Αιχμηρή η αποκλειστική συνέντευξη στην «Θ»
Ο υποψ. Πρύτανης αφήνει αιχμές και για την Επιτροπή Ερευνών και επισημαίνει την αναγκαιότητα ελέγχου από «έξω»…
Τα αποτελέσματα της εκλογικής διαδικασίας σχολιάζει αποκλειστικά στην «Θ» ο Καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΔΠΘ κ. Βασίλης Τσαουσίδης, ο οποίος δεν παραλείπει να αναφερθεί στην επόμενη μέρα του πανεπιστημίου, σχολιάζοντας παράλληλα για την άποψη της τοπικής κοινωνίας που έγκειται σε «ενδοαπανεπιστημιακές κόντρες στο ΔΠΘ»
Ο ίδιος, ορμώμενος από την μικρή διαφορά που του «στέρησε» την Πρυτανεία, αναφέρεται στους… φόβους, τις προκαταλήψεις και τους «μηχανισμούς», που όπως σημειώνει και στο μήνυμά του κατά την ημέρα των εκλογών και μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στην ακαδημαϊκή κοινότητα «πνέουν πια τα λοίσθια». Σχολιάζει επίσης τα όσα συνέβησαν μέχρι και την τελευταία ημέρα των Πρυτανικών Εκλογών και στέλνει το δικό του μήνυμα για την «επομένη» που οφείλει να έχει ένα πανεπιστήμιο, όπως το Δημοκρίτειο.
«ΤΟ…ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΕΙ ΤΟ ΔΠΘ, ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΜΕΝΑ»
Ειδικότερα ο κ. Τσαουσίδης, αναφέρει επακριβώς ότι «υπήρχαν πολλές υποψηφιότητες. Από αυτούς τους ανθρώπους, ο μόνος με τον οποίον ασχολήθηκαν και ο μόνος ο οποίος συκοφαντήθηκε ήμουν εγώ. Το «σύστημα» που διοικεί το πανεπιστήμιό μας, δεν ασχολήθηκε με άλλον υποψήφιο. Αυτό είναι λίγο περίεργο και μάλιστα κάποιοι έκαναν και δηλώσεις και είπαν πως «όλοι οι υποψήφιοι είναι καλοί εκτός από έναν». Προφανώς εγώ είμαι αυτός ο ένας, ο οποίος κατάφερε να πείσει το μισό πανεπιστήμιο περίπου. Άρα το αποτέλεσμα των εκλογών, είναι ενδιαφέρον. Σίγουρα η καθημερινή συκοφάντησή μου είχε αποτέλεσμα. Όταν κάποιος φροντίζει την ημέρα των εκλογών να υπάρχουν πρωτοσέλιδα σε βάρος σου, σημαίνει ότι το διακύβευμα για αυτόν είναι πολύ μεγάλο. Εγώ λοιπόν δεν ασχολήθηκα με κάποιον από τους συνυποψηφίους μου, ειδικά με την αρνητική έννοια, παρά μόνο σε επίπεδο θέσεων αξιών και ακαδημαϊκών αξιών μάλιστα».
«ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ… ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ»
«Αυτή η προεκλογική διαδικασία, δεν είχε πραγματικό διάλογο. Δεν άκουσα πολλές συνεντεύξεις, δεν άκουσα τοποθετήσεις, δεν άκουσα θέσεις και αυτό είναι απαραίτητο. Όταν κάποιος εκλέγεται Πρύτανης, θα κριθεί αργότερα για αυτά που είπε ότι θα κάνει. Κάτι μάλιστα το οποίο βλέπω «καχύποπτα» είναι το πώς είναι δυνατόν να εκλέγονται συστηματικά άνθρωποι στο πανεπιστήμιό μας, οι οποίοι δεν λένε τι θα κάνουν; Δεν μιλώ μόνο για την συγκεκριμένη εκλογή. Έχουμε κάνει «παράδοση» στο πανεπιστήμιο να μην θέλουμε να μάθουμε τι κάνει ή τι θα κάνει αυτός που θα εκλέξουμε. Αυτό δεν είναι «βήμα» σωστής Δημοκρατίας κατά την δική μου γνώμη» συνεχίζει ο ίδιος, υπογραμμίζοντας πως «κατά τα άλλα, οι εκλογές έγιναν και μια παρατήρηση που έχω είναι ότι το Δημοκρίτειο παραμένει ένα «κλειστό σύστημα», συνεχίζει να προσλαμβάνει πάρα πολλούς αποφοίτους του και αυτό δεν γίνεται σε κανένα πανεπιστήμιο διεθνώς Πρέπει το «σύστημά» μας να ανοίξει με ανθρώπους που θα έρθουν από έξω. Όταν λέμε «εξωστρέφεια» πρέπει να το κάνουμε πράξη. «Εξωστρέφεια» σημαίνει ότι φέρνουμε ανθρώπους από έξω και ενσωματώνουμε στο πανεπιστήμιό μας, την δική τους κουλτούρα. Εμείς συνήθως παίρνουμε δικούς μας αποφοίτους ή αν τύχει να πάρουμε κάποιους από έξω φροντίζουμε να μάθουν την δική μας κουλτούρα. Αυτό δεν είναι «εξωστρέφεια» όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι. Άρα λοιπόν, έχοντας ελλείψεις σε αυτό το επίπεδο της «εξωστρέφειας», είμαστε ένα «κλειστό σύστημα» και αυτό σημαίνει ότι παραβιάζουμε και έναν βασικό δημοκρατικό κανόνα. Πρέπει να είμαστε ανοικτοί και όχι να είμαστε μεταξύ μας…φίλοι, γνωστοί, συγγενείς κλπ κλπ. Αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία, κατά την άποψή μου, θα πρέπει να κινηθούν η νέα πρυτανεία και οι νέες πρυτανικές αρχές. Θα πρέπει επίσης να φροντίσει αμέσως να αλλάξει τους κανόνες στα θεσμικά όργανα τα οποία θα πρέπει να συνεδριάζουν με ανοικτή την ημερήσια διάταξη. Αυτήν την στιγμή δεν ισχύει αυτό. Η Επιτροπή Ερευνών συνεδριάζει και αποφασίζει για εκατομμύρια και την «τύχη» των έργων στο πανεπιστήμιό μας, χωρίς να ξέρουμε τι θέματα συζητά. Εδώ και δύο περίπου χρόνια, σταμάτησαν να στέλνουν στο Πολυτεχνείο την ημερήσια διάταξη. Κανείς δεν γνωρίζει τι συζητείται. Ενώ ο εκπρόσωπός μας τότε, μας ενημέρωνε κάθε μήνα, για άγνωστους λόγους ξαφνικά σταμάτησε την ενημέρωσή του και αν θέλετε ρωτήστε τον το «γιατί», για να δούμε τι θα πει. Επομένως αυτός είναι ο ένας κανόνας. Ότι θα πρέπει να συνεδριάζουμε με ανοικτή ημερήσια διάταξη και οι συζητήσεις που γίνονται εκεί θα πρέπει να γίνονται γνωστές για να μπορούμε να κρίνουμε εάν αυτοί που μας εκπροσωπούν στα θεσμικά όργανα, μας εκπροσωπούν σωστά. Αν πηγαίνουν να πουν αυτά που πρέπει να πουν ή αν πηγαίνουν και απλά συμφωνούν με αυτά που λέει ο προϊστάμενος του κάθε οργάνου. Οι δημοκρατικοί κανόνες λοιπόν, είναι ένα θέμα που θα πρέπει να το δει οπωσδήποτε η νέα πρυτανεία. Έχει νέα παιδιά (σ.σ. στις πρυτανικές αρχές) έχουν διεθνή εμπειρία οι περισσότεροι κάτι το οποίο είναι σημαντικό και ελπίζω να την αξιοποιήσουν προς όφελος του πανεπιστημίου. Στόχος τους να είναι να γίνει καλύτερο το πανεπιστήμιο και όχι να δώσουν μια «ψευδή» εικόνα για αυτό. Να γίνει πραγματικά καλύτερο. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος».
