Λίγους μόνον μήνες από την «έξοδο» της τριπλής κατοχής και την αναχώρηση των Βουλγάρων, μέσα από τα αποκαΐδια, την δυστυχία και τον πόνο που αυτή άφησε στην Δράμα και στην ευρύτερη περιοχή, 45 κτηνοτρόφοι συνέστησαν , στις 29 Ιουλίου 1945, τον Γαλακτοκομικό Συνεταιρισμό Νέας Αμισού Δράμας «ο Άγιος Μόδεστος». Ο πρώτος αγελαδοτροφικός συνεταιρισμός στην Δράμα, ίσως και σε όλη τη χώρα.
Ένας Συνεταιρισμός υπόδειγμα εργατικότητας, σύμπνοιας, θελήσεως και προόδου από ανθρώπους με φωτεινούς ορίζοντες. Με καινοτόμες, για την εποχή και τα μέσα, πρωτοβουλίες (εμφιάλωση γάλακτος το 1947, κ.α)
Με τις πρώτες «φωνές» το 1950, επισκέπτονται τον συνεταιρισμό ο Πρέσβης των ΗΠΑ, τεχνικοί της Γιούνισεφ, Γεωπόνοι του Υπουργείου, ανώτερα στελέχη της ΑΤΕ, μέλη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προστασίας του Παιδιού. Συλλέγουν στοιχεία, συμμετέχουν σε συσκέψεις και τελικώς, τον Δεκέμβριο του 1954 «…απεφασίσθη εν τέλει όπως γίνη η εγκατάστασις των μηχανημάτων παστεριώσεως εις την Ν. Αμισόν…»
Εμπόδια και καθυστερήσεις. Το 1959 δημιουργείται η Ένωση Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Δράμας με συμμετοχή συνεταιρισμών και από Καβάλα.
Αρχές 1960 επιχειρηματίες Καβάλας θέλουν να «στήσουν» γραμμή παστερίωσης στην Νέα Καρβάλη. Αντιδρούν οι ΕΑΣ της Καβάλας. Η άδεια ανακαλείται.
Βρίσκεται κατάλληλο οικόπεδο στην Δράμα, «κείμενον εις κεντρικόν και εμφανές μέρος» , και στις 20 Ιουλίου 1962 γίνεται η θεμελίωση του εργοστασίου.
Τον Οκτώβρη του 1964 κατατίθεται ο διακριτικός τίτλος ΝΕΟΓΑΛ και στις 30 Νοεμβρίου 1964 γίνονται τα εγκαίνια από τον Υπ. Γεωργίας Αλέξανδρο Μπαλτατζή.
Αυτή, εν συντομία, είναι η ιστορία που έγραψα στο βιβλίο. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και λεπτομέρειες τα οποία δεν γνωρίζαμε. Και έπρεπε να αναδειχθούν για να φανεί πόσες μάχες δόθηκαν, πόσα εμπόδια ξεπεράστηκαν μέχρι να φτάσουμε στην λειτουργία του εργοστασίου. Αν δεν ήταν ο Συνεταιρισμός της Νέας Αμισού ίσως να μην υπήρχε η ΝΕΟΓΑΛ στην Δράμα.
