Επιβεβαιώνει το αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Θ», ο Δντής Β’ Βάθμιας Εκπ/σης
Αρνήθηκαν να συνοδεύσουν σε δράσεις που επίκεινται τους συμμετέχοντες σε αυτήν οι εκπαιδευτικοί του Μειονοτικού σχολείου
Επιβεβαιώνει τις αποκλειστικές πληροφορίες αλλά και το αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Θ» για τις αψιμαχίες μεταξύ μαθητών από το μειονοτικό σχολείο Ξάνθης, την περασμένη Δευτέρα το μεσημέρι, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ξάνθης κ. Χρήστος Ιωαννίδης, ο οποίος ως δεσμεύθηκε, αναζήτησε περεταίρω λεπτομέρειες για την περίεργη «κόντρα» μεταξύ παιδιών από τον Εχίνο και τον Κένταυρο, η οποία μεταφέρθηκε στην Ξάνθη κατά την αποχώρηση των μαθητών του σχολείου, το μεσημέρι της Δευτέρας.
ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ – ΚΑΚΩΣ – ΜΙΑ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΗ «ΚΟΝΤΡΑ»- ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΟΥΝ ΣΕ ΕΚΔΡΟΜΕΣ
Αναλυτικότερα, ο κ. Ιωαννίδης, σε δηλώσεις του στην «Θ», εξήγησε ότι:
Μεταφέρθηκε – κακώς – εκτός σχολείου, μια «κόντρα» παιδιών μέσα από τα χωριά τους (Εχίνος – Κένταυρος). Αυτό που ουσιαστικά προσπαθούν οι καθηγητές για να αποκλιμακώσουν την όλη κατάσταση ήταν να αρνηθούν κάποιες δραστηριότητες που επρόκειτο να κάνουν (κάποιες εκδρομές). Είπαν πως «από την στιγμή που έχετε αυτή την συμπεριφορά, εμείς δεν θα υποστηρίξουμε τις δράσεις αυτές». Αυτό γνωρίζω τουλάχιστον πως αποφάσισαν. Αν ενδιάμεσα αλλάξει η απόφασή τους και τελικά τους συνοδεύσουν είναι άλλη απόφαση.
Δεν είχε να κάνει με το σχολείο. Συνέβη κάτι μεταξύ τους, στις απογευματινές παρέες τους και αυτό μεταφέρθηκε μετά το σχολείο.
Πραγματικά, αυτό το γεγονός που συνέβη ενόχλησε τους εκπαιδευτικούς και σε αυτό πλαίσιο αρνήθηκαν να είναι συνοδοί στις εκδρομές που επίκεινται. Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι εμπλέκονται μαθητές γυμνασίου. Μαθητές Β – Γ Γυμνασίου και ίσως και κάποιοι της Α’. Είναι παράξενο αυτό. Είδαν και παιδιά που δεν τα γνώριζαν (προφανώς και από άλλα σχολεία) αλλά η πλειοψηφία των παιδιών ήταν παιδιά του Μειονοτικού.
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΩΝΕΙ… ΔΕΝ ΧΩΡΙΖΕΙ!
Το τι γίνεται στο μικρό πλαίσιο των χωριών, ειδικά της ορεινής περιοχής (σ.σ. αναφέρεται στην επισήμανση της «Θ» για το ότι φαίνεται ότι η κατάσταση υποκινείται από κάποιον ενήλικα) το γνωρίζουν οι ίδιοι. Εμείς, πραγματικά δεν έχουμε πρόσβαση για το τι συζητούν στα χωριά τους.
Μακάρι, να μην μεταφέρονται αυτές οι διαφορές τους, γιατί είναι πολύ άσχημο, παρεξηγήσεις που γίνονται –ίσως – σε απογεματινά παιχνίδια ή επισκέψεις παιδιών από ένα χωριό σε άλλο, να μεταφέρονται στο σχολείο, γιατί αυτά τα παιδιά είναι μαθητές του ίδιου σχολείου. Δεν τιμούν ούτε τους ίδιους, ούτε και τους παιδαγωγούς που τους έχουν κάθε μέρα και τους μαθαίνουν τον σωστό τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπροφέρεται ο ένας στον άλλον. Αυτό που στεναχώρησε όλη την διοίκηση και τους εκπαιδευτικούς του Μειονοτικού Σχολείου, είναι ότι ουσιαστικά πως τα παιδιά δεν πήραν σωστά το μήνυμά τους ότι «τις διαφορές μας δεν τις λύνουμε με αυτόν τον τρόπο αλλά με συζήτηση» (κάτι που προσπαθούμε καθημερινά να δώσουμε σε όλα τα παιδιά) και ότι «το σχολείο είναι ένας χώρος που μας ενώνει. Βρισκόμαστε από διαφορετικά σπίτια και διαφορετικά χωριά, στον ίδιο χώρο».
