Με αφορμή τις πρόσφατες συλλήψεις δραστών σε Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη…
Κ. Μαλάκης: «Το ίδιο νομικό καθεστώς για τις υιοθεσίες, ωθεί τα ζευγάρια στις παράνομες»
Στ. Γιαλαμά: «3000 παιδιά σε ιδρύματα – Χαμηλό το κοινωνικό «status» των βιολογικών μητέρων»
Το θέμα των υιοθεσιών από άτεκνα ζευγάρια, ερευνά σήμερα η «Θ» με αφορμή τα γεγονότα που είδαν τα τελευταία 24ωρα το «φως» της δημοσιότητας και αφορούν στην εξάρθρωση κυκλώματος παράνομων υιοθεσιών (σ.σ. για το οποίο έγιναν τέσσερις συλλήψεις σε Αλεξανδρούπολη και Ξάνθη, ενώ εμπλέκονται άλλα έξι άτομα).
Ένα ζήτημα που ταλανίζει πολλά ζευγάρια, τα οποία στην προσπάθειά τους να κρατήσουν στην αγκαλιά τους ένα μωράκι που τόσο λαχταρούν, οδηγούνται σε άλλες «λύσεις», αφού το ίδιο το κράτος στα προβλεπόμενα περί υιοθεσιών, «αποτρέπει» παράλληλα λόγω των γραφειοκρατικών διαδικασιών και της πολυετούς αναμονής για μια υιοθεσία.
Σύμφωνα με την αστυνομία, μετέφεραν εγκυμονούσες γυναίκες από τη Βουλγαρία στην Ελλάδα, προκειμένου να γεννήσουν.
Μετά τον τοκετό και αφού με τη διαμεσολάβηση των μελών της σπείρας πραγματοποιούνταν υιοθεσίες των νεογνών, έναντι αμοιβής, σε ζευγάρια στην Ελλάδα, οι μητέρες επέστρεφαν στη Βουλγαρία, λαμβάνοντας μέρος από την αμοιβή.
Από την μέχρι στιγμής έρευνα προέκυψε ότι από το 2016 τα μέλη του κυκλώματος ενέχονται σε (3) παράνομες υιοθεσίες βρεφών στην Ελλάδα.
Με αφορμή όλα τα παραπάνω, η «Θ» συνομίλησε τόσο με τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Κωνσταντίνο Μαλάκη, όσο και με την εκπρόσωπο των Κοινωνικών Λειτουργών στην Ξάνθη κ. Στυλιανή Γιαλαμά, οι οποίοι περιέγραψαν την ήδη υπάρχουσα κατάσταση αναφορικά με την…αναμονή των άτεκνων ζευγαριών που περιμένουν με ανοιχτή «αγκαλιά» για ένα παιδάκι και παράλληλα μπλέκονται στα…γραφειοκρατικά «γρανάζια, με αποτέλεσμα πολλές φορές να απογοητεύονται και να στρέφονται σε άλλες…λύσεις όπως αυτή της «παράνομης» υιοθεσίας.
«ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ, ΩΘΕΙ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΣΤΙΣ…ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ»
Ειδικότερα ο κ. Μαλάκης εξηγεί στην «Θ» ότι «η διαδικασία υιοθεσίας είναι δαιδαλώδης και χρονοβόρα. Πρέπει να απευθυνθείς στα αρμόδια ιδρύματα και αν δεν έχεις κάποιος από εκεί μέσα για να προωθήσει την αίτησή του, καθυστερεί και αντιλαμβάνεστε πως τα ζευγάρια που θέλουν να υιοθετήσουν, απελπίζονται. Το ίδιο νομικό καθεστώς που προβλέπει για τις υιοθεσίες, το ίδιο «σπρώχνει» και τα ζευγάρια στις «παράνομες» υιοθεσίες (εντός εισαγωγικών, αφού μετά ακολουθείται η νόμιμη οδός, αυτή που ακολουθούν 9 στα 10 ζευγάρια. Δηλαδή βρίσκουν το παιδί, η βιολογική μητέρα εισάγεται σε κάποια κλινική και συγχρόνως και η θετή μητέρα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ότι το παιδί το γέννησε η θετή μητέρα. Αυτή είναι η προσφιλής και πιο διαδεδομένη μέθοδος). Βέβαια με το νέο νομικό καθεστώς της παρένθετης μητέρας, πολλά ζευγάρια προσφεύγουν και εκεί. Η παρένθετη μητρότητα, έχω να πω οτι προβλέπεται επαρκώς από το νομικό καθεστώς. Είναι μια νέα διαδικασία που ο νομοθέτης εξασφάλισε τα εχέγγυα της νομιμότητας. Αλλά γενικά είναι απαρχαιωμένο το καθεστώς των νόμιμων υιοθεσιών μέσω ιδρυμάτων».
«ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ – ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΕΝΤΟΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ»
«Στο κομμάτι των παράνομων υιοθεσιών, η ανθρώπινη ζωή έχει διατίμηση. Εξευτελίζεται η ανθρώπινη ύπαρξη. Αντιλαμβάνεστε πως όταν φτάνουμε να «παζαρεύουμε» να υιοθετήσουμε ένα παιδί από Βουλγαρία και άλλες πιο υποανάπτυκτες από εμάς χώρες, εξευτελίζει και την ύπαρξή μας ως ανθρώπους. Οι μητέρες αυτές είναι χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων και μορφωτικά αλλά κυρίως οικονομικά. Στο παρελθόν είχα υπόψιν μου μια οικογένεια, που είχε δώσει για υιοθεσία τρία παιδιά. Έχουμε και τέτοιες ακραίες περιπτώσεις, αλλά λίγες. Τα κριτήρια όμως είναι το μορφωτικό και το εισοδηματικό» συνέχισε ο ίδιος, υπογραμμίζοντας ότι «στην Ξάνθη πριν από πολλά χρόνια είχαμε μια περίπτωση συναδέλφου που «εμπορεύονταν» δυστυχώς (θα χρησιμοποιήσω αυτήν την σκληρή φράση) και είχε κάνει επάγγελμα τις παράνομες υιοθεσίες και είχαμε πολύ κακή πείρα από αυτό το πράγμα, καθώς φυλακίστηκε και ήταν ο,τι πιο οδυνηρό για το λειτούργημά μας. Ευτυχώς αυτοί οι συνάδελφοι είναι ελάχιστοι. Στον νομό μας, εκτός από αυτήν την περίπτωση που προανέφερα και είδε το «φως» της δημοσιότητας τότε, δεν είχαμε άλλη περίπτωση. Ωστόσο δυο – τρεις φορές, σε άλλα Πρωτοδικεία κυρίως Αθηνών, εντοπίστηκε το φαινόμενο αυτό της παράνομης υιοθεσίας. Το μήνυμα είναι πως το ίδιο το κράτος θα πρέπει να διευκολύνει πάρα πολλά ζευγάρια που θέλουν να υιοθετήσουν, αλλά το ίδιο το νομικό σύστημα τους αποτρέπει, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε άλλου είδους μεθοδεύσεις για «παράνομες» υιοθεσίες. Οι ποινικές ευθύνες, σαφώς και αποδίδονται στα κυκλώματα. Το ίδιο το κράτος θα πρέπει να διευκολύνει για ένα φαινόμενο που απασχολεί έντονα την κοινωνία μας και να ανακουφίσει παράλληλα και τα ιδρύματα. Πρέπει να εξυγιανθεί όλο το σύστημα, καθώς γονείς που υιοθετούν γίνονται διπλά γονείς. Αγαπούν πολύ περισσότερο το υιοθετημένο παιδί και ρίχνουν όλη την αγάπη τους και την στοργή τους επάνω σε αυτό».
