί τις μεταναστευτικές ροές και που είναι γνωστό, όπως γνωστά είναι και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ όλο αυτό το σκηνικό (βλέπετε Τζορτζ Σόρρος κλπ)… Αντί να επισημανθούν και να καταγγελθούν όλα αυτά και όλοι αυτοί, το βάρος της ευθύνης επιρρίπτεται μονίμως στην… Ελλάδα (μόνιμος «καρπαζοεισπράκτορας») και μάλιστα με την ρετσινιά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της ισλαμοφοβίας κλπ!
Ίσως η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς να την δίνουν οι γιατροί του Νοσοκομείου Ξάνθης, που αμέσως μετά το πρόσφατο περιστατικό το οποίο στοίχισε την ζωή σε δύο μετανάστες και τον τραυματισμό άλλων πέντε, επιστρατεύθηκαν από μόνοι τους για να συνεπικουρήσουν το έργο των εφημερευόντων συναδέλφων τους, έτσι ώστε να σωθούν οι ανθρώπινες ζωές κάτι που ενδεχομένως δεν θα συνέβαινε τόσο άμεσα σε ανάλογο ατύχημα με ημεδαπούς τραυματίες!
Τι σύμπτωση, την ίδια ημέρα ο τούρκος σουλτάνος πανηγύριζε για την νίκη των στρατευμάτων του στην Αφρίν, όπου σημειώθηκαν βιαιότητες και ωμότητες με λεηλασίες, σφαγές αμάχων κλπ… Ούτε γι’ αυτό είδα να συγκινούνται κάποια και να βγαίνουν με καταγγελτικό λόγο και με κινητοποιήσεις εναντίον του αρχιφασίστα Ερντογάν και των στρατευμάτων του!
Το έχω ξαναγράψει και επιμένω σ’ αυτή την άποψη, ότι δηλαδή η συνεχιζόμενη ενοχοποίηση της χώρας μας και του Ελληνικού στοιχείου σε κάθε τι κακό που συμβαίνει στον… πλανήτη, οδηγεί τους πολίτες σε ακραίες επιλογές και κατ’ ευθείαν στην αγκαλιά των «ακραίων» παρατάξεων…
