Χωρίς δομή κακοποιημένων γυναικών ακόμη η Ξάνθη 

50% πάνω τα περιστατικά βίας σε σχέση με το 2023, αλλά… έμεινε μόνον στα «λόγια»

Β. Παυλακάκη: “Στους δήμους, νομικά οι δομές – Το ψάχνουμε – Μη λειτουργική η “ΣΤΗΡΙΞΗ””

Συνεχίζει να παραμένει χωρίς δομή κακοποιημένων γυναικών η Ξάνθη, την ώρα που τα στοιχεία δείχνουν αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και στην περιοχή μας, ενώ η χώρα μας μέτρα πάρα πολλά αντίστοιχα περιστατικά καθώς και την 14η γυναικοκτονία, πριν ακόμη τελειώσει το 2024. 

Πρόκειται για ένα ζήτημα για το οποίο στο παρελθόν ακούστηκαν πολλές υποσχέσεις, ενώ για αυτόν τον σκοπό είχε ανακαινιστεί για το κτίριο επί της οδού Χατζησταύρου (κτίριο “ΣΤΗΡΙΞΗΣ”) το οποίο δυστυχώς παραμένει ανενεργό έως και σήμερα. 

Γιατί όμως η πόλη και ο νομός μας δεν διαθέτουν ακόμη μία τόσο σημαντική για την προστασία των γυναικών και των παιδιών τους, δομή; 

Γίνονται κάποιες προσπάθειες επί του θέματος; Αρκεί η ανακοίνωση για δημιουργία κέντρου συμβουλευτικής, από τον Δήμο Ξάνθης; Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα; 

Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω δίνει μέσα από την “Θ” η πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων της ΠΑΜΘ κ. Βασιλική Παυλακάκη.

“ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ, ΝΟΜΙΚΑ, ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ”

Πιο αναλυτικά η ίδια εξήγησε αρχικά ότι “αυτή είναι η πραγματικότητα. Σίγουρα χρειάζονται περισσότερες δομές πανελλαδικά. Το ψάξαμε πάρα πολύ και με τον αρμόδιο θεματικό Αντιπεριφερειάρχη και το ψάχνουμε ακόμη, διότι νομικά αυτές οι δομές υπάγονται στους Δήμους, όπως και τα συμβουλευτικά κέντρα. Προσπαθούμε να δούμε πώς θα μπορούσαμε να το δούμε σε συνεργασία ενδεχομένως με τον Δήμο Ξάνθης. Από ο,τι γνωρίζω ο κ. Γκαγκαλίδης (σ.σ Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πρόνοιας και Κοινωνικής Πολιτικής Δήμου Ξάνθης) έχει ήδη στα σχέδια να δημιουργήσει ένα συμβουλευτικό κέντρο. Αλλά ένα τέτοιο κέντρο είναι για μία συμβουλή νομική, ψυχολογική, εργατικού περιεχομένου. Το θέμα είναι να δημιουργηθεί μία δομή, όχι μόνο για τις κακοποιημένες γυναίκες, αλλά και για τα κακοποιημένα παιδιά. Γιατί μία γυναίκα προφανώς ενδεχομένως να έχει και παιδιά που πρέπει να προστατευτούν και αυτά. Ή μπορεί να υπάρχουν παιδιά που πρέπει να απομακρυνθούν από ένα οικογενειακό περιβάλλον (όπως βλέπουμε στην περίπτωση των αστυνομικών) τα οποία πηγαίνουν σε ένα νοσοκομείο θεωρητικά για να κάνουν τις εξετάσεις τους και παραμένουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και ένα νοσοκομείο δεν ενδείκνυται για παιδιά. Οπότε δεν μιλάμε για μία δομή μόνον για κακοποιημένες γυναίκες αλλά και για παιδιά. Ναι! Πρέπει να γίνει! Ναι! Το κοιτάζουμε. Αλλά νομικά είναι στους δήμους. Οπότε προσπαθούμε να βρούμε μία “χρυσή τομή” για να δούμε πώς θα κατευθυνθούμε στην δημιουργία μιας τέτοιας δομής. Ο Δήμος Ξάνθης βέβαια είναι κάτι ξεχωριστό. Από ο,τι έχω μιλήσει και έχω ενημερωθεί από τον τύπο κατευθύνεται στο να δημιουργήσει ένα συμβουλευτικό κέντρο που είναι εξ ολοκλήρου στην αρμοδιότητα και στην εποπτεία των δήμων. Η δομή είναι κάτι ξεχωριστό. Καταθέσαμε μία πρόταση στην Περιφέρεια, ενώ ο συνάδελφος από την Δράμα, αρμόδιος για την κοινωνική πολιτική, έκανε μία συνάντηση και με την κ. Ζαχαράκη. Ακόμη όμως το ψάχνουμε για να είμαι ειλικρινής”.

“ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΣΤΗΝ “ΣΤΗΡΙΞΗ” – ΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ”

Αναφορικά με τις προσπάθειες του παρελθόντος, από προηγούμενες διοικήσεις για το εν λόγο θέμα, την ανάπλαση του κτιρίου της “ΣΤΗΡΙΞΗΣ” αλλά και αναφορικά με την αιτιολογία ότι “δεν πρέπει κανείς να γνωρίζει πού βρίσκονται οι εν λόγω δομές”, η κ. Παυλακάκη, επισήμανε ότι “όντως υπάρχει αυτό το πλαίσιο προστασίας που λέει ότι δεν πρέπει να είναι προσβάσιμος αυτός ο χώρος και διαθέσιμος στον κάθε πολίτη. Δεν πρέπει δηλαδή να γνωρίζει ο κάθε πολίτης που είναι αυτός ο χώρος. Αυτό είναι μία πραγματικότητα. Το αν υπήρχε στα σκαριά όμως ή είχε προηγηθεί κάτι από προηγούμενες διοικήσεις, δεν μπορώ να το γνωρίζω για να σας απαντήσω σε αυτό. Στο κτίριο της οδού Χατζησταύρου, υπάγεται η “ΣΤΗΡΙΞΗ”. Δεν ξέρω αν υπήρχε κάποια τέτοια σκέψη ή αν είχαν προηγηθεί κάποιες ενέργειες. Δεν έχω βρει κάτι να είχε ξεκινήσει κάτι για να πούμε ότι θα έρθουμε και θα προχωρήσουμε – σαν συνέχεια- εκεί επάνω. Έγινε μία μερική ανακαίνιση του κτιρίου, γιατί το κτίριο δεν είναι λειτουργικό αυτή τη στιγμή που μιλάμε, συστάθηκε το νέο ΔΣ (πού έπρεπε να αλλάξει λόγω αλλαγής της διοίκησης), είμαι μέσα στο ΔΣ και προσπαθούμε να λύσουμε νομικά και ασφαλιστικά κενά που υπήρχαν από το παρελθόν, για να δούμε πώς θα μπορέσει να λειτουργήσει. Μακάρι να μπορέσουμε να βρούμε τον τρόπο και να λειτουργήσει ως κάποιο κέντρο, έστω και βραχυχρόνιας φιλοξενίας γυναικών και παιδιών. Θα το δούμε όμως στην πορεία. Θα πρέπει να λύσουμε πρώτα κάποια γραφειοκρατικά θέματα αναφορικά με την “ΣΤΗΡΙΞΗ”. Είναι δύσκολη η δημιουργία μία τέτοιας δομής. Βέβαια με το κομμάτι της “ΣΤΗΡΙΞΗΣ” ασχολείται η ειδική συνεργάτις του κ. Τοψίδη, η κ. Παυλίδου. Δεν είμαι δικηγόρος για να μιλήσω νομικά. Το θέμα όμως είναι ότι σιγά-σιγά ξεκαθαρίζει η κατάσταση και έχει γίνει και η χρηματοδότηση 30.000€ για τα λειτουργικά έξοδα, γιατί υπήρχαν και πολλοί ανεξόφλητοι λογαριασμοί κλπ. Οπότε έπρεπε να τακτοποιηθούν γιατί πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου. Αυτά “κλείνουμε” προς το παρόν και θα δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτό το κτίριο, γιατί το να υπάρχει ένα κτίριο “κενό”, χωρίς καμία λειτουργικότητα, δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί κανέναν και ιδίως την κοινωνία της Ξάνθης”.

