Οι βασικές αλλαγές σε ωράριο και απολύσεις, η μερική τηλεργασία και η «ρήτρα Βουλγαρίας»
Η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε «στοχοθεσία» αλλά δεν μπορούν να «μετρηθούν» όλα στο δημόσιο, συμπληρώνει από την πλευρά του ο πρόεδρος του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ξάνθης
Για τις βασικές αλλαγές που συντελούνται για τους εργαζόμενους, με βάση ότι το εργασιακό νομοσχέδιο που αναμένεται να κατατεθεί προ Πάσχα στην Βουλή και σύμφωνα πάντα με τα όσα εξήγγειλε επίσημα (για αυτές τις αλλαγές) ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Κωστής Χατζηδάκης, μίλησε αποκλειστικά στην «Θ» ο γνωστός εργατολόγος και πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ κ. Αλέξης Μητρόπουλος.
Ομοίως, η «Θ» απευθύνθηκε και στον πρόεδρο του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ Ξάνθης κ. Χαράλαμπο Ευστρατίου, ο οποίος αναφέρθηκε με την σειρά του στα όσα έχουν διαρρεύσει επί του θέματος και στις αντιδράσεις των συνδικάτων
ΤΟ ΟΚΤΑΩΡΟ, ΣΗΜΕΙΟ ΤΡΙΒΗΣ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ – ΘΑ ΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ…ΑΤΟΜΙΚΑ
Ειδικότερα, ο κ. Μητρόπουλος εξήγησε ότι:
Νομοσχέδιο επί χάρτου δεν έχουμε ακόμη και η επιστημονική μας ένωση (ΕΝΥΠΕΚΚ) αναμένει το τελικό σχέδιο νόμου που θα κατατεθεί προ Πάσχα στην διαβούλευση και θα ψηφιστεί όπως δήλωσε ο υπουργός κ. Χατζηδάκης, μετά το Πάσχα από την Βουλή. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του κ. υπουργού, οι βασικές αλλαγές είναι οι εξής:
Πρώτον αναφέρεται στο ωράριο. Το οκτάωρο μέχρι τώρα ρυθμίζονταν με νόμο ή με συλλογικές διαπραγματεύσεις με την συμμετοχή σωματείων και με την πρόταση του κ. υπουργού – και αυτό είναι ένα σημείο μεγάλης τριβής και στεναχώριας για πολύ κόσμο – θα μπορεί ο ατομικός εργοδότης με τον ατομικό εργαζόμενο, να ρυθμίζουν τα του ωραρίου. Και επειδή ξέρουμε ότι στα πλαίσια της εργασιακής σχέσης, ο εργαζόμενος (η ασθενεστέρα πλευρά) μπορεί να πεισθεί, να απειληθεί, να πειθαναγκασθεί, να εξαναγκασθεί κ.ο.κ. και να δεχθεί καταχρηστικές ρυθμίσεις του οκταώρου του. Άρα αυτό είναι ένας αστερίσκος, διότι για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας από τον νόμο του εθνάρχη Βενιζέλου, καλείται ο ίδιος ο εργαζόμενος – χωρίς την συμμετοχή των σωματείων και μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις – να συμφωνήσει για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας και βεβαίως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καταχρηστικές και σε βλαπτικές σε βάρος των εργαζομένων συμπεριφορές.
ΑΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ, ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΙΣΩ ΠΑΡΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ
Επιπλέον ο ίδιος επισήμανε ότι:
Το δεύτερο που έχει εξαγγείλει ο υπουργός είναι η πιο ανατρεπτική παρέμβαση σε πολύ συντηρητική και ακραία κατεύθυνση και αναφέρεται στην ανατροπή μιας ρύθμισης 100 χρόνων που λέει ότι όταν κάποιος απολυθεί και διαφωνεί με την απόλυσή του και πάει στα δικαστήρια και δικαιωθεί, τότε δεν θα μπορεί να επανέλθει στην δουλειά του, αλλά θα πάρει μια πρόσθετη αποζημίωση χάνοντας ισοβίως την εργασία του. Δεν θα μπορεί να πάρει την θέση του, παρά το ότι έχει δικαιωθεί. Αντί εργασίας δηλαδή, μετά από απόφαση του δικαστηρίου – που θα τον έχει δικαιώσει επειδή θα έχει κρίνει παράνομη και καταχρηστική την συμπεριφορά και την απόλυση από τον εργοδότη – δεν θα επανέρχεται (αυτό απαιτεί μερίδα εργοδοτών και φαίνεται ότι το έχει αποδεχθεί ο κ. υπουργός) παρά το ότι έχει δικαιωθεί, αλλά θα παίρνει μια επιπρόσθετη αποζημίωση, αλλά μακριά από την εργασία.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟΥ, Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΗ ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ Η… ΡΗΤΡΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
Επίσης ο κ. Μητρόπουλος τόνισε ότι:
Η τρίτη παρέμβαση είναι η αλλαγή του πενθημέρου, διότι πια οι μισές επιχειρήσεις – όχι κατ΄εξαίρεση αλλά κατά κανόνα – θα δουλεύουν και εξαήμερο και επταήμερο, άρα καταργείται το πενθήμερο από τις περισσότερες.