«ΤΟ…ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΕΞΩ»
«Πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αρχίσει και καταλαβαίνει τι πρέπει να βελτιωθεί σε αυτό το πανεπιστήμιο και νομίζω ότι το γεγονός ότι ακούστηκε ίσως και για πρώτη φορά, το ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα αυτού του πανεπιστημίου, είναι ένα πρώτο «βήμα» για να αρχίσουν να λύνονται. Άρα ξεκινάμε πλέον από μια άλλη «βάση αναφοράς». Δεν έχουμε αυτό που είχαμε μέχρι τώρα. Γνωρίζουμε λοιπόν τα «πρότυπα». Έχουμε κάποιους στόχους που έχουν τεθεί, άσχετα εάν τους έθεσε ή όχι η συγκεκριμένη πρυτανική αρχή. Οι στόχοι έχουν τεθεί, ο κόσμος τους έχει ακούσει, η κοινωνία τους γνωρίζει καλύτερα και νομίζω πως και το «κλειδί» για εμάς είναι αυτό. Το ότι ένα «κλειστό σύστημα» δεν μπορεί να ελεγχθεί από μέσα, παρά από έξω» τόνισε επίσης ο Καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΔΠΘ.
«ΘΟΛΟΥΡΑ» ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΦΑΝΟΥΝ…»
Αναφορικά με την άποψη της τοπικής κοινωνίας, την οποία η «Θ» μετέφερε στον ίδιο και η οποία έγκειται σε «ενδοπανεπιστημιακές κόντρες» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι περισσότεροι, ο κ. Τσαουσίδης σημείωσε με έμφαση ότι «δεν πρόκειται για ενδοπανεπιστημιακές κόντες». Είναι ουσιαστικά μια «θολούρα» που δημιουργήθηκε σκοπίμως για να μπορέσουν κάποιοι να «κρύψουν» αυτά που δεν ήθελαν να φανούν. Άρα δεν είναι «κόντρες». Για παράδειγμα, προσωπικά διεκδίκησα την πρυτανεία, όχι επειδή ήθελα και είχα στόχο στην ζωή μου να γίνω κάποτε Πρύτανης. Έτυχε σε μια κρίσιμη συγκυρία, κατ εμέ, για το πανεπιστήμιο κατά την οποία θεώρησα ότι έχω την εμπειρία, ότι γνωρίζω ακριβώς αυτούς τους «μηχανισμούς» που θα πρέπει να καταργήσουμε για να λειτουργήσουμε με ακαδημαϊκούς όρους και για αυτό έγινε αυτό το πράγμα. Δεν υπάρχει ούτε καμιά προσωπική αντιπαράθεση, ούτε καμιά θέση διοίκησης που θα έπρεπε να «κατακτήσω». Για εμένα οι θέσεις που αξίζουν σε ένα πανεπιστήμιο δεν είναι οι θέσεις διοίκησης αλλά οι ακαδημαϊκές. Οι ακαδημαϊκοί τίτλοι είναι αυτού που «μετράνε» όμως στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, δυστυχώς, υπάρχουν…επαγγελματίες της διοίκησης. Είναι χρόνια στην διοίκηση και αυτό είναι ένα τεράστιο μειονέκτημα για καθηγητές πανεπιστημίου. Δεν μπορεί κανείς να ασχολείται με την διοίκηση ως «γνωστικό αντικείμενο». Είναι επιστημονικά τα γνωστικά αντικείμενα. Κάποιος θα πρέπει να ασχοληθεί με την διοίκηση για λίγο και μετά να γυρίσει πίσω στην δουλειά του. Διαφορετικά μπορεί να αλλάξει επάγγελμα και να γίνει Βουλευτής ή κάτι άλλο. Αλλά δεν μπορεί να διοικεί συνεχώς το πανεπιστήμιο».
