Διαφωνώ και με τους δύο…
Η μεγαλύτερη «διαφορά» μεταξύ του πρώην και του νυν Δημάρχου Ξάνθης εντοπίζεται στην διαφορά που υπάρχει μεταξύ… θεωρίας και πράξης! Ο Μανώλης Τσέπελης ήταν άνθρωπος της θεωρίας… Μιλούσε δημόσια για έργα που ενδεχομένως να τα είχε δει και στο… όνειρό του το περασμένο βράδυ! Κάνοντας μία σύγκριση με τα έργα που είχε δηλώσει δημόσια ότι θα κάνει ο Τσέπελης με αυτά που τελικά έγιναν, θα δω μία τεράστια απόσταση. Ο Στράτος Κοντός είναι «σφίγγα» σε ότι αφορά τις δημόσιες αναφορές για έργα, ακόμη και για σχεδιασμούς έργων που ήδη τρέχουν σε μελέτες ή και σε εντάξεις! Δόγμα του είναι πως θα πρέπει πρώτα να εξελιχθεί ένα έργο και στη συνέχεια να μιλήσει δημόσια γι’ αυτό. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω και με τον έναν και με τον άλλον. Με τον πρώην Δήμαρχο είναι εμφανείς οι λόγοι για τους οποίους διαφωνώ: Λόγια του αέρα κοπανιστά για την δημιουργία θετικών εντυπώσεων. Με τον νυν Δήμαρχο διαφωνώ γιατί μπορεί να είναι πιο έντιμη η στάση του απέναντι στους δημότες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι «πολιτική»… Αν περιμένει δηλαδή να εγκριθεί και να αρχίσει να υλοποιείται ένα έργο για να ανακοινωθεί επίσημα, τότε εκ των πραγμάτων δεν θα προλάβει να δείξει στον κόσμο (και φυσικά στους ψηφοφόρους του) το πως σκέφτεται την πόλη και τον Δήμο Ξάνθης για το μέλλον… Και επειδή είμαι οπαδός του «παν μέτρον άριστον» θεωρώ ότι το ιδανικό βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα. Πιστεύω να γίνομαι κατανοητός…
Καταλήψεις γιατί… είθισται!
«Τσιτώνομαι» όταν ακούω να κακολογούν την πατρίδα μου, αλλά είναι αλήθεια ότι ως χώρα είμαστε… ό,τι νάναι! Δυστυχώς καθημερινά μας δίνονται πολλές ευκαιρίες για να διαπιστώσουμε την «συμπτωματική» σχεδόν λειτουργία του Ελληνικού «κράτους» και ιδιαίτερα σε ότι αφορά την επιλεκτική τήρηση των νόμων… Και το λέω αυτό με αφορμή τις καταλήψεις στα σχολεία που αποφασίζει μια ισχνή μειοψηφία μαθητών, η οποία επιβάλλεται στην συντριπτική πλειοψηφία ακόμη και με τραμπουκισμούς, γιατί λέει αυτό… είθισται στην αρχή κάθε χρονική χρονιάς! Σχεδόν κανένας μαθητής δεν γνωρίζει τα πραγματικά αιτήματα των καταλήψεων, γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Ακόμη και για τα σοβαρά προβλήματα που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν στα σχολεία μας και στο εκπαιδευτικό σύστημα αν ήθελαν να διεκδικήσουν πράγματα οι «αγωνιστές’ μαθητές θα μπορούσαν να το κάνουν με ανοιχτό το σχολείο αφού η δημοκρατία μας τους παραχωρεί και άλλα μέσα τα οποία προφανώς αγνοούν. Το θέμα γι’ αυτούς είναι να είναι το σχολείο τους ΚΛΕΙΣΤΟ! Είναι σαν εκείνο το ανέκδοτο με τον «Ναστραντίν», ο οποίος έκοβε το κλαδί του δένδρου πάνω στο οποίο πατούσε! Με την διαφορά ότι οι μόνοι που χάνουν είναι οι ίδιοι οι μαθητές, γιατί οι καθηγητές συνεχίζουν να πληρώνονται κανονικά χωρίς να δουλεύουν στην ουσία…
Τελικά υπάρχουν καταφύγια στην Ξάνθη;
