O ψευδομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μέτε δεν κρύβεται… Δηλώνει ευθαρσώς ότι ελέγχει στη Θράκη 18.000 ψήφους τις οποίες και κουνά ενώπιον του ελληνικού κομματικού κατστημένου, το οποίο είναι πάντα ευάλωτο στον πειρασμό της ψηφοθηρίας. Ακόμη κι αν τα “ψηφαλάκια” προέρχονται απ΄ όσους δηλώνουν Τούρκοι…
Ο Αχμέτ Μέτε σε συνέντευξή του στο rodopruzgari.com προκαλεί κατά ριπάς…
- “Εάν θέλουν μια κοινότητα που να ζει με ανεκτικότητα μαζί με τους Έλληνες, τότε πρέπει να προστατεύσουν την θρησκευτική αυτονομία της κοινότητας αυτής. Μάλιστα πρέπει να μας στηρίξουν σε αυτό το θέμα. Από θρησκευόμενο άνθρωπο, ζημία δεν έρχεται. Ο στόχος τους όμως είναι ο εξής: Να μην υπάρχουν τουρκικά και τουρκισμός. Σύμφωνα με το σενάριο που επιδιώκουν, στην μουφτεία, η σφραγίδα θα είναι με σταυρό και στα ελληνικά. Στο αξίωμα αυτό θα μιλάνε ελληνικά. Στο μυαλό τους είναι στα τζαμιά τα κηρύγματα και οι προσευχές να είναι στα ελληνικά”.
- Το κράτος και οι πολιτικοί μας πρέπει να προσέξουν αυτά τα σημεία. Εμείς πλέον σε αυτή την κοινότητα, μάθαμε να κινούμαστε από κοινού. Ως Ξάνθη σε περίπτωση που θέλουμε, μπορούμε να κατευθύνουμε περίπου 18.000 ψήφους στο κόμμα που θέλουμε. Πλέον πρέπει να είμαστε ξύπνιοι και να διεκδικούμε τα δίκια μας¨.
- “Φυσικά η δουλειά του κυρίου Τσίπρα δεν είναι καθόλου εύκολη, διότι ξέρουμε πολύ καλά το ποιος είναι ο εταίρος του. Μακάρι αυτή η τροπολογία (σ.σ για τους μουφτήδες) να αποσυρθεί, ενδεχομένως απέναντι στην αντίδραση της μειονότητας, πούνε ίσως ένα ¨στοπ¨, μια τέτοια κινητικότητα προσδοκούμε. Διότι πραγματικά εμείς ως μειονότητα με τις ψήφους μας δώσαμε μεγάλη στήριξη στον κύριο Τσίπρα. Δεν θέλουμε αυτή η στήριξη να επιστρέψει ως χαστούκι¨.
- “Από τώρα και μετά αφού το ελληνικό κράτος θέλει αντίδραση, θα έρθει ο καιρός της αντίδρασης. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Ζητάμε τα δικαιώματα που δόθηκαν στην Τουρκία στους ιερείς. Δεν ζητάμε τίποτε άλλο. Όταν στην Τουρκία η μειονότητα παίρνει όλα τα δικαιώματα, δεν έχει κανένα νόημα εδώ να μας συνθλίβουν. Οι αρχές της αμοιβαιότητας, είναι ένα δικαίωμα που δόθηκε όταν οι μειονότητες αφέθηκαν ως μειονότητες. Αυτό είναι κάτι που οι κρατικοί αξιωματούχοι σε ταραγμένους καιρούς, το έδωσαν ως εγγύηση όταν άφηναν ανθρώπους τους ως παρακαταθήκη σε άλλους”.
www.militaire.gr
