Δεν μας αγάπησαν ξαφνικά…
Ας μη γελιόμαστε, η Ελλάδα είναι μια χώρα που ήταν από γενέσεως κράτους εξαρτώμενη από ξένες δυνάμεις. Τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης και της δύσης γενικότερα δεν μας στήριζαν επειδή… μας αγαπούσαν, αλλά επειδή εξυπηρετούσαμε και τα δικά τους συμφέροντα στο διεθνές γίγνεσθαι. Κάθε φορά όμως που τα μεγάλα -δικά τους- συμφέροντα δεν συμβάδιζαν με τα δικά μας –μικρότερα- λοξοκοιτούσαν και κοινώς μας άδειαζαν αγρίως και μας εξέθεταν, με αποτέλεσμα να υποστούμε ιστορικά πολλές ζημιές και καταστροφές. Σήμερα είναι αλήθεια ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταφέρει να ταυτοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών της Δύσης, αλλά και της Ανατολής, με τα Ελληνικά- εθνικά μας συμφέροντα, πλην όμως δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τα λόγια και το χάιδεμα της πλάτης και να βαυκαλιζόμαστε ότι ανά πάσα στιγμή όλες αυτές οι «δυνάμεις» θα βρίσκονται στο πλευρό μας! Τα κράτη που υποτίθεται στηρίζουν σθεναρά τις θέσεις μας στην διεθνή κοινότητα έναντι των προκλήσεων της Τουρκίας, δεν θα διστάσουν να κάνουν κυβίστηση (κοινώς κωλοτούμπα) ανά πάσα στιγμή και να μας αδειάζουν αν και εφόσον τους κλείσει πονηρά το μάτι ο Ερντογάν, είτε τους κάνει μεγαλύτερη κατανάλωση στο πολεμικό υλικό που εξάγουν, είτε τους δώσει γη και ύδωρ για φθηνές επενδύσεις κλπ.
Εύκολες οι… κωλοτούμπες τους!
Ακόμη και η Αίγυπτος, αλλά και το Ισραήλ, που υποτίθεται πως στην παρούσα φάση βαδίζουν παράλληλα με τις δικές μας θέσεις και τα δικά μας συμφέροντα, δεν δίστασαν να κάνουν κωλοτούμπα με την πρώτη ευκαιρία και να κλείσουν πονηρά το μάτι και στους απέναντι! Θέλω να πω λοιπόν πως ορθώς πράττει ο Μητσοτάκης και εξοπλίζει την άμυνα της χώρας μας με δικά μας οπλικά συστήματα (αγορασμένα φυσικά), γιατί αν και εφόσον χρειαστεί (ω μη γένοιτο) καθόλου απίθανο να είμαστε και πάλι μόνοι μας (ολομόναχοι) απέναντι στον οποιοδήποτε επιβουλευτεί τα σύνορα και την εθνική μας κυριαρχία. Ακόμη και οι Αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στην Θράκη, αν και εφόσον το Αμερικανικό Πεντάγωνο αποφασίσει την αδρανοποίησή τους σε καιρό πολέμου της χώρας μας με την Τουρκία, αυτό θα γίνει, όπως τα συμμαχικά πλοία που βρίσκονταν αγκυροβολημένα έξω από το λιμάνι της Σμύρνης το 1922 και δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν αντιλαμβάνονταν ότι στην απέναντι προβλήτα οι σύμμαχοι Έλληνες τους οποίους οδήγησαν προηγουμένως σε λάθος στρατηγικές επιλογές (βλέπε Βενιζέλος) σφάζονταν, βιάζονταν και ρίχνονταν στην θάλασσα από τους υποτιθέμενα κοινούς εχθρούς Τούρκους. Έτσι απλά για να μην ξεχνιόμαστε…
Υπάρχουν ευθύνες και στους γονείς…
