Ο τηλεοπτικός «Ρήγας» από την «Τούρτα της Μαμάς» και ο θεατρικός «Μάρκος» από την παράσταση «ΕΜΠΟΡΙΟ» του Κ. Δαμάτη, μιλά εφ΄ όλης στην thraki.com.gr
Οι απαιτήσεις των δυο αντίθετων ρόλων, η αληθινή ιστορία του… «Μάρκου» και το μήνυμα του Ξανθιώτη ηθοποιού, προς τους νεότερους
Το τηλεοπτικό «Ρήγα» στην κωμική σειρά «Η Τούρτα της Μαμάς» και θεατρικό «Μάρκο» στην παράσταση «ΕΜΠΟΡΙΟ» του Κοραή Δαμάτη και Ξανθιώτη ηθοποιό, Απόστολο Μπαχαρίδη, φιλοξενεί σήμερα η Thraki.com.gr, σε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης.
Ο γνωστός Ξανθιώτης, μιλά για τις συνεργασίες μπροστά και πίσω από τις κάμερες και πάνω στο «σανίδι», αντίστοιχα, για τις απαιτήσεις των δυο αντίθετων ρόλων του, για την ανάγκη για «ενεργό» θέατρο σε κάθε πόλη της επικράτειας καθώς και για την επιθυμία του να διοργανωθούν περισσότερες και μεγαλύτερες θεατρικές εκδηλώσεις στον τόπο του – στην Ξάνθη – ενώ στέλνει και το δικό του μήνυμα προς τους νεότερους που επιθυμούν να ακολουθήσουν την τέχνη της υποκριτικής.
Ερ: Σε παρακολουθούμε ως Ρήγα, στην τηλεοπτική κωμική σειρά της ΕΡΤ1, η «Τούρτα της Μαμάς». Μια σειρά με ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών.
Πες μας δυο λόγια για αυτήν την εμπειρία.
Απ: Η μέχρι τώρα εμπειρία μου στην τηλεόραση είναι πολύ μικρή. “Η τούρτα της μαμάς” είναι ο,τι καλύτερο έχω βιώσει μέχρι τώρα στην τηλεόραση. Ολοι οι συντελεστές από την παραγωγή, από τους ανθρώπους πίσω τις κάμερες, από τους συναδέλφους μου, όλοι είναι άψογοι!
Χαίρομαι που βρίσκομαι στα γυρίσματα, απολαμβάνω τη δουλειά μου, και νομίζω πως αυτό είναι πολύ σημαντικό. Είναι μια πολύ καλή συνεργασία, με όμορφους ανθρώπους, σε ένα ευχάριστο περιβάλλον και αυτό με κάνει να το βιώνω με πολύ ενθουσιασμό και αγάπη.
Ερ: Και από την τηλεόραση και την κωμωδία, να περάσουμε στο θέατρο και σε μια βαθιά κοινωνική παράσταση. Το «ΕΜΠΟΡΙΟ», που όπως διαβάζουμε, πραγματεύεται αληθινά γεγονότα και μαρτυρίες ανθρώπων που έπεσαν θύματα του trafficking.
Πως βιώνεις τον ρόλο σου εκεί; Τι σκέφτεσαι μπαίνοντας στην θέση του ενός από τους έξι πρωταγωνιστές;
Απ: Το «ΕΜΠΟΡΙΟ» είναι μία πολύ δυνατή και σκληρή παράσταση που πραγματεύεται την ιστορία έξι ανθρώπων, θύματα trafficking. Να πούμε εδώ ότι το κείμενο υπογράφει ο Κοραής Δαμάτης και η θεατρική ομάδα Ανδρομέδα, και ότι είναι βασισμένο σε αληθινές ιστορίες ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα trafficking.
Ο δικός μου ρόλος είναι ο Μάρκος, ο οποίος όταν έφτασε για πολλοστή φορά σε σημείο να μην έχει να φάει, πείστηκε από διακινητές οργάνων να πουλήσει το νεφρό του με αντάλλαγμα ένα μικρό σπίτι και κάποια χρήματα, τα οποία φυσικά δεν πήρε ποτέ. Του πήραν το νεφρό και τον άφησαν να πεθάνει.
Στην παράσταση λοιπόν βλέπουμε τον Μάρκο αφού έχει πουλήσει το νεφρό του να προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε μία δομή του μελλοντικού κράτους όπου υπογείως στοιβάζει αυτούς τους ανθρώπους.
