Έλαμψαν δια της… απουσίας τους δημοτ. αρχή και αντιπερ/ρεια Ξάνθης
Ανατριχιαστικά στοιχεία για την σφαγή των Κομνηνών έδωσε ο γνωστός δημοσιογράφος- συγγραφέας με καταγωγή από τα Κομνηνά, Τάσος Κοντογιαννίδης, κατά την διάρκεια εκφώνησης του «ιστορικού» της ημέρας το πρωί της περασμένης Κυριακής στα Κομνηνά, όπου τιμήθηκε η ημέρα μνήμης της σφαγής και η επέτειος του θανάτου της ηρωίδας Κυριακής Στίγκα, η προτομή της οποίας υπάρχει στο συγκεκριμένο σημείο του χωριού.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Μητροπολίτης Παντελεήμων, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Γιαννακίδης, ο Διοικητής του Δ’ ΣΣ Γεώργιος Καμπάς, δημοτικοί σύμβουλοι και κάτοικοι του χωριού. Τα εύσημα για την άρτια διοργάνωση έλαβε ωστόσο η πρόεδρος του Τ.Σ. Κομνηνών κα Τοπουζίδου.
Απούσα όμως τόσο η δημοτική αρχή, όσο και η αντιπεριφέρεια Ξάνθης, γεγονός που σχολιάσθηκε αρνητικά, ενώ το «γόητρο» του Δήμου έσωσαν ο επικεφαλής της παράταξης «Ξάνθη- Σταυρούπολη, Νέα Εποχή» Ιπποκρ. Καμαρίδης και ο ανεξάρτητος δημοτ. σύμβουλος Μανώλης Τσέπελης, οι οποίοι παραβρέθηκαν στην τελετή.
ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: ΟΙ ΦΡΙΚΑΛΕΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΣΤΑ ΚΟΜΝΗΝΑ
Αναφερόμενος ο κος Κοντογιαννίδης στα γεγονότα της αποφράδας εκείνης ημέρας, της 12ης Ιουνίου 1944, ανέφερε τα εξής:
«Η Κυριακή Στίγκα εκτελείται από τους Βουλγάρους στα Κομνηνά της Ξάνθης.
Λίγο νωρίτερα είδε να περιφέρεται το κεφάλι του σφαγιασθέντος από τους κατακτητές συζύγου της, Δημητρίου Στίγκα, στην πλατεία του χωριού, μαζί με τα κεφάλια του 16χρονου Κωστάκη Παπαδόπουλου και του 20χρονου Νικολάου Σιδηρόπουλου.
Οι τρεις τους αρνήθηκαν να αποκαλύψουν στους Βούλγαρους τα κρησφύγετα των ανταρτών.
Οι Βούλγαροι περιφέρουν τα κεφάλια στην πλατεία όπου συγκέντρωσαν τους κατοίκους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχοντας από όλους την ίδια απαίτηση: να αποκαλύψουν τις κρυψώνες των ανταρτών.
Η Κυριακούλα Στίγκα είναι ανάμεσα στους κατοίκους. Αναμένει, γονατιστή όπως όλες οι γυναίκες και τα παιδιά του χωριού, την απόφαση του Βούλγαρου διοικητή.
Κείνη την ώρα, η παρέμβαση ενός Ρώσου στρατιωτικού γιατρού, είναι σωτήρια για τους κατοίκους αφού καταφέρνει να αποτρέψει την ομαδική εκτέλεση.
Όχι όμως για την Κυριακή Στίγκα… Οι Βούλγαροι αναγνώρισαν τη γυναίκα του Δημήτρη Στίγκα και μάνα των ανταρτών Κώστα και Ανδρέα. Ήταν αυτή που παρεμπόδισε τη σύλληψη του γιού της καθυστερώντας τους Βούλγαρους που ήρθαν στο σπίτι της να τον συλλάβουν, δίνοντας του χρόνο να διαφύγει στα φιλόξενα βουνά της περιοχής.
Και ενώ ο Βούλγαρος δικαστής την απαλλάσσει αναγνωρίζοντας την αυτοθυσία μιας μάνας για να σωθεί το παιδί της, ο Βούλγαρος διοικητής των Κομνηνών είναι ανένδοτος: την καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες – άνευ δίκης – σε θάνατο.
Η απάντηση της Κυριακής αποστομωτική: «Και δέκα παιδιά να είχα θα τα έστελνα στο βουνό να πολεμήσουν για την ελευθερία της πατρίδας…» Στο άκουσμα του «επί σκοπόν» η Στίγκα, που αρνήθηκε να της κλείσουν τα μάτια, φώναξε με όλη της της δύναμη: «Ζήτω η Ελλάς».
Σωριάστηκε στην άκρη της πλατείας, εκεί που τοποθετήθηκε πριν κάποια χρόνια η προτομή της, για να θυμίζει σε ντόπιους και επισκέπτες, τον ορισμό της αληθινής Ελληνίδας, της πατριώτισσας, της ηρωίδας μάνας…»
