Αγγ. Μπεμπεκίδης: «Πολλά και πολλοί οι «φταίχτες», αλλά αυτό δεν αναιρεί την σημαντικότητα της ημέρας»
Ραμ. Εμίν Ογλού Αμέτ: «Φταίει η απελπισία – Από τα 3000 μέλη στα…115 το Σωματείο Οικοδόμων»
Αποκαρδιωτική ήταν η συμμετοχή στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης για την εργατική πρωτομαγιά για άλλη μια χρονιά.
Αν και η συγκέντρωση ήταν προγραμματισμένη για τις 10.00 το πρωί, οι συμμετέχοντες ήταν στις 10.20 μετρημένοι στα…δάκτυλά του ενός χεριού, κάτι το οποίο έθιξε και λίγο πριν την ανάγνωση του ψηφίσματος στους παριστάμενους, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης κ. Άγγελος Μπεμπεκίδης, ο οποίος μίλησε στην «Θ» για την…απαξιωτική στάση που υπάρχει όχι μόνον σε…απεργίες, αλλά και σε αργίες (καθολικές σε όλο τον κόσμο) όπως αυτή της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
Για το ίδιο θέμα, μίλησε στην «Θ» και ο Πρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων Ξάνθης κ. Ραμαδάν Εμίν Ογλου Αμέτ. Ένα σωματείο που άλλοτε πρωτοστατούσε σε τέτοιες εκδηλώσεις, το οποίο σήμερα μετρά μόλις λίγο περισσότερο από…100 μέλη και το οποίο εκπροσωπήθηκε κατά την 1η Μάη, από τον ίδιο και δυο –τρεις ακόμη οικοδόμους.
«ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ‘ΦΤΑΙΧΤΕΣ’, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ»
Ειδικότερα ο κ. Μπεμπεκίδης ανέφερε ότι «το είπα και προχθές αυτό. Όπως και να έχει όμως στην συνείδηση όλων των εργαζομένων και του νομού μας και όλης της Ελλάδας, η Πρωτομαγιά είναι μια σημαντική ημέρα, είτε έρχονται να εκφράσουν την απεργία τους είτε όχι. Δεν παύει να είναι αυτή η ημέρα στην συνείδηση όχι μόνον των εργαζομένων της Ελλάδας αλλά όλου του κόσμου, γιατί είναι η μοναδική ημέρα στις 365 μέρες τον χρόνο, παγκόσμιας απεργίας. Συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι, όλου του κόσμου, στην απεργία της εργατικής πρωτομαγιάς. Για την εικόνα αυτή που υπήρξε, φταίνε πολλά πράγματα. Φταίει η ψυχολογία, φταίει το γεγονός ότι έχουμε μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει περάσει ένα μέτρο υπέρ των εργαζομένων, φταίει η κούραση γιατί εδώ και δέκα χρόνια οι εργαζόμενοι πληρώνουν μόνον φόρους (με τα μνημόνια). Είναι γενικά πολλοί οι παράγοντες για τους οποίους δεν υπάρχει συμμετοχή, αλλά αυτό δεν μειώνει την σημαντικότητα της ημέρας αυτής. Γίνεται ένας συνεχόμενος αγώνας, αλλα δυστυχώς ακόμη και με την σημερινή αριστερή κυβέρνηση δεν κερδίζονται μάχες. Όμως οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να τις δώσουν αυτές τις μάχες, είτε τις χάσουν είτε τις κερδίσουν. Άλλωστε την συγκεκριμένη ημέρα της Πρωτομαγιάς, οι εργαζόμενοι έχασαν την ζωή τους για να καθιερωθούν κάποια πράγματα. Πρέπει να τα δουν οι κυβερνώντες και να πουν ότι είναι η ημέρα των εργαζομένων και πρέπει σε αυτήν την απεργιακή κινητοποίηση να συμμετέχει όλη η Ελλάδα. Δεν θα καταργήσουμε το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Ας μην ξεχάσουμε και τα πρόσφατα γεγονότα με τις διαδικασίες στην ΓΣΕΕ. Και αυτό είναι ένα πλήγμα για το εργατικό κίνημα (με ευθύνες άλλων) που και αυτό ακόμη είναι σημαντικό».
«ΦΤΑΙΕΙ Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ – «ΤΥΠΙΚΗ» Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ – ΑΠΟ ΤΑ 3000 ΜΕΛΗ ΣΤΑ…115 ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ»
Από την πλευρά του ο κ. Ραμαδάν Εμίν Ογλού Αμέτ, υπογράμμισε ότι «συμμετείχαν κάποιοι οικοδόμοι κατά την προχθεσινή Πρωτομαγιά. Οι οικοδόμοι είναι απελπισμένοι. Τι να έρθουν να κάνουν; Και εγώ προσωπικά σαν πρόεδρος, δεν πηγαίνω στο Εργατικό Κέντρο παρά μόνον αν χρειαστεί κάτι. Τι να πάω να κάνω μόνος μου; Φταίει η απελπισία. Δεν έχουν ελπίδα ότι θα αλλάξει τίποτα. Η οικοδομή δεν «σηκώνεται», άδειες δεν δίνονται και οι άνθρωποι αυτοί ψάχνουν να βολευτούν σε καμιά δουλειά στο εξωτερικό. Δεν έχει νόημα όλο αυτό. Δεν υπάρχει ούτε συνδρομή στο Σωματείο, εδώ και χρόνια. Κάποτε τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Υπήρχαν πολλά άτομα. Μάλιστα κατά τις απεργίες, κάποιοι απεργούντες πήγαιναν στις οικοδομές και σταματούσαν τους συναδέλφους για να μην δουλέψουν. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Είναι «τυπική» η εργατική πρωτομαγιά που γίνεται σήμερα. Δεν πατά κανείς. Δεν έχει κανένα νόημα. Φανταστείτε ότι κρατώ το σωματείο με «νύχια» και με «δόντια». Δεν ξέρουμε τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Έχουν απαξιώσει τα εργατικά και συνδικαλιστικά με αυτήν την κατάσταση που υπάρχει. Δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν ένσημα, υπάρχουν άνθρωποι που αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό για να ασφαλιστούν, αφού για να ασφαλιστεί κάποιος πρέπει να υπάρχει οικοδόμηση. Δεν έχουν κάτι να διεκδικήσουν πλέον οι άνθρωποι αυτοί. Αυτήν την στιγμή το σωματείο οικοδόμων μετρά γύρω στα 115 άτομα. Κάποτε, τα μέλη ήταν 2500-3000».