Με τον Κοραή και τη θεατρική ομάδα Ανδρομέδα, καταφέραμε να δημιουργήσουμε αυτόν τον υπόγειο κόσμο και τοποθετήσαμε αυτούς τους έξι ανθρώπους να ζουν εκεί, με τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους, τα άγχη τους, τους προβληματισμούς τους.
Σε κάθε πρόβα λοιπόν, σαν ηθοποιός ανακάλυπτα όλο και περισσότερα πράγματα για το Μάρκο και προσπαθούσα να μπω όσο πιο βαθιά γίνεται στην ψυχολογία του. Στο πώς αντιλαμβάνεται τα πράγματα και το τι είναι ζωή για αυτόν. Αυτό που έμαθα για τον Μάρκο ήταν ότι αυτός και η οικογένειά του ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, κάτω από το όριο της φτώχειας και αυτός ήταν ο λόγος που, από πολύ μικρή ηλικία, έμαθε να κλέβει τρόφιμα για να επιβιώσει. Το μεγάλο του όνειρο ήταν να έχει μία κανονική ζωή, μία δουλειά για να βγάζει χρήματα και ένα σπίτι. Δυστυχώς, δεν μπόρεσε να τα αποκτήσει ποτέ. Πάνω στην απελπισία του απευθύνθηκε σε διακινητές οργάνων, που του υποσχέθηκαν ακριβώς αυτό που ήθελε! Το σπιτάκι.. τα χρήματα… τη δουλίτσα… κάπως έτσι δουλεύει όλο αυτό. Πατάνε στα όνειρα σου… στην ανάγκη για αξιοπρεπή επιβίωση… σου το παρουσιάζουν εύκολο και γίνεται εφιάλτης. Αυτόν τον εφιάλτη του Μάρκου λοιπόν καλούμαι να αναδείξω σε αυτή τη παράσταση.
Ερ: Πως καταφέρνεις να ισορροπείς ανάμεσα σε δυο διαφορετικούς και εξίσου απαιτητικούς χαρακτήρες, έναν κωμικό και έναν δραματικό;
Απ: Είναι όντως απαιτητικοί και αντίθετοι μεταξύ τους ρόλοι, και αυτό παράλληλα είναι και πολύ πολύ ενδιαφέρον. Είναι μια πρόκληση και μου δίνει την απαραίτητη ενέργεια για να τα καταφέρνω. Κωμωδία και δράμα, το ένα συμπληρώνει το άλλο και ταυτόχρονα το ένα με ξεκουράζει από το άλλο. Έτσι έρχεται η ισορροπία.
Ερ: Περνώντας και από την τηλεόραση και από το θέατρο, δεν θα μπορούσα να μην σε βάλω στο δίλημμα: Θέατρο ή τηλεόραση; Σανίδι ή κάμερα;
Απ: Δεν είναι δίλημμα για μένα αυτό. Υπηρετώ την τέχνη μου σε όλες της τις μορφές. Χαίρομαι που μπορώ να το κάνω και που μου έχουν δοθεί οι ευκαιρίες για να το κάνω.
Ερ: Πιστεύεις στην ανάγκη για θεατρική «αποκέντρωση», δεδομένου ότι έχουν «κορεστεί» οι θεατρικές σκηνές, μικρότερες ή μεγαλύτερες στα μεγάλα αστικά κέντρα; Είναι αναγκαίες οι περισσότερες περιοδείες και συνάμα η ευκολότερη πρόσβαση των ανθρώπων της επαρχίας, σε παραστάσεις;
Απ: Δεν ξέρω αν έχουν κορεστεί οι θεατρικές σκηνές ή αν υπάρχει ανάγκη για θεατρική «αποκέντρωση». Αυτό που ξέρω είναι ότι για μένα δε νοείται πόλη ή χωριό σε όλη την Ελλάδα χωρίς θέατρο, μεγάλο ή μικρό . Θα έπρεπε κάθε Δήμος να μεριμνεί ώστε να υπάρχει ενεργό θέατρο. Tο θέμα δεν είναι να υπάρχουν περισσότερες περιοδείες από θιάσους μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά η μόνιμη παρουσία θεάτρου σε κάθε πόλη.
