Διαλύθηκε το Σωματείο Εργαζομένων – Επέστρεψαν όλοι στο «πόστο» τους
Ηλ. Καμπάκας και Αγγ. Μπεμπεκίδης μιλούν στην «Θ»
Πνέουν μένεα με τα μέχρι πρότινος μέλη του σωματείου εργαζομένων και ειδικότερα με τον πρόεδρο εργαζόμενοι της GMC, οι οποίοι καταγγέλλουν στην «Θ» πως ο «οι άνθρωποι που τους έφτασαν στο να βγουν στον δρόμο και να κάνουν επίσχεση εργασίας για τρεις μήνες, είναι αυτοί που αφενός παραιτήθηκαν από το Σωματείο Εργαζομένων και αφετέρου αυτοί που απέστειλαν έγγραφο προς την διοίκηση του εργοστασίου με το οποίο…νίπτουν τας χείρας τους και μάλιστα δηλώνουν ότι δεν θα διεκδικήσουν τις «οφειλές» της τρίμηνης επίσχεσης εργασίας».
Εργαζόμενοι οι οποίοι πάντως, σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του εργοστασίου κ. Ηλία Καμπάκα, έχουν επιστρέψει στην δουλειά τους.
Κάποιοι από αυτούς βέβαια (σ.σ και η πλειονότητα των μελών του σωματείου εργαζομένων) έχουν παραιτηθεί και θα διεκδικήσουν τα χρήματα αυτά στις δικαστικές αίθουσες, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έχουν επιστρέψει στην παραγωγή.
«ΖΗΤΗΣΑΝ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑΝ ΛΕΝΕ»
Όλα τα παραπάνω επιβεβαίωσε στην «Θ» ο κ. Καμπάκας ο οποίος ανέφερε ότι «δεν το είδα το έγγραφο όμως μου μετέφεραν ακριβώς αυτό. Όλοι το έχουν μετανιώσει από ότι είδα. Ήρθαν και ζήτησαν συγγνώμη. Οι περισσότεροι που μπήκαν μέσα είπαν ότι ήταν μια ανοησία και ότι τους παρέσυραν κάποια άτομα. Αυτήν την στιγμή έχουν μπει όλοι στην δουλειά εκτός από 4-5 άτομα που παραιτήθηκαν και προσέφυγαν στην δικαιοσύνη για να ζητήσουν αυτούς τους τρεις μήνες. Αν η Δικαιοσύνη αποφασίσει ότι καλώς έκαναν την επίσχεση, θα πληρωθούν τους τρεις μήνες. Όμως έχουν φύγει. Όλοι οι άλλοι είναι στην δουλειά τους. Μπαίνουμε σε μια κανονικότητα. Νομίζω ότι από εδώ και έπειτα θα πάμε καλύτερα. Από τους εργαζόμενους που επέστρεψαν, οι περισσότεροι παραιτήθηκαν από το δικαίωμα της επίσχεσης. Και το έκαναν πολύ πιο πριν την δήλωση του προέδρου των εργαζομένων».
«Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ»
«Αυτά τα εργοστάσια, θεωρούνται διεθνώς εργοστάσια βάσης για την βιομηχανία ενός τόπου. Είναι δηλαδή η στιγμή που το σχέδιο παίρνει σάρκα και οστά» συνέχισε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «με την αποβιομηχάνιση που έγινε στην Ελλάδα έχουμε και εμείς τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Το πρόβλημα με τους ξένους είναι το όταν φτάνουμε στο τέλος και μας εγκρίνουν οι τεχνικοί και έπειτα έρχεται το «τμήμα ρίσκου» της ξένης εταιρίας και μας λέει ότι απορριπτόμεθα για το «ρίσκο της χώρας». Όταν το ακούς αυτό, είναι απογοήτευση. Όταν το cern, μας ζήτησε εγγυητική επιστολή (καλής εκτέλεσης) δεν δέχθηκαν τις εγγυητικές επιστολές από τις ελληνικές τράπεζες. Θεωρήθηκαν «σκουπίδια». Καταλαβαίνετε λοιπόν το «χάλι» μας. Εγώ, επειδή είμαι σε αυτόν τον χώρο από το 1959, ξέρω πολύ καλά την ελληνική αγορά. Πίστευα ότι η δημιουργία θέσεων εργασίας σήμερα, είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Κανένα τμήμα της κοινωνίας μας δεν αναγνωρίζει αυτήν την προσπάθεια. Κανείς δεν αναγνώρισε την κοινωνική προσφορά της επιχείρησης και του επιχειρηματία και αυτό είναι τεράστιο λάθος από την ελληνική κοινωνία, γιατί πάντα η δημιουργία θέσεων εργασίας έχει συνδεθεί με την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Δεν είναι πάντα έτσι. Ο Μάρξ μιλούσε για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν αναφέρθηκε όμως μετά από κανέναν η εκμετάλλευση ανθρώπου από ανθρώπους. Γιατί σήμερα ομάδες ανθρώπων εκμεταλλεύονται έναν «ανόητο» που πήγε και έκανε μια δουλειά».
«ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ»
Από πλευράς Εργατικού Κέντρου Ξάνθης τώρα και αναφορικά με την θέση αυτού για όλα όσα συνέβησαν (συμπεριλαμβανομένης και της τελευταίας εξέλιξης με τον…διχασμό των εργαζομένων και την αποχώρηση κάποιων και την διάλυση του ΔΣ) ο Πρόεδρος του Ε.Κ Ξάνθης κ. Άγγελος Μπεμπεκίδης ξεκαθαρίζει ότι «ο ρόλος του Εργατικού Κέντρου δεν είναι να εισχωρεί στα εσωτερικά του οποιουδήποτε σωματείου και πολύ περισσότερο σε αυτό το σωματείο γιατί οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται εδώ και χρόνια. Το Εργατικό Κέντρο επικουρικά και όποτε το καλέσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία μας, τρέχει για να βοηθήσει και να εξυπηρετήσει με οποιοδήποτε τρόπο μπορεί, τα προβλήματα που προκύπτουν. Αυτά εδώ τα θέματα είναι δικά τους, εσωτερικά. Είναι μεγάλοι άνθρωποι, εργαζόμενοι και προσωπικά δεν μπορώ να πω τι έγινε ή τι δεν έγινε. Δεν τα γνωρίζω άλλωστε. Ουσιαστικά όμως δεν μας πέφτει και λόγος. Δεν μπορούμε να κάνουμε παρατήρηση σε κάποιον συνάδελφο. Αυτά είναι αποφάσεις δικές τους. Εμείς ξέρουμε ότι με αυτό που κάναμε βοηθήσαμε. Έγινε και τριμερής στην Επιθεώρηση Εργασίας και σε επαφές και με τους εργοδότες να λυθεί το θέμα γιατί οι άνθρωποι είναι απλήρωτοι και ταλαιπωρούνται χρόνια. Δεν είναι σημερινή η κατάσταση με την GMC κρατά πολλά χρόνια. Κάναμε μέχρι και τριμερή στην Αθήνα για να λυθεί το θέμα. Τα υπόλοιπα δεν τα ξέρω και δεν μας πέφτει και λόγος να σχολιάσουμε. Κάνουν Γενικές Συνελεύσεις και αποφασίζουν…»