Η τέταρτη παρέμβαση είναι ότι καταργείται και το σαραντάωρο, διότι λέει ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να δουλκεύουν και μέχρι 50 ώρες με την προσφορά των εργαζομένων να δουλεύουν μέχρι και 10 ώρες την ημέρα χωρίς να πληρώνονται για προσαύξηση λόγω υπερωρίας, αλλά να τους δίνουν σε άλλη περίοδο του έτους μικρότερες μέρες εργασίας και μεγαλύτερα ρεπό (άρα θα υπάρχει συμψηφισμός των ημερών με μεγαλύτερη απασχόληση και των ημερών με μικρότερη απασχόληση) και έτσι οι εργοδότες θα γλιτώνουν την υπερωριακή προσαύξηση όταν οι εργαζόμενοι δουλεύουν υπερωριακά.
Η τελευταία σημαντική αλλαγή είναι το καθεστώς της τηλεργασίας και εδώ μας εκπλήσσει ο κ. υπουργός και λέει πως ο κανόνας δεν θα είναι η τηλεργασία πλήρους απασχόλησης αλλά θα είναι και η τηλεργασία μερικής απασχόλησης ή τηλεργασία εκ περιτροπής (δηλαδή οι τηλεργαζόμενοι θα δουλεύουν μια μέρα την εβδομάδα, τέσσερις μέρες τον μήνα κ.ο.κ).
Άρα φαίνεται ότι η κυβέρνηση με στόχο να πάει στην πολυπόθητη ανάπτυξη με «ρήτρα» Βουλγαρίας (δηλαδή με ρήτρα φτωχοποίησης και συμπίεσης του εργατικού κόστους). Φαίνεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να συμπιέσει τους μισθούς προκειμένου να πάρουμε τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ «ΣΚΛΗΡΑ» ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ – ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΛΑΓΗ «ΔΟΓΜΑΤΟΣ» ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Κλείνοντας ο ίδιος σημείωσε ότι:
Κοντολογίς, είναι ένα από τα πιο «σκληρά» νεοφιλελεύθερα νομοσχέδια. Δεν υπάρχει προηγούμενο τέτοιας ακραίας δέσμης μέτρων. Ας μην ακούν οι αναγνώστες σας κάποιους ανοήτους που λένε ότι «πάμε σε εβδομάδα τεσσάρων ημερών εργασίας». Εδώ πάμε για γενικευμένη απαλλαγή των εργοδοτών από τις υπερωριακές προσαυξήσεις και βεβαίως επειδή θα δουλεύουν ένα τρίμηνο ή ένα εξάμηνο του έτους 10 ή και 12 ώρες την ημέρα, είναι φυσιολογικό να δουλεύουν σε άλλες περιόδους μικρότερο ωράριο. Το θέμα είναι ότι τελικά οι ωφελούμενοι είναι οι εργοδότες, που εδώ και 100 χρόνια πλήρωναν τις υπερωρίες με προσαύξηση. Τώρα δεν θα πληρώνουν αλλά θα τις αναπληρώνουν με λιγότερες ώρες απασχόλησης σε άλλη περίοδο του έτους. Αυτές είναι οι σημαντικότερες και ιδιαίτερα «σκληρές». Εμείς που παρακολουθούμε – και εγώ ως Καθηγητής του Συγκριτικού Εργατικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και η Επιστημονική μας Ένωση που προΐσταμαι (ΕΝΥΠΕΚΚ) – δεν έχουμε δει τα τελευταία 30-40 χρόνια τέτοιο σκληρό εργασιακό πακέτο ρυθμίσεων. Άρα εδώ πάμε σε μια αλλαγή «δόγματος» στην αγορά εργασίας, όπου θα υπάρχουν «φθηνότεροι» εργαζόμενοι, μικρότεροι μισθοί και μεγαλύτερη κερδοφορία των εργοδοτών όχι λόγω ανάπτυξης και παραγωγικότητας, αλλά λόγω συμπίεσης του εργατικού μισθού.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΤΑΙ ΣΕ «ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑ» ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ «ΜΕΤΡΗΘΟΥΝ» ΟΛΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Από την πλευρά του ο κ. Ευστρατίου επισήμανε ότι:
Δεν ξέρουμε τις αλλαγές γιατί γενικά η κυβέρνηση για ακόμη μια φορά διαρρέει σε ΜΜΕ αυτά που προτίθεται να κάνει και περιμένει να ακούσει από εκεί και μετά τι θα γίνει. Ως ΑΔΕΔΥ και ως συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχουμε κάτι προς στιγμήν για να μας πουν ότι υπάρχει προς συζήτηση. Από αυτά που έχουν διαρρεύσει στις εφημερίδες, στα sites και γενικά στα ΜΜΕ, η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε ένα νέο μισθολόγιο που θα έχει «στοχοθεσία» και ο υπάλληλος θα βραβεύεται ανάλογα με την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα.