Ερ: Η Ξάνθη, αποτελεί γενικότερα μια «κοιτίδα» πολιτισμού. Υπάρχουν ήδη θεατρικά εργαστήρια και σύλλογοι που κάνουν ιδιαίτερα σημαντική και αξιόλογη δουλειά. Ως Ξανθιώτης, θα ήθελες να δεις να συμβαίνει κάτι περισσότερο στην πόλη σου, σε σχέση με το θέατρο; Ένα φεστιβάλ θεάτρου ή και ερασιτεχνικού θεάτρου, για παράδειγμα; Θα μπορούσε, υπό την «ομπρέλα» και την συνεργασία φορέων (Δήμος, Περιφερειακή Ενότητα, κλπ) και των προαναφερόμενων εργαστηρίων και συλλόγων, να συμβεί κάτι τέτοιο;
Απ: Ναι, θα ήθελα να δω στην Ξάνθη να συμβαίνουν πράγματα σε σχέση με το θέατρο. Ήδη υπάρχουν αρκετοί και αξιόλογοι σύλλογοι, θεατρικά εργαστήρια και άνθρωποι με μεράκι και θέληση. Θα ήθελα να δω το Δήμο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να αγκαλιάζουν περισσότερο το θέατρο και να στηρίζουν τους ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν στον τόπο τους.
Είχα και εγώ, όπως γνωρίζεις, ένα θεατρικό εργαστήρι στην Ξάνθη και προσπάθησα πολύ να το διατηρήσω, αλλά ήταν δύσκολο. Δυστυχώς ήταν πολλά τα εμπόδια, και δεν υπήρχε η κατάλληλη τοπική υποστήριξη ώστε να εξελιχθεί όλο αυτό. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα αλλάξει και ότι ο κόσμος της Ξάνθης θα ζητήσει περισσότερο θέατρο, και έτσι θα οργανωθούν περισσότερες και μεγαλύτερες θεατρικές εκδηλώσεις, και το θέατρο θα πάρει τη θέση που του αξίζει. Ως Ξανθιώτης και ως ηθοποιός θα ήθελα να δημιουργηθεί κάτι πραγματικά πολύ καλό στην Ξάνθη, θα με έκανε ακόμη πιο περήφανο για τον τόπο μου.
Ερ: Αν ήταν να περάσει ένα μήνυμα μέσα από αυτήν την συνέντευξη, προς τα νέα παιδιά που έχουν ως όνειρο την υποκριτική, ποιο θα ήταν;
Απ: Να μην το βάζουν κάτω και να δουλεύουν συνέχεια με τον εαυτό τους, με τα συναισθήματά τους, με τα κείμενά τους, και να το εξελίσσουν συνέχεια. Η υποκριτική δεν είναι όπως μια σταθερή και εξασφαλισμένη δουλειά, είναι μια δουλειά που απαιτεί από τον ηθοποιό να κινείται συνέχεια, να έρευνα, να μην ησυχάζει.
Ερ: Ποιο είναι το επόμενο βήμα του Απόστολου Μπαχαρίδη;
Απ: Δεν μπορώ να το προβλέψω. Εξαρτάται από την πρόταση, από την ευκαιρία, ή μάλλον να το θέσω καλύτερα, από τη συγκυρία. Αν κρίνω από τα βήματα που έχω κάνει μέχρι τώρα, είναι σαν κάτι να ξεπροβάλλει μπροστά μου και εγώ απλά να το ακολουθώ. Το σημαντικό για μένα είναι ότι συνεχίζω να βαδίζω στο ίδιο μονοπάτι, αυτό που εξαρχής επέλεξα, που είναι τόσο όμορφο και τόσο μαγικό όσο και απρόβλεπτο .
Η ΤΟΥΡΤΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη κωμική σειρά της ΕΡΤ 1, που στήνεται σε τραπέζια, σε γενέθλια, επετείους γάμων, βαφτίσεις, κηδείες, αλλά και σε γιορτές, με καλεσμένους που έρχονται κοντά για να γνωριστούν, να θυμηθούν, να μαλώσουν αλλά κυρίως να σκορπίσουν πολύ γέλιο. Όταν, λοιπόν, το φαγητό παύει να είναι, απλώς, ένας τρόπος γαστρονομικής ευχαρίστησης, και γίνεται μια γλυκιά αφορμή για παρέα, για αγάπη, για ασφάλεια, τότε φτάνει στο τραπέζι «Η τούρτα της μαμάς». Η συγκεκριμένη τούρτα μιας απλής, καθημερινής, συνηθισμένης μαμάς, της Καίτης Κωνσταντίνου, η οποία έχει βαλθεί να γίνει διαδικτυακά διάσημη, έχει μια μαγική δύναμη. Απαλύνει καθετί που μας στενοχωρεί, μας αγχώνει ή μας φέρνει σε δύσκολη θέση, μας κάνει να τα ξεχνάμε όλα και να χαμογελάμε ξανά όπως τότε που ήμασταν παιδιά.