“ΕΥΧΗ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΚΕΝΤΡΑ – ΝΑ ΕΣΤΙΑΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ “

Επιπλέον  η ίδια τόνισε  ότι “η ευχή μου είναι να μη χρειάζεται να υπάρχουν τέτοια κέντρα. Γιατί το κάθε κέντρο είναι μία προσωρινή λύση. Το θέμα είναι να λύσουμε το πρόβλημα όσο το δυνατόν περισσότερο και για αυτό επαναλαμβάνω συνεχώς ότι θα πρέπει να εστιάσουμε στα νέα παιδιά. Αν μπορέσουμε να αλλάξουμε λίγο τον τρόπο σκέψης των νέων παιδιών, να τα “γαλουχήσουμε” με ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης, να έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και οράματα. Δεν πρέπει να χρειάζονται αυτά τα κέντρα, αλλά δυστυχώς τα φαινόμενα βίας (και ενδοοικογενειακής αλλά και περιπτώσεων που καταλήγουν σε θάνατο) είναι πάρα πολλά. Τα συγκριτικά στοιχεία του 2023 και του 2024 δείχνουν 50% αύξηση σε ενδοοικογενειακή βία. Το μόνο θετικό, με βάση αυτά τα στοιχεία, είναι ότι μειώθηκε λιγάκι η ενδοσχολική βία. Έστω και αυτό είναι ένα “φως στο τούνελ”. Για αυτό λέω πώς για εμένα ο στόχος είναι τα παιδιά. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε αν θέλουμε να δούμε μακροπρόθεσμα κάποια αποτελέσματα”.

“ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΜΑΣ – ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΙΝ”

Κλείνοντας η κ. Παυλακάκη, σημείωσε ότι “εμείς προσπαθούμε και μέσα από ημερίδες και αποδράσεις που ήδη ξεκινήσαμε και κάνουμε. Μάλιστα το σχέδιο της ισότητας για τη δική μας περιφέρεια κοντεύει να ολοκληρωθεί, οπότε θα ξέρουμε πού θα πατήσουμε και πώς θα προγραμματίσουμε για τα επόμενα χρόνια. Στην περιφέρεια μας δεν υπήρχε σχέδιο ισότητας. Πλέον έχει τελειώσει το πρώτο τμήμα και αναμένουμε την ολοκλήρωσή του μέχρι το τέλος του έτους, για να έχουμε κάτι πιο ρεαλιστικό για να κινηθούμε. Κλείνοντας να πω ότι νομίζω πως είμαστε σε καλό σημείο καθώς οι γυναίκες έχουν ξεκινήσει και μιλάνε. Ίσως θα έπρεπε να διορθωθεί λίγο το σύστημα της πολιτείας στο πώς ανταποκρίνεται σε αυτήν την κραυγή αγωνίας της γυναίκας. Πολλές φορές εθελοτυφλούμε, είμαστε σε κλειστές κοινωνίες και μένουμε στο “αφήστε το να το δούμε” , “είναι γνωστός μου”, “να το συζητήσουμε” και η κατάσταση ξεφεύγει και φτάνουμε σε σημείο να λέμε ότι το γνώριζαν όλοι, η γυναίκα του έδειχνε, ήθελε να λάβει βοήθεια αλλά δεν της την έδινε κανείς. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό”.