35 χρόνια κάνω αυτή την δουλειά (δημοσιογράφος και εκδότης) και ακόμη δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί το θέμα των καταφυγίων αφορά κρατικό μυστικό και δεν πρέπει να γνωρίζει κανείς για την ύπαρξή τους. Κάθε φορά που υπήρχε κάποιο «μέτωπο» σε εξέλιξη στην εγγύς γειτονιά μας, προσπαθούσα να γνωστοποιήσω στους Ξανθιώτες μέσα από δημοσιογραφική έρευνα και ρεπορτάζ, το που ακριβώς είναι το καταφύγιο που πρέπει να προσφύγουν αν και όταν παραστεί ανάγκη. Κάτι δηλαδή που γνωρίζουν οι περισσότεροι πολίτες της Ευρώπης, αλλά και της Ασίας σε πολλές περιπτώσεις, όπως στην προκειμένη με τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν. Κάθε φορά έφτανα στην πηγή (δηλαδή στους αρμοδίους στρατιωτικούς και πολιτικούς παράγοντες), αλλά δεν μπορούσα να πιω νερό, υπό την έννοια ότι δεν υπήρχε πληροφόρηση λόγω απορρήτου! Και το πάγιο ερώτημά μου είναι που θα πρέπει να πάει ο Ξανθιώτης και ο κάθε Έλληνας πολίτης όταν ηχήσουν –ω μη γένοιτο- οι σειρήνες πολέμου ή για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη; Κατά πόσο συντηρημένα είναι τα όποια υπάρχοντα καταφύγια και κατά πόσο πληρούν τις προϋποθέσεις (δεύτερη έξοδο, εξαερισμός, είδη πρώτης ανάγκης κλπ); Εύλογες οι απορίες των πολιτών, αν υπάρχουν πρωτίστως τέτοια καταφύγια, αν είναι ασφαλή και το σημαντικότερο πότε θα πληροφορηθεί ο κάθε ένας από εμάς σε ποιο απ’ όλα αυτά πρέπει να καταφύγει σε περίπτωση ανάγκης;
Μας χάρισαν «χρυσάφι» και το κάναμε… κάρβουνο!
Ένα άλλο -αλλοπρόσαλλο θα έλεγα- στοιχείο, που δεν μας τιμά είναι η δυσλειτουργία, η αναλγησία και η καταστροφική αδιαφορία των «αρμοδίων» σε πολλές περιπτώσεις… Σήμερα επέλεξα να θίξουμε για ακόμη μια φορά το θέμα του θερμαλισμού στην Ξάνθη που… δόξα τον Θεό έχουμε μπόλικο από δαύτον και αυτό για να αποδείξω για ακόμη μια φορά το πόσο ανίκανοι είμαστε ως πολιτεία να διαχειριστούμε τον πλούτο που ο καλός Θεός και η σοφή φύση μας έχει χαρίσει απλόχερα. Με δύο πηγές σε βουνό και κάμπο (Θέρμες και Ποταμιά), τα νερά των οποίων μάλιστα έχουν αποδειχθεί όχι απλά θερμά, αλλά ΙΑΜΑΤΙΚΑ και δεν μπορούμε στην ουσία να λειτουργήσουμε καμία από αυτές όπως θα έπρεπε. Στην μία περίπτωση της Ποταμιάς γιατί υπάρχει ένας ανάλγητος φορέας διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας (ΕΤΑΔ) και στην άλλη περίπτωση γιατί υπάρχουν γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ενώ την ίδια στιγμή έχουν κατασκευαστεί εξαιρετικές πισίνες εσωτερικές και εξωτερικές που κάνουν τον γύρο όλο του κόσμου μέσω διαδικτύου και προκαλούν θαυμασμό. Να μιλήσω και για το υπέδαφος, που βράζει κυριολεκτικά από γεωθερμία, η οποία θα μπορούσε να αυτονομήσει ενεργειακά μια ολόκληρη πόλη και να πρωιμίσει αγροτικά προϊόντα για να πιάσουν διπλάσιες τιμές; Τάλαντα τα οποία θα θάβουμε και τα πατάμε, ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε λύσει σημαντικά προβλήματα, για να μην πω υπαρξιακά!