Με την τραγική ευκαιρία των παιδοβιαστών που συνεχώς αυξάνονται, έρχεται στην επιφάνεια και ένα άλλο θέμα που αφορά τις ευθύνες των ίδιων των γονιών (δεν αναφέρομαι φυσικά στους γονείς της 12χρονης στα Σεπόλια γιατί αυτή δεν μπορεί να λογίζεται ως μάνα)… Είναι ευθύνη του γονέα να γνωρίζει που βρίσκεται και τι επ’ ακριβώς κάνει το ανήλικο παιδί του. Η αμέλεια ή και η συγκάλυψη κάποιες φορές, σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες από πλευράς των γονέων, είναι -και πρέπει να είναι- ποινικό αδίκημα το οποίο πρέπει επίσης να τιμωρείται παραδειγματικά. Για παράδειγμα να αφήνεις το παιδί σου να ζητιανεύει στα φανάρια μέχρι και τους να «παρκάρεις» το παιδί σου σε ένα πάρκο και να χάσκεις αδιάφορη ή και να πίνεις αμέριμνη το καφεδάκι σου στην παρακείμενη καφετέρια χωρίς να έχεις το παιδί σου στην εποπτεία σου, είναι το ίδιο κραυγαλέο και καταδικαστέο, γιατί και στις δύο περιπτώσεις εκθέτεις το παιδί σου σε κίνδυνο. Όπως επίσης καταδικαστέο είναι και το γεγονός όταν η μάνα ή ο πατέρας εμπιστεύεται το κινητό τους (κάποιοι μάλλον αγοράζουν και κινητό για το παιδί τους) στο ηλικίας 5-6 ετών παιδί τους και του μαθαίνουν μάλιστα να μπαίνει σε διάφορες «πλατφόρμες» που μπορεί να περιέχουν από παιδικά κινούμενα σχέδια έως και σελίδες με παιδεραστές! Θέλω να πω λοιπόν ότι δεν φταίνε πάντα ΜΟΝΟΝ οι άλλοι που καραδοκούν εκεί έξω πονηρά για να κάνουν κακό στο παιδί σου, αλλά φταις κι εσύ που τους δίνεις την ευκαιρία με την αμέλειά σου ή πόσο μάλλον εξωθείς εμμέσως ή και αμέσως το παιδί σου να εμπιστευτεί αυτούς τους τύπους. Πιστεύω να έγινα κατανοητός…
Ή θα πληρώσουμε ή θα… πάρουμε τα πόδια μας!
Έγραψα χθες για την ελεγχόμενη στάθμευση του Δήμου Ξάνθης και την αναγκαιότητα να επισπευστούν οι διαδικασίες ώστε να τεθεί σε εφαρμογή το νέο σύγχρονο σύστημα και συγχρόνως να ιδρυθεί εκ νέου η δημοτική αστυνομία. Ήταν αρκετοί οι αναγνώστες που αντέδρασαν, λέγοντας πως θα είναι ακόμη μία οικονομική επιβάρυνση για όσους σταθμεύουν ακόμη δωρεάν στο κέντρο της πόλης… Και το ερώτημα είναι πως θα βρεθεί λύση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα; Ότι γίνεται και σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη μοιραία θα πρέπει να γίνει και στην πόλη μας, εφόσον τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους είναι σχεδόν… όσο και ο πληθυσμός της πόλης! Και στο φινάλε, αν θέλουμε να υπηρετούμε την αλήθεια (τουλάχιστον εμείς ως δημοσιογράφοι) θα πρέπει να πούμε πως η Ξάνθη «περπατιέται» σχεδόν στο σύνολό της και δεν απαιτείται σε καμία περίπτωση η χρήση αυτοκινήτου μέσα στην πόλη. Για τις απομακρυσμένες περιοχές υπάρχει και η αστική συγκοινωνία, ενώ συγχρόνως υπάρχουν και άλλα μέσα που μπορούν να εξυπηρετήσουν στην καθημερινότητά τους πολίτες (δίκυκλα κλπ). Απλά καλομάθαμε (κακομάθαμε) ο καθένας να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του κατά μόνας και να έχει την απαίτηση να το παρκάρει είτε μπροστά στο μαγαζί του, είτε μπροστά στην υπηρεσία που εργάζεται και μάλιστα χωρίς κόστος στάθμευσης…