Εμείς, ως συνδικαλιστικό κίνημα θέλουμε να ενημερώσουμε τους πολίτες ότι οι υπηρεσίες του κράτους δεν είναι υπηρεσίες που μπορούν να «μετρηθούν», διότι το κράτος έχει τις δημόσιες υπηρεσίες για να εξυπηρετούν τον πολίτη και είναι υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας και δημοσίων υπηρεσιών που παρέχονται δωρεάν στους πολίτες. Για να μετρήσουν την αποδοτικότητά μας, θα πρέπει πρώτα να υπάρχουν οι σωστές υποδομές. Στην ουσία είναι μια διαδικασία αξιολόγησης που για να «μετρήσουν» το οτιδήποτε θα πρέπει να υπάρχουν δεδομένα. Ποιος θα τα μετρήσει και από ποιους θα βαθμολογηθούμε; Θα υπάρχει υλικοτεχνική υποδομή για να μπορεί να ανταπεξέλθει ο κάθε υπάλληλος σε αυτά που θέλει να κάνει; Επιπλέον υπάρχουν κάποιες ειδικότητες και υπηρεσίες που δεν είναι «μετρήσιμες». Για παράδειγμα, ένας οδηγός που εργάζεται στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου, έχει προκαθορισμένο δρομολόγιο. Θα του πούμε να κάνει δύο δρομολόγια; Επίσης σε ένα πρωτόκολλο σε μια δημόσια υπηρεσία, θα μαζεύουμε τον κόσμο και θα του λέμε «ελάτε να μας υποβάλλεται πρωτόκολλα για να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας;» Θα πρέπει για την πυροσβεστική να υπάρχουν καταστροφές για να «μετρήσουν» την αποδοτικότητα του πυροσβεστικού σώματος; Το νοσοκομείο θα πρέπει να έχει παραπάνω ασθενείς για να μετρήσουν την αποδοτικότητα των νοσηλευτριών; Θα πρέπει να καταλάβει η κυβέρνηση ότι ο δημόσιος τομέας είναι για να εξυπηρετεί τον πολίτη. Δεν είναι εργοστάσιο όπου βγάζουμε «φασόν» κομμάτια για να μετρήσουμε πόσα κομμάτια βγάλαμε…. Πάνε να ξηλώσουν το δημόσιο και όχι προς το καλό αλλά προς το κακό των πολιτών, γιατί ήδη – για παράδειγμα – οι δήμοι έχουν αρχίσει να δίνουν τα απορρίμματα σε ιδιώτες. Ο ιδιώτης θα χρεώσει (σε επόμενο διάστημα) τον ιδιώτη που δεν βγάζει τα σκουπίδια του σε σωστές ώρες.
ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ –ΣΤΗΝ ΑΑΔΕ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΗΔΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΤΟ «ΚΥΝΗΓΙ ΚΕΦΑΛΩΝ»
Αναφορικά (από την άλλη πλευρά του δημόσιου τομέα) με τα φαινόμενα δημοσίων υπαλλήλων που «δεν κάνουν τίποτα», ο κ. Ευστρατίου υπογραμμίζει ότι:
Θα σας πληροφορήσω ότι αυτά τα περιστατικά στα οποία αναφέρεστε, είναι πολύ λίγα. Οι περισσότεροι συνάδελφοι – ειδικά τα τελευταία χρόνια – είναι τόσο καλά καταρτισμένοι και κάνουν τόσο σωστά την δουλειά τους, ώστε κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν είναι έτσι. Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν και φαινόμενα τέτοιου τύπου. Άνθρωποι είμαστε και ζούμε σε μια κοινωνία. Δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι το ίδιο, δεν είναι όλοι οι οδηγοί το ίδιο, δεν είναι όλοι οι γιατροί το ίδιο. Αυτό συμβαίνει σε κάθε κομμάτι της κοινωνίας μας. Γιατί να μην συμβαίνει και σε εμάς; Είναι λογικό, αλλά αυτό θα πρέπει να διορθώσουμε, όταν δώσουμε στον υπάλληλο άμεσε υποδομές, όταν περάσουν ειδικά σεμινάρια επιμόρφωσης (εφόσον έχουμε κάνει και ειδική υπηρεσία που επιμορφώνει τους δημοσίους υπαλλήλους) κ.ο.κ… Ηδη στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων προσπαθούν να εφαρμόσουν αυτό το «σύστημα» της παραγωγικότητας, που σημαίνει ότι ο υπάλληλος πρέπει να κυνηγά τον φορολογούμενο για να πληρώσει και ότι βγαίνουμε σε ένα κυνήγι «κεφαλών». Να κυνηγά ο κάθε υπάλληλος τον πολίτη – που αυτήν την χρονική στιγμή μπορεί να είναι ελεύθερος επαγγελματίας ή οτιδήποτε άλλο και προσπαθεί να ζήσει – και για να πάρει το «μπόνους», πρέπει να τον κυνηγήσει. Το δημόσιο δεν είναι για αυτό, αλλά για να παρέχει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του, στους Έλληνες πολίτες.
