Ο Πρόεδρος του ΕΠΑΜ και οικονομικός μιλάει στη «Θ» για τα φλέγοντα θέματα της οικονομίας μας
«Ας παραδειγματιστούμε από την Κύπρο – Τρόπος αντιμετώπισης υπάρχει» σημειώνει με έμφαση ο ίδιος
Το «δίλημμα» του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σχετικά με «πρώτη κατοικία ή κούρεμα καταθέσεων» σχολιάζει στην «Θ» γνωστός οικονομικός αναλυτής και Πρόεδρος του ΕΠΑΜ κ. Δημήτρης Καζάκης, ο οποίος μόνο ως «ζαριά» του πρωθυπουργού δεν χαρακτηρίζει τις παραπάνω «επιλογές» εξηγώντας ότι είναι επιτηδευμένο το ότι τέθηκε με αυτόν τον τρόπο και σημειώνοντας με έμφαση ότι «λύσεις υπάρχουν».
«ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΩΣ…ΔΙΛΗΜΜΑ»
Ειδικότερα ο ίδιος ανέφερε επακριβώς στην «Θ» ότι «είναι άσχετα αυτά τα δύο πράγματα. Επίτηδες μπαίνουν έτσι. Πρώτον το ζήτημα της πρώτης κατοικίας έχει να κάνει με δάνεια και τα δάνεια έχουν να κάνουν με έσοδα στις τράπεζες. Οι καταθέσεις είναι δανεισμός των τραπεζών από τους κατόχους των τραπεζών. Είναι δηλαδή υποχρεώσεις των τραπεζών. Η τρομακτική αύξηση των «κόκκινων δανείων» έχει να κάνει με το γεγονός ότι της αδυναμίας αποπληρωμής των δανειοληπτών. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τις καταθέσεις που είναι στο «ναδίρ» αυτήν την εποχή. Οπότε το να περιορίσεις τα δάνεια έχει να κάνει με τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις. Έπρεπε να είχαν περιοριστεί δραστικά τα δάνεια και ταυτόχρονα να δοθεί εισόδημα στον εργαζόμενο για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό».
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ…ΖΑΡΙΑ ΤΣΙΠΡΑ – ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ…ΤΕΤΑΡΤΗ ΦΟΡΑ;»
«Είναι πλαστό το δίλημμα γιατί στην πραγματικότητα θέλει να βάλει σε διαδικασία το ζήτημα των «κόκκινων δανείων» αφενός και αφετέρου να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τον καινούριο τρόπο που θέλουν (με Buyline). Όχι δηλαδή με τις καταθέσεις αλλά με τραπεζικά ομόλογα. Αυτό πάνε να κάνουν τώρα» συνέχισε ο ίδιος υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «δεν έχει να κάνει με καμία…«ζαριά» του Τσίπρα. Έχει να κάνει με τα γεγονός ότι οι τράπεζες έχουν «φάει» τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις, έχουν ρευστοποιήσει τα πραγματικά τους περιουσιακά στοιχεία, έχουν δημιουργήσει ελλείματα στην κεφαλαιακή τους επάρκεια και αυτήν την στιγμή η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει με ποιον τρόπο θα καλύψει τα ελλείματα των τραπεζών. Για ποιο λόγο να μπει σε αυτήν την διαδικασία; Το κάναμε τρεις φορές αυτό. Τους δώσαμε περίπου 60 δις και τα χρεώσαμε στον Έλληνα φορολογούμενο και έτσι η κατάσταση έγινε χειρότερη. Γιατί πρέπει να το κάνουμε για τέταρτη φορά;».
«ΤΡΕΛΑ» ΚΕΡΔΗ ΑΠΟ ΤΑ FUNDS ΤΗΣ «ΚΑΚΙΑΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ» – ΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ»
«Τα κόκκινα δάνεια υπάρχουν λόγω της εισοδηματικής κατάρρευσης του νοικοκυριού. Άρα δεν μπορεί να λυθεί κάτι που σχετίζεται με την περεταίρω εισοδηματική κατάρρευση. Συνεπώς το δίλημμα είναι ψεύτικο. Τι συζητούμε λοιπόν; Άρα ή σβήνουμε τα δάνεια και ανασυγκροτούμε τις τράπεζες σε καινούρια βάση χωρίς να χαθούν οι καταθέσεις (δεν υπάρχει λόγος να χαθούν οι καταθέσεις) και προχωρούμε παρακάτω ή θα κάνουμε «μια από τα ίδια» και το μόνο που θα γίνει είναι να επιδεινωθεί η κατάσταση αυτή» τόνισε επίσης ο κ. Καζάκης, και συνέχισε: «γιατί την «ιστορία» της παράδοσης δανείων σε ξένα funds δεν την έκαναν για τον μέσο δανειολήπτη. Να πουν ότι πριν το ξένο fund αγοράσει το δάνειο, να γίνει προσφορά στον δανειολήπτη; Κάτι το οποίο έχει κάνει η Κύπρος. Να πει στον δανειολήπτη η τράπεζα ότι «θα πουλήσω το δάνειό σου στο «χ» fund για το 3% της αξίας του (δηλαδή στις 100.000 για 3000). Έχεις να μου τα δώσεις εσύ τα 3000 και να το σβήσουμε το δάνειό σου;». Να επιβάλλεται με νόμο, να απευθύνονται πριν πουλήσουν τα δάνεια στα…funds, στους δανειολήπτες οι τράπεζες. Αυτό έγινε στην Κύπρο. Γιατί δεν το κάνουν και βάζουν σε δίλημμα τον κόσμο; Θέλω να πω ότι τρόπος αντιμετώπισης υπάρχει. Το θέμα είναι να θέλει να το κάνει ή όχι. Γιατί όταν θέσαμε το ζήτημα, η απάντηση της κυβέρνησης ήταν ότι δεν συμφέρει τις τράπεζες. Δεν συμφέρει τους τραπεζίτες, όχι τις τράπεζες, γιατί με όλη αυτήν την «ιστορία» διάφορα στελέχη τραπεζών φτιάχνουν funds της «κακιάς συμφοράς» για 100.000 μετοχικό κεφάλαιο, εγκρίνονται και αγοράζουν σε πολύ χαμηλά ποσοστά (στην ονομαστική αξία) τα «κόκκινα» αλλά και τα «πράσινα» δάνεια και μετά, ενώ παίρνουν ένα δάνειο στην ονομαστική αξία (πχ. 3%) και έρχονται σε αυτούς που το χρωστούν και ζητούν το…20% της αξίας του για παράδειγμα. Ένα μέρος του κόσμου θα τα δώσει για να «ξεφορτωθεί» το δάνειο. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι με αυτόν τον τρόπο τα κέρδη είναι «τρελά» και κερδίζουν συγκεκριμένα στελέχη ή άνθρωποι των οικογενειών ή διάφοροι σπεκουλαδόροι στον περιβάλλοντα χώρο. Γιατί να μην πάνε απευθείας στον κοσμάκη και να «κλείσουν» αυτό το θέμα;»