Οι διπλωματικοί χειρισμοί για «μειονοτικό» και «Μακεδονικό» που προβληματίζουν…

 

«Μυρίζει» περίεργα η ελληνική διπλωματία που ασκείται το τελευταίο χρονικό διάστημα, τόσο στην κατεύθυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, όσο και στο θέμα που αφορά την ονομασία –και όχι μόνον- των Σκοπίων.

Και αναφέρομαι σε «περίεργη οσμή» γιατί δίνεται αφενός η αίσθηση ότι ακολουθείται επιτέλους μία σοβαρή διπλωματική πλατφόρμα με πιο ξεκάθαρες θέσεις, πλην όμως τα επιμέρους στοιχεία που προκύπτουