Άντε πάλι τα ίδια… Ολόκληρα αφιερώματα και χθες για την «αφεντομουτσουνάδα» μου, τόσο στον «Μαχητή», όσο και στην «Αδέσμευτη»… στην συσκευασία του ενός!
Είπα πως δεν θα επανέλθω «επί προσωπικών», γιατί ουδόλως ενδιαφέρει το αναγνωστικό μας κοινό οι μεταξύ μας διαφορές, αλλά το έθεσα υπό αίρεση τονίζοντας πως… αν δεν προκληθώ!
Όταν όμως σε καθημερινή βάση συκοφαντούμαι και μάλιστα από ανθρώπους που με γνωρίζουν πολύ καλά εδώ και δεκαετίας, τότε δεν μπορώ να μην απαντήσω ζητώντας ακόμη μια φορά συγνώμη από τους αναγνώστες της «Θ»…
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αλφαβητικά από την «Αδέσμευτη»… Αναφέρει λοιπόν σε άρθρο του ο Σταύρο Μωραϊτης (τουλάχιστον αυτός δηλώνει ότι τα καταγράφει): «Σαν πρόλογος. Αγαπητέ πρώην φίλε Τένη Καμαρίδη. Μπορείς να βρίζεις κι εμένα και την «Α» όσο θέλεις, για να υποστηρίξεις τον φίλο σου κύριο Τσέπελη και τα επαγγελματικά σου συμφέροντα… Ο Σταύρος Μωραΐτης όμως ήταν μια ζωή με τον Πάνο Παπαδόπουλο και στις πρόσφατες δίκες του με τον Δημήτρη Μπένη όχι μόνο ήταν δίπλα του, αλλά κατέθεσε και μάρτυρας υπεράσπισής του! Και θα είναι σε κάθε αγώνα δίπλα του».
Φίλε Σταύρε (και όχι πρώην), αν δεν αναφέρεις επ’ ακριβώς το πότε, που και με ποια αρθρογραφία μου σε «έβρισα» και μάλιστα «με σκοπό να υποστηρίξω τον Τσέπελη και τα… επαγγελματικά μου συμφέροντα», θα είσαι κοινός ψεύτης και ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ και μάλιστα από πρόθεση και δόλο… Όσο για το αν δηλώνεις ερασιτέχνης εκδότης, τότε μάλλον μπερδεύεις λίγο τα πράγματα… Η έκδοση μιας εφημερίδας δεν είναι ούτε ποδόσφαιρο, ούτε… ψάρεμα για να μιλάμε για ερασιτέχνες εκδότες! Αλλά θα μου πεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Ξάνθη όλα γίνονται… Εδώ τελειώνω μαζί σου…
Πάμε τώρα στον πρώην φίλο μου τον Πάνο Παπαδόπουλο… Στο χθεσινό του αφιέρωμα που μου κάνει με εμφανίζει δημοσίως ως «επαγγελματία υβριστή του» και συνεχίζει με μία σειρά από υποτιμητικά σχόλια και αναφορές για το πρόσωπό μου.
Το ίδιο ερώτημα λοιπόν απευθύνω και σ’ αυτόν, να αποδείξει δηλαδή το που ακριβώς τον «υβρίζω» και μάλιστα… επαγγελματικά! Εκτός κι αν θεωρεί εξύβριση το να αναφέρομαι στη διάψευση του Κώστα Κουρτίδη όσον αφορά την εμπλοκή του ονόματός του στην γνωστή υπόθεση Μέτιου- Τσέπελη!
Δηλαδή για να καταλάβω, όποιος τολμά να διαψεύδει τα δημοσιεύματα που σπιλώνουν ανθρώπινες και πολιτικές υπολήψεις είναι υβριστής εκείνων που διαρρέουν τα fakes;
Εμένα συκοφαντούν λοιπόν αμφότεροι οι «εκδότες» των δύο παραπάνω εντύπων… και αυτό δεν με απασχολεί γιατί είμαστε γνωστοί λίγο- πολύ όλοι μας στην μικρή μας κοινωνία. Άφες αυτοίς… εκτός κι αν το χοντρύνουν το πράγμα! Ωστόσο θα πρέπει να τελειώνει μια και καλή κι εκείνο το «μπουχαμπέτι» που πιπιλίζει σαν καραμέλα ο πρώην φίλος μου Πάνος Παπαδόπουλος περί της εφημερίδας που μου έκανε χάρισμα και άλλα λοιπά φαιδρά και αστεία!
Επιτρέψτε μου λοιπόν για πρώτη και τελευταία φορά να αναφερθώ εν τάχει στην δημιουργία της «ΘΡΑΚΗΣ». Ναι, είναι αλήθεια ότι η ιδέα ανήκε στον Πάνο Παπαδόπουλο να ξεκινήσουμε μαζί αυτή την εφημερίδα πριν από 25 χρόνια περίπου… Ναι, είναι αλήθεια ότι στην αρχή η μετοχική σύνθεση περιελάμβανε πέντε μετόχους, εκ των οποίων όμως… κανένας δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη!
