Ασυντήρητα και επικίνδυνα τα κτίρια στην Ξάνθη και όχι μόνο…

Μ. Αμοιρίδης: “Δεν υπάρχει νόμος που να επιβάλλει τη συντήρηση τους, αλλά…” 

«Άγιο» είχαν οι περαστικοί επί της οδού Αθ.  Διάκου στην Ξάνθη προχθές το βράδυ, την ώρα που αποκολλήθηκε ένα μεγάλο κομμάτι από το κάτω μέρος μπαλκονιού ορόφου και έπεσε με δύναμη στο έδαφος, προσκρούοντας –ευτυχώς- σε παρμπρίζ αυτοκινήτου το οποίο και διέλυσε. 

Στο σημείο κλήθηκε η αστυνομία από την παθούσα ιδιοκτήτρια του ΙΧ αυτοκινήτου για να περιφρουρήσει τον χώρο και για τις προβλεπόμενες ενέργειες. 

Ωστόσο η “Θ” με αφορμή το παραπάνω περιστατικό παρόμοια με το οποίο έχουν συμβεί κι άλλες φορές στο παρελθόν, συνομίλησε με τον πολιτικό μηχανικό κ. Μιχάλη Αμοιρίδη, ο οποίος αναφέρεται στο status των δομικών κατασκευών στην Ξάνθη άλλα και σε όλη την ελληνική επικράτεια, τονίζοντας ότι αυτές θα πρέπει να συντηρούνται τακτικά, ενώ δεν υπάρχει νόμος που να επιβάλει κάτι τέτοιο. Ο ίδιος αναφέρεται και στα «σημάδια» που μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί με γυμνό μάτι, προκειμένου να προχωρήσει στην συντήρηση του ακινήτου του.

“ΑΣΥΝΤΗΡΗΤΑ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥΣ”

Πιο αναλυτικά ο κ. Αμοιρίδης, αναφερόμενος στην απαραίτητη συντήρηση των κτιρίων, ανέφερε τα εξής: 

“Οι δομικές κατασκευές όπως και όλα τα αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούμε στη ζωή, προκειμένου να είναι σε ένα ικανοποιητικό βαθμό λειτουργίας, πρέπει να συντηρούνται. Αυτό το κάνουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό με τα αυτοκίνητά μας, με τα κινητά μας αντικείμενα, αλλά στην πλειοψηφία του ο ελληνικός πληθυσμός δεν το κάνει για τα ακίνητα τα οποία κατέχει. Είναι ένα τεράστιο λάθος. Τα σπίτια, τα καταστήματα και γενικά οι δομικές κατασκευές, πρέπει να συντηρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα και οποιεσδήποτε αστοχίες υπάρχουν ή προβλήματα από τη χρήση, να επιδιορθώνεται. Δυστυχώς το σύστημα που υπάρχει με τις πολυκατοικίες και την  πολυιδιοκτησία και το ότι δεν υπάρχει μία σαφής υποχρέωση του νόμου για συντήρηση σε τακτά χρονικά διαστήματα αλλά και η ασυνεννοησία που υπάρχει πολλές φορές μεταξύ των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, οδηγεί στο να μην είναι συντηρημένες οι πολυκατοικίες. Αυτό το βλέπουμε γύρω μας και δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Είναι σαφώς μία δαπάνη σημαντική αλλά και μία δαπάνη που, κατά την άποψή μου, θα έπρεπε να επιβάλλεται. Δεν επιβάλλεται αυτή τη στιγμή και για αυτό βλέπουμε κτίρια που κατασκευάστηκαν πριν από κάποιες δεκαετίες να έχουν εμφανή σημάδια ότι χρήζουν συντήρησης, αλλά αυτή να μην γίνεται ποτέ. Και αυτό δεν το βλέπουμε μόνο στα ιδιωτικά κτίρια. Το βλέπουμε και στα δημόσια κτίρια. Να θυμίσω το πρόσφατο περιστατικό με το δικαστικό μέγαρο Καβάλας από όπου αποκολλήθηκαν πλάκες και ευτυχώς και εκεί δεν είχαμε κάποιο δυστύχημα. Μετά από αυτό το γεγονός επιδιορθώθηκαν κάποια προβλήματα που υπήρχαν κι εκεί. Γενικά τα κτίρια στην Ελλάδα είναι ασυντήρητα”.

“ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ”

Επίσης ο ίδιος αναφέρθηκε στις ιδιαιτερότητες, με βάση τις οποίες απαιτείται ακόμη πιο μεγάλη προσοχή και τακτικότερο ενδιαφέρον από τους ιδιοκτήτες: 

“Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα και μιλάμε για αυθαιρεσίες είτε μικρές είτε μεγάλες και δίνουμε την προσοχή μας εκεί. Όμως η προσοχή θα έπρεπε να δίνεται στην ουσία του ζητήματος και αυτή είναι τα κτίρια, το κτιριακό απόθεμα, το οποίο θα έπρεπε να έχει μία σαφή οδηγία συντήρησης πού να επιβάλλεται εκ του νόμου. Να υπάρχει δηλαδή ένας προγραμματισμός ανα πενταετία τουλάχιστον και κάποιος ο οποίος να παρακολουθεί την  οικοδομή, να βλέπει που χρειάζεται συντήρηση. Ιδιαίτερα ο φέρων οργανισμός, πού είναι ο οργανισμός του οπλισμένου σκυροδέματος, είναι πολύ σημαντικός.  Είμαστε σε μία χώρα που ειναι σεισμογενής αλλά και σε μία χώρα πού είναι κοντά σε θαλάσσιο περιβάλλον έντονα διαβρωτικό. Και εγώ έχω συναντήσει κατά την καριέρα μου κατασκευές οι οποίες παρουσίασαν έντονα φαινόμενα διάβρωσης. Έχω δει δηλαδή τι συμβαίνει με την πάροδο των ετών και θα έπρεπε όλοι να δώσουμε εκεί την προσοχή μας και να γίνεται μία συντήρηση τόσο ως προς την ασφάλεια των πολιτών (να διατηρεί το κτίριο της αντοχές που έχει σύμφωνα με τον σχεδιασμό του) ώστε οι σοβάδες και κάποια άλλα πράγματα να μην πέφτουν στο κεφάλι των περαστικών. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει – μέσω νόμου -μία συγκεκριμένη χρονική περίοδος η οποία να ορίζεται. Γιατί όταν το αφήνεις αόριστο, δεν συντηρείται τίποτα”. 

“ΡΑΓΙΣΜΑΤΑ, ΦΟΥΣΚΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΡΑΣΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΟΡΥΒΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ”

Σε ότι αφορά στα “σημάδια” που πρέπει να υποψιάσουν τους πολίτες προκειμένου να προβούν στην συντήρηση του ακινήτου τους, ο κ. Αμοιρίδης τόνισε τα εξής: 

“Κάποια πρέπει να τα δει το μάτι του ειδικού και να προβεί και σε κάποιους ελέγχους πιο εξειδικευμένους που έχουμε εμείς οι μηχανικοί. Κάποια σημάδια δεν φαίνονται στο μάτι του ειδικού. Υπάρχουν όμως και σημάδια τα οποία τα καταλαβαίνει οποιοσδήποτε μένει σε ένα σπίτι. Έχουν να κάνουν με ραγίσματα στους σοβάδες, με φουσκώματα, με υγρασίες κλπ. Οι υγρασίες είναι ένας παράγοντας που δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα τέτοιο τύπου τα οποία όμως είναι εμφανή με το μάτι ακόμη και του ανθρώπου που δεν είναι ειδικός. Και τότε θα πρέπει να φωνάξει τον αντίστοιχο ειδικό για να επισκευάσει αυτό το πρόβλημα προτού δημιουργηθούν καταστάσεις όπως αυτή για την οποία συζητάμε τώρα και συνέβη προχθές”.

” ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΗΘΕΙ ΟΛΗ Η ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ”

Τέλος ο κ. Αμοιρίδης δεν παρέλειψε να σημειώσει για την συγκεκριμένη περίπτωση της πτώσης μεγάλου κομματιού από το κάτω μέρος μπαλκονιού ορόφου ότι: 

“Θα πρέπει να συντηρηθεί όλη η πολυκατοικία. Δεν απαιτείται έκ του νόμου αλλά θα πρέπει να θορυβηθούν οι συνιδιοκτήτες”