«3000 ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑΤΑ –ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΧΡΟΝΟΒΟΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ»
Από την πλευρά της η κ. Γιαλαμά, υπογράμμισε ότι «ως τώρα η διαδικασία ήταν αρκετά μακρά όσον αφορά το χρονικό διάστημα. Αυτήν την στιγμή, μετά την καταγραφή, υπολογίζουμε ότι υπάρχουν γύρω στις 3000 παιδιά σε ιδρύματα. Πέρα από κρατικά, υπάρχουν και ιδιωτικά ΜΚΟ ενώ κατά την απογραφή προέκυψαν και οργανισμοί ιδιωτικού χαρακτήρα που δεν ήταν γνώριμοι στην ελληνική πολιτεία. Δυστυχώς αυτή η τακτική των παράνομων υιοθεσιών συντελούνταν λόγω του ότι οι διαδικασίες ήταν χρονοβόρες και χρειάζονται πολλοί κοινωνικοί λειτουργοί αλλά και γενικότερα ειδικότητες μέσα στο πλαίσιο της διεπιστημονικής ομάδας ώστε να αξιολογούν είτε τους υποψήφιους αναδόχους γονείς, είτε τους γονείς που θέλουν να υιοθετήσουν κάποιο παιδί. Ωστόσο γίνονται σημαντικά βήματα αυτήν την στιγμή και μάλιστα έχει ψηφιστεί και ο αντίστοιχος νόμος όπου έχουν δημιουργηθεί μητρώα παιδιών και υποψηφίων γονέων. Ξεκίνησαν να γίνονται οι αιτήσεις στην ειδική πλατφόρμα (για αναδοχή και υιοθεσία) και θέλω να πιστεύω ότι θα πάει καλά. Λένε πολλοί γονείς (από την εμπειρία τους) πως επειδή λαχταρούσαν (ή για τα δικά τους κίνητρα) να πάρουν ένα παιδί και να του προσφέρουν την προστασία και την φροντίδα που έχει ανάγκη ένα παιδί και επειδή υπήρχαν γραφειοκρατικά κωλύματα, κατέφευγαν σε πολλές περιπτώσεις σε αυτή την τακτική. Οπότε τώρα γίνονται σημαντικές προσπάθειες και με την βοήθεια του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος (που είναι ΝΠΔΔ). Έχει γίνει μια «δεξαμενή» Κοινωνικών Λειτουργών και θα χρησιμοποιηθούν συνάδελφοι ώστε να προβαίνουν στις αντίστοιχες κοινωνικές έρευνες, στην αξιολόγηση και στην παρακολούθηση των οικογενειών αυτών».
«ΣΗΜΕΙΟ – ΚΛΕΙΔΙ ΤΟ ΤΑΙΡΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΙΛ ΠΑΙΔΙΟΥ – ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΓΟΝΕΩΝ – ΧΑΜΗΛΟ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ STATUS ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ»
«Το σημείο – «κλειδί» είναι η αξιολόγηση από ειδικούς για το πώς γίνεται το «ταίριασμα» του προφίλ του παιδιού με το προφίλ των υποψήφιων γονέων. Αν δεν είναι καλό το matching, αυτό στην πορεία βγαίνει και υπάρχουν πολλά προβλήματα. Αυτό βέβαια δεν υπάρχει στην παράνομη διαδικασία. Μάλιστα καταγράφηκε στην ελληνική βιβλιογραφία, ότι γίνονται οι ιδιωτικές υιοθεσίες και έπειτα αφού έχει τοποθετηθεί το παιδί στην οικογένεια, καλούνται οι Κοινωνική Λειτουργοί να κάνουν την έρευνα. Αυτό είναι παράδοξο» συνέχισε η ίδια, ενώ αναφορικά με το κοινωνικό status των βιολογικών μητέρων, τονίζει ότι «συνήθως είναι χαμηλό. Είναι γυναίκες αποκλεισμένες από την εκπαίδευσης, αντιμετωπίζουν μεγάλη φτώχεια, ένδεια, ενώ αυτό έχει επίσης τις «ρίζες» του και σε προβλήματα που έχουν αντιμετωπίσει μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο και μάλιστα όπως και οι ίδιες δηλώνουν μέσα από έρευνες, τα συναισθήματα είναι άσχημα. Αφήνουν ένα παιδί και κουβαλάν πολλά ενοχικά, έχουν άσχημη εικόνα για τον εαυτό τους, δεν έχουν καθόλου αυτοπεποίθηση, οπότε είναι καλό να αποφεύγουμε να κρίνουμε σαν κοινωνία αυτές τις μητέρες».