Και για να είμαι πιο ειλικρινής εκτός από εμένα που έβαλα βαθιά το χέρι στην τσέπη για να στηθεί και να λειτουργήσει η εφημερίδα, ο Στέλιος Μωραΐτης (που κατείχε το 18%) πλήρωνε κάθε εβδομάδα το ταχυδρομείο (περίπου 40.000 δραχμές) και ο Πάνος Παπαδόπουλος τσόνταρε κάτι ψιλά για τα αρχικά έξοδα… ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ έβαλε τσακιστή! Ακόμη και για την εκτύπωση της «Θ» πλήρωνα στον αείμνηστο Μπάμπη 250.000 δραχμές κάθε μήνα!
Ακολούθως ο μεν Στέλιος Μωραΐτης θέλησε από μόνος του να αποχωρήσει, απαιτώντας και παίρνοντας ένα εκατομμύριο δραχμές από εμένα αποτιμώντας συνολικά τα «σαραντάρια» που έδινε τους πρώτους μήνες για τα ταχυδρομικά έξοδα και μάλιστα απαίτησε και πήρε την σχετική επιταγή έξω από τον συμβολαιογράφο πριν βάλει την υπογραφή του!
Οι δε υπόλοιποι εταίροι αποχώρησαν από μόνοι τους όταν τους ενημέρωσα πως θα πρέπει να «τσοντάρουν» για να δουλέψει και να επιβιώσει αυτή η εφημερίδα, αφού τα πρώτα πέτρινα χρόνια ο μόνος που έβαζε χρήμα από την τσέπη του ήμουν ΕΓΩ και κανένας άλλος! Ναι, είναι αλήθεια πως τα πρώτα 2,5 χρόνια έγραφε στην «ΘΡΑΚΗ» ο Πάνος Παπαδόπουλος, όμως εγώ σύρθηκα στα ποινικά και αστικά δικαστήρια και πλήρωνα τα σπασμένα του!
Υπενθυμίζω τον «ανένδοτο» που είχε κηρύξει για τα στριπτιτζάδικα που ήταν στο κέντρο της πόλης, εγκαλώντας τον τότε Αστυνομικό Διευθυντή ότι τα κάλυπτε, με αποτέλεσμα να εισπράξω εγώ την αγωγή από τον κο Γκότση και να αναγκαστώ να πληρώσω ΕΓΩ από την τσέπη μου μ’ ένα τίμημα που έφτανε τα… 6.000.000 δραχμές. Ποσό που επιδικάστηκε στην αγωγή που μου έκανε ο τότε Αστυνομικός Διευθυντής ως εκδότη της «Θ» και το πλήρωσα με επιταγές μέσω του δικηγόρου του.
Τέτοια δώρα εφημερίδες αν θέλεις πρώην φίλε Πάνο Παπαδόπουλε να σου κάνω δέκα σήμερα… Το να εκδόσεις δηλαδή ένα έντυπο και να το υποστηρίξεις τον πρώτο καιρό δημοσιογραφικά είναι το εύκολο… Το να βάλεις το χέρι στην τσέπη και να το στηρίξεις οικονομικά και στη συνέχεια άλλα 23 χρόνια, τα πιο δύσκολα, να το κρατήσεις εν ζωή είναι το δύσκολο… Οπότε κατάπιε την καραμέλα και μην την ξαναπιπιλίσεις γιατί εσύ θα εκτεθείς!
Και στο φινάλε εγώ είχα το σθένος να φύγω από την τράπεζα μετά από 12 χρόνια καριέρας, χωρίς να πάρω τσακιστή και εν γνώσει μου ότι θα έπρεπε να δουλεύω μέχρι τα… 67 μου χρόνια (ενώ αν έμενα θα ήμουν συνταξιούχος με «χοντρό» εφάπαξ εδώ και… εννέα χρόνια). Και όλα αυτά, γιατί αγαπούσα και ήμουν παθιασμένος γι’ αυτό που έκανα.
Εσύ βολεύτηκες στα γραφεία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και εκ του ασφαλούς συνέχιζες να το παίζεις εκδότης και να κάνεις εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, εισπράττοντας όμως παράλληλα τον μισθό σου και εν συνεχεία την σύνταξή σου!
Και κάτι ακόμη… Να ξέρεις πως σε έχω συγχωρήσει για όλα τα κακά που μου έκανες, γιατί βλέπεις είχα δώσει μια υπόσχεση σε ανθρώπους που δεν είναι σήμερα στη ζωή, αλλά μέχρις εδώ…
Το ποιος χαλάει ανθρώπινες σχέσεις για να στηρίξει πολιτικούς είναι καταγεγραμμένο εδώ και πολλά χρόνια… Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση βλέπουμε μία από τα ίδια, γι’ αυτό λοιπόν ξανασκέψου το και το συζητάμε…
