Ξημέρωμα Κυριακής, ποδηλατώντας στην περιοχή των αγρών της Ποταμιάς Ξάνθης, με το θωρηκτό TAURUS ΙΙ, μοντέλο στις αρχές της δεκαετίας του ‘90.
Τριγύρω μου παντού, φανατικοί αλλοδαποί και υπέρμαχοι εγχώριοι, βιάζονται αγέρωχα να λιαστούν στον μικρόκοσμο της απελευθέρωσης των ξέφρενων αγορών του λιμανιού του Πόρτο Λάγος.
Χωρίς να το υπολογίζω, ρουφώντας αδιάκοπα την αρμονία του χρωματικού καμβά του έργου της φύσης, η ποδηλατική μου ψηλάφηση με φιλοδώρησε γενναιόδωρα, μιας και με ξέβρασε γυμνό, στα ανατιναγμένα βράχια των αρχέγονων ιαματικών πηγών.
Κρατώ την εικόνα, την έξω των τειχών, χωρίς να υπολογίζω σε τι τσαλακωμένα χάσματα και χαλάσματα θα περπατήσω σε λίγο.
Κι όμως, ο χώρος, αν και ζει την κοινή μοίρα με τα αναρίθμητα επώδυνα περάσματα από τα κίβδηλα ινδάλματα, θα μπορούσε να αποτελέσει μια σωτήρια οριστική ανακούφιση, για την εδώ και δεκαετίες ταλαιπωρημένη περιοχή, ανορθόδοξη και τολμηρή βεβαίως για τους μνηστήρες των δοτών περιορισμών.
Ένας συγκερασμός τεχνολογίας και ιστορίας, ευαίσθητος και εμπύρετος σε έναν τόπο με γερό φορτίο από το παρελθόν, που θα είναι ικανός να θεραπεύσει με τον πολιτισμό των υπηρεσιών του, το απελπισμένο από το άγχος τοπίο της αθωότητας.
Πλέγμα προστασίας και δημιουργίας απόστασης ασφαλείας, από την έπαρση και την κραιπάλη του στανικού μεταπολιτευτικού ενθουσιασμού, που ξεφούσκωσε στον ανίατο πυρετό της βιομηχανικής ντομάτας, και στην λυτρωτική θλίψη της θερμοκηπιακής επιχειρηματικότητας.
Σε αντίστοιχη περιοχή θερμών λουτρών, νοτίως στην χώρα των Μαγυάρων, που κάποτε ήταν permafrost, ο αριθμός του ιαματικού τουρισμού, φτάνει το ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως.
Επίτευγμα μνημειώδες, που κατορθώνει και εισάγει την περιοχή στην μοναδική τέχνη της αυτάρκειας, της ωριμότητας και της γνησιότητας.
Τελετουργικό, που αφού το σεβαστούμε και το κάνουμε δικό μας σπλάχνο, λειτουργώντας με τον μηχανισμό που συνδυάζονται ζευγαρωμένα σε σύναψη, η ταπεινοφροσύνη και η χειροποίητη εργασία, θα θησαυρίσει με την δυναμική του, την ψυχή της περιοχής, καθώς υπερέχει του άκαμπτου δογματικού λόγου.
Ένα αισθαντικό χαρισματικό προϊόν μοναδικής μυσταγωγίας, το οποίο θα βασίζεται επιτέλους σε ελληνότροπη επαναστατική δημιουργία, προτάσσοντας το συλλογικό συμφέρον, και όχι σε ανατολίτικο πελατειακό σύστημα, για να μπορεί να ικανοποιεί την συνεχώς αυξανομένη εγχώρια και διεθνή ζήτηση.
Ο αναγεννημένος χώρος θα καταφέρει να συγκροτήσει για τον Δήμο Αβδήρων, έναν επιλεγμένο διεθνή σταθμό, στην διαδρομή της ξενάγησης της ιστορικής γνώσης, από τα όρια της σιωπής έως τα μεγάλα ξεσπάσματα, αφήνοντάς του την πρωτοβουλία στην διαμόρφωση της έκφρασης.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