«ΕΜΠΟΡΙΟ» ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΑΗ ΔΑΜΑΤΗ
|Παγκόσμια πανδημία είναι και η Εμπορία Ανθρώπων|
Στο Θέατρο RADAR από τις 13 Οκτωβρίου.
Αληθινά γεγονότα και μαρτυρίες θυμάτων Εμπορίας Ανθρώπων.
Σ’ ένα κοντινό μέλλον, η κλιματική αλλαγή έχει αλλοιώσει δραματικά τον πλανήτη, με αποτέλεσμα το Οικουμενικό Κράτος να λειτουργεί εντελώς παρεμβατικά, ελέγχοντας τα πάντα, τις ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και την εν γένει ζωή του κάθε πολίτη, διατυμπανίζοντας ότι έτσι εξασφαλίζει την «προστασία» και την «ευημερία» του κοινωνικού συνόλου.
Οι πολίτες έχουν χωριστεί σε συστημικούς και έξω-συστημικούς. Όσοι δεν είναι χρήσιμοι στο Οικουμενικό Κράτος, δηλαδή όσοι δεν είναι υγιείς, παραγωγικοί πολίτες ή όσοι δεν συμμορφώνονται με τις νέες συνθήκες, απομακρύνονται σε υπόγεια στρατόπεδα-πόλεις.
Σ’ αυτά τα στρατόπεδα δεν υπάρχει καμιά επικοινωνία με τον έξω κόσμο πέραν των ειδικών φρουρών που ασχολούνται με την μεταφορά των «καινούργιων» ή την τιμωρία και τον σωφρονισμό των υπαρχόντων.
Έξι άνθρωποι, διαφορετικοί μεταξύ τους, θα βρεθούν και θα συγκατοικήσουν εξαναγκαστικά σε έναν από τους υπόγειους θαλάμους του στρατοπέδου-πόλη, κουβαλώντας ο καθένας και μια διαφορετική ιστορία/μαρτυρία για το πώς ο άνθρωπος μπορεί να γίνει αντικείμενο εμπορευματοποίησης, να υπάρξει θύμα του trafficking.
1109- Γραμμή Πληροφόρησης για την Εμπορία Ανθρώπων
Μη γυρνάς την πλάτη – Μάθε την αλήθεια – Μη μένεις αμέτοχος σε μια άρρωστη πόλη.
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/andromedaemporio/
Και στο θέατρο RADAR, τηλέφωνο: 2109769294
Από 13 Οκτωβρίου έως 21 Νοεμβρίου
Τετάρτη και Κυριακή στις 19:00
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00
*Η παράσταση ΕΜΠΟΡΙΟ πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
*Και με την υποστήριξη του Γραφείου του Εθνικού Εισηγητή, κ. Ηρακλή Μοσκώφ, για την καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, του Υπουργείου Εξωτερικών.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συγγραφή έργου/σύνθεση κειμένων: Κοραής Δαμάτης & Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
Σκηνοθεσία – Σχεδιασμός φωτισμών: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά – κοστούμια: Παύλος Ιωάννου
Παίρνουν μέρος αλφαβητικά:
Φανή Γρύλλη, Ντίνα Κούκου, Απόστολος Μπαχαρίδης, Σοφία Ρούβα, Αναστασία Τσούτση, Νεκτάριος Φαρμάκης
Ακούγονται οι φωνές (αλφαβητικά):
Κοραή Δαμάτη, Μιχάλη Καλαμπόκη, Περικλή Μοσχολιδάκη, Τζίνη Παπαδοπούλου, Μαίρη Σταυρακέλλη, Μαρία Φιλίππου
Φωτογραφίες παράστασης: Christos Kotsireas
Trailer παράστασης: Θωμάς Παλυβός
Παραγωγή – Έρευνα για την επιμέλεια κειμένων: Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
Τυπογραφείο για την καλλιτεχνική επιμέλεια και έκδοση του προγράμματος και της αφίσας: Εκδόσεις ΚΨΜ
Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
