Από την Παρασκευή 9 μέχρι Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018, οι Απόστρατοι Αξιωματικοί της του Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ξάνθης με συνταξιδιώτες Μέλη και Φίλους, κυρίως από την Ξάνθη, αλλά και από την Αλεξανδρούπολη, την Κομοτηνή και τη Δράμα, συνολικά 54 άτομα, επισκεφθήκαμε την μεγαλόνησο Κύπρο. Ήταν ένα ταξίδι, όχι αναψυχής, αλλά όπως φαίνεται και στον τίτλο του κειμένου, Προσκυνηματικό.
Ήταν από χρόνια διακαής η επιθυμία όλων μας, να επισκεφθούμε το μαρτυρικό Νησί, που από την Τουρκική εισβολή της 20 Ιουλ 1974 δυστυχώς συνεχίζει για 44 χρόνια μέχρι και σήμερα να τελεί υπό κατοχή το 38% της συνολικής του έκτασης, πέρα από κάθε κανόνα του διεθνούς δικαίου, περιμένοντας την απελευθέρωσή του !!!!.
Προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Λάρνακας (γιατί είναι γνωστό ότι το αεροδρόμιο της Λευκωσίας μετά την Τουρκική εισβολή δεν λειτουργεί) και σύμφωνα με το πρόγραμμα επισκεφθήκαμε την Μονή Μαχαιρά και το εκεί ευρισκόμενο κρησφύγετο του ήρωα της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου, όπου ο υπογραφόμενος κατέθεσε το δάφνινο στεφάνι και όλοι έψαλαν με συγκίνηση τον Εθνικό Ύμνο.
Την επόμενη επισκεφθήκαμε το όρος Τρόοδος στο οποίο βρίσκεται η Μονή του Κύκκου, τον τάφο του ¨Εθνάρχη¨ Μακαρίου (ο Λαός λέει ή Παππάς ή ζευγάς, αυτός ήταν και Παππάς και ζευγάς!!!), την όμορφη Πάφο, την πέτρα του Ρωμιού και άλλα αξιοθέατα.
Επισκεφθήκαμε επίσης το Στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) και κατατέθηκε από τον Αντιπρόεδρο του Παραρτήματος, Ταξχο ε.α Ιωάννη Κουτσαϊμάνη τιμητικό στεφάνι στο Ηρώο των Πεσόντων Μαχητών του 1974, (μεταξύ των οποίων και δύο συμμαθηταί μου από την Σχολή Ευελπίδων οι ήρωες Σωτήριος Τσώνος και Δημήτριος Τσουκνίδας), ενώ το άγημα απέδιδε τιμές και ταυτόχρονα όλοι δακρυσμένοι έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο. Ακολούθησε διαδοχικά επίσκεψη στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και τα Φυλακισμένα Μνήματα στην Λευκωσία, το χωριό Λιοπέτρι στο οποίο έγινε μάχη στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 με αποτέλεσμα τον θάνατο τεσσάρων παλληκαριών της ΕΟΚΑ.
Είδαμε από κοντά από το παρατηρητήριο της Δερύνειας τα κατεχόμενα από τους Τούρκους και την νεκρή πόλη της Αμμοχώστου και παρακολουθήσαμε ιστορικά βίντεο από τις άνανδρες δολοφονίες των Κυπρίων Ισαάκ και Σολωμού.
Τέλος επισκεφθήκαμε τον τάφο και το κρησφύγετο του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα-Διγενή όπου μια γλυκύτατη ηλικιωμένη Κύπρια, η κυρία Έλλη Χριστοδουλίδου (την εποχή της ΕΟΚΑ είχε το ψευδώνυμο ‘’Μαντώ Μαυρογένους’’) μας ενημέρωσε με λεπτομέρεια για τα γεγονότα της δύσκολης εκείνης εποχής (1955-59), κατά την οποία νέα παιδιά αλλά και οικογενειάρχες θυσιάστηκαν για την ελευθερία της Κύπρου και αντιμετώπισαν τους πάνοπλους Άγγλους αποικιοκράτες που δίκαζαν, φυλάκιζαν, σκότωναν Κύπριους αγωνιστές (αλλά και πλήρωναν καθάρματα προδότες) ώστε να αποτύχει ο ξεσηκωμός για την ανεξαρτησία της Κύπρου.
Συναντηθήκαμε και με τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) τον Αντιστράτηγο Ηλία Λεοντάρη, ένα Έλληνα Αξιωματικό με λεονταρίσια καρδιά, ο οποίος επιτελεί ένα δύσκολο έργο, της οργάνωσης και του συντονισμού της άμυνας της Κύπρου μας και ηγείται μαχητών αποφασισμένων να αγωνισθούν για τα πάτρια εδάφη.
Όλες οι επισκέψεις σε χώρους λατρείας, σε σημεία που έγιναν μάχες και έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι Έλληνες και Κύπριοι, σε ηρώα και νεκροταφεία των διαφόρων περιοχών της Κύπρου ήταν εντυπωσιακές και συγκινητικές.
Δεν θα μου φύγει όμως από τη μνήμη μου η μορφή του αγωνιστή της ΕΟΚΑ Δήμου Βρυωνίδη (συζύγου της αδελφής του ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη) που μας ξενάγησε στα ¨Φυλακισμένα Μνήματα¨, η μορφή του αγωνιστή της ΕΟΚΑ υπερήλικα εκπαιδευτικού Μηνά Μηνά που μας ενημέρωσε για την μάχη στον αχυρώνα στο Λιοπέτρι (έχασαν την ζωή τους οι ήρωες Ανδρέας Κάρυος, Ηλίας Παπακυριακού, Φώτης Πίττας και Χρήστος Σαμαράς) καθώς και η μορφή της κυρίας Έλλης Χριστοδουλίδου μητέρας τριών παιδιών που έκρυβε για 4 χρόνια στο σπίτι της τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ Διγενή, τον οποίο υπηρέτησε μέχρι τον θάνατό του.
Κύπρος, το νησί των ηρώων, το νησί με τις φυσικές ομορφιές, το νησί που ποτίστηκε με αίμα για να αποκτήσει την Ελευθερία του, Κύπρος όπου και σήμερα τα συμφέροντα των ¨μεγάλων¨, η προδοσία και η αναλγησία αυτών που κόπτονται για δικαιοσύνη, ανθρώπινα δικαιώματα, εφαρμογή του διεθνούς δικαίου είναι στην ημερησία διάταξη.
Με την επίσκεψή μας και μάλιστα αυτή τη χρονική στιγμή θεωρούμε ότι υλοποιήσαμε έμπρακτα το ‘’ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ’’, που δυστυχώς, κατά την άποψή μας, για πολλούς έχει ατονήσει.
Αντγος ε.α.
Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτής Δ΄ΣΣ
