Στάση εργασίας και κινητοποιήσεις και στην Ξάνθη…
Για τα όσα θα φέρει το νέο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της γ’ αξιολόγησης, το οποίο κατατέθηκε το απόγευμα της περασμένης Τρίτης στη Βουλή, αντέδρασαν σήμερα, με στάση εργασίας από τις 12.00 μέχρι το πέρας του ωραρίου, Δάσκαλοι, Καθηγητές και Δημόσιοι Υπάλληλοι, καθώς αυτό προβλέπει ρυθμίσεις για πλειστηριασμούς, απεργίες, ενώ «μπαίνει» και στα εκπαιδευτικά «χωράφια» με το 30ωρο.
«ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΠΕΡΕΤΑΙΡΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ…»
Όπως εξήγησε στην «Θ» ο Πρόεδρος του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Δημήτρης Ντούμος «στην στάση εργασίας συμμετείχαν όλα τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία, ενάντια στην ψήφιση των προαπαιτούμενων της αξιολόγησης τα οποία υποβαθμίζουν περεταίρω την ζωή μας και μας εξαθλιώνουν με τα νέα μέτρα, κάποια από τα οποία ενδεχομένως να επισπευσθούν. Στα βασικά συγκαταλέγεται η κατάργηση του νόμου περί απεργιών, με το 50+1%, οπότε δεν δίνεται το δικαίωμα στα πρωτοβάθμια σωματεία να απεργήσουν και προφανώς αυτό γίνεται για να μην υπάρχουν αντιδράσεις στα νέα μέτρα που θέλουν να «περάσουν», όπως και τα επόμενα. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν οι πλειστηριασμοί με τους οποίους θα βγουν στο «σφυρί» πολλές κατοικίες, υπάρχουν αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, όπως το 30ωρο που δεν είναι αυτό καθαυτό που μας απασχολεί, αλλά το ότι προσφιλής τακτική του Υπουργείου Παιδείας (όπως άλλωστε και των προηγούμενων κυβερνήσεων) είναι να περάσουν μέτρα χωρίς την συναίνεση των εκπαιδευτικών ή μάλλον χωρίς έναν ουσιαστικό διάλογο. Ένας νόμος που ίσχυε από το 1985, γίνεται τώρα μνημονιακός νόμος με την υποχρεωτική παρουσία των εκπαιδευτικών στο σχολείο για κάποια διοικητικά καθήκοντα που έτσι και αλλιώς υπήρχαν και γίνονται εκ των προτέρων, αλλά θα πρέπει εδώ να πούμε πως δεν υπάρχουν ούτε οι κατάλληλες δομές προκειμένου ο εκπαιδευτικός να μείνει στο σχολείο για να κάνει τις όποιες εργασίες και διορθώσεις και όσα έχουν σχέση με το κομμάτι της εκπαίδευσης. Το ζήτημα αναφορικά με το 30ωρο, όπως αποδείχθηκε τελικά αποσκοπεί στο να παραμένουν υποχρεωτικά οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο, προκειμένου να εκπαιδεύουν τους μαθητές στα σχολικά γεύματα. Δηλαδή να επιφορτίζονται και με το επάγγελμα του…τραπεζοκόμου και της φύλαξης. Δεν λέμε όχι στα σχολικά γεύματα αλλά νομίζω ότι και βάσει της νομοθεσίας, υπεύθυνη είναι η εταιρία που αναλαμβάνει, να έχει το κατάλληλο βοηθητικό προσωπικό για τον ποσοτικό και ποιοτικό έλεγχο των τροφίμων και από εκεί και πέρα και την επίβλεψη των μαθητών. Αυτό που μας απασχολεί είναι ότι με βάση το 30ωρο, νομίζω πως θα έχει σχέση με μια περεταίρω αύξηση του ωραρίου, όπως το θέλει και η Τρόικα, για 1-2 ώρες προκειμένου να «εξοικονομηθούν» εκπαιδευτικοί, αλλά θα έχει σχέση και με την αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση που ετοιμάζουν, προκειμένου να παραμένεις στο σχολείο (καθώς υπήρχε ένα κενό στον νόμο) μετά τις 14.00».
«ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ Η ΖΩΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ…»
Από πλευράς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ξάνθης κ. Μαρία Λουκοπούλου, υπογράμμισε ότι «αντιδρούμε μαζί με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους γιατί θεωρούμε ότι το καινούριο πολυνομοσχέδιο, θα κάνει ακόμη χειρότερη την ζωή των πολιτών και των εργαζόμενων της χώρας. Για να συγκεκριμενοποιήσουμε, θεωρούμε ότι μας αφορούν και οι πλειστηριασμοί και το δικαίωμα στην απεργία, που μπορεί άμεσα να μην μας θίγει αυτήν την στιγμή, αλλά αν αρχίσουν και «ξηλώνονται» τα εργασιακά μας δικαιώματα, έρχεται και η σειρά μας. Αν πάμε τώρα σε αμιγώς εκπαιδευτικά θέματα, το ζήτημα των συγχωνεύσεων των σχολείων μας ανησυχεί γιατί θεωρούμε ότι τα σχολεία πρέπει να μένουν ανοιχτά και πρέπει να φροντίζουμε και για το μέλλον και θεωρούμε και ότι τα σχολεία είναι «κύτταρο» σε έναν τόπο και δεν πρέπει να κλείνουν επειδή έχουν λιγότερους μαθητές. Ίσα ίσα η πολιτεία πρέπει να προωθεί με τέτοιο τρόπο την εκπαίδευση, ώστε τα παιδιά να θέλουν να πηγαίνουν στα σχολεία του τόπου τους. έχουμε επίσης το θέμα του 30ωρου, όπου όμως ο νόμος είναι διατυπωμένος έτσι ώστε κανείς δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα, πράγμα που οδηγεί στην αυθαιρεσία, καθώς οποιοσδήποτε διευθυντής ή διευθύντρια θέλει να αυθαιρετήσει, μπορεί να ερμηνεύσει κατά το δοκούν τον νόμο και να υποχρεώνει τους συναδέλφους μας να είναι στα σχολεία. Επιπλέον θεωρούμε πως η Κυβέρνηση που θέλει να ενισχύσει περισσότερο τον ρόλο μας, θα μπορούσε αυτά που αναφέρονται στον νόμο να τα αποφασίζει ο σύλλογος, οπότε δεν θα είχε κανείς θέμα…αυθαιρεσίας. Πρέπει να πούμε ότι το θέμα δεν είναι ότι δεν θέλουμε να δουλέψουμε. Είναι ότι στα γραφεία των σχολείων, ο χώρος δεν επαρκεί για να καθίσουμε να δουλέψουμε. Δεν μπορούμε ούτε να διορθώσουμε γραπτά της επομένης, ούτε να κάνουμε κάτι άλλο. Για αυτό λέω ότι η δουλειά που κάνει ο εκπαιδευτικός πέραν της διδακτικής ώρας, είναι τέτοιου τύπου δουλειά που δεν μπορεί να πει ότι θα την κάνει από τις 8.00 έως τις 14.00. Θέλει μεράκι, θέλει κέφι, θέλει έμπνευση, θέλει ησυχία και ένα σωρό άλλα πράγματα. Άρα εκτιμούμε ότι δεν έχει νόημα να πει κάποιος ότι θα την κάνουμε εκείνες τις συγκεκριμένες ώρες, ακόμη και οι καλύτερες συνθήκες να υπήρχαν στα σχολεία. Προφανώς κάποιος που μπορεί να κάνει την δουλειά του το πρωί, θα την κάνει, αλλά δεν είναι τα πράγματα ακριβώς έτσι όπως φαίνονται. Τις δουλειές που περιγράφει το πολυνομοσχέδιο, έτσι και αλλιώς ξέρουν ότι τις κάνουμε και κάθε γονιός που έχει παιδιά στο σχολείο ξέρει πόσο πολύ δουλεύουν οι εκπαιδευτικοί και δεν χρειάζεται να το διαφημίζουμε εμείς».
«ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ «ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ» ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ…ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ»
Το «παρών» έδωσαν και μέλη του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Ξάνθης, με την Γραμματέα της κ. Εριφύλλη Παπαδοπούλου να αναφέρει ότι «το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, όπως είναι λογικό, στηρίζει την στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ. Συμμετείχαν όλοι οι εργαζόμενοι του νομού και ο λόγος που βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία ήταν για να πούμε «όχι» στο πολυνομοσχέδιο αυτό που ψηφίζεται, το οποίο ισοπεδώνει όλες τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Και είναι πάρα πολύ λογικό, γιατί δεν μπορεί να στραφεί εναντίον των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων οργάνων, γιατί αυτά δεν έχουν φυσικά μέλη. Σε αυτά ανήκουν σωματεία, οπότε πάει να «χτυπήσει» την απεργία εκεί ακριβώς που «γεννιέται», στο πρωτοβάθμιο σωματείο και η εύλογη απορία όλων των πολιτών, είναι βέβαια το πώς είναι δυνατόν να έχουμε μια κυβέρνηση που κυβερνά με αυτό το ποσοστό και να έχει την απαίτηση για να κηρύξουν απεργία να έχουν το 50+1%. Ας μην ξεχνάμε τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, που και αυτοί έχουν ισοπεδωθεί οικονομικά, φοβούνται ένα παραπάνω αφού να μην απολυθούν και χάσουν και αυτό το μικρό μεροκάματό τους. Η αγορά εργασίας είναι γεμάτη από υπαλλήλους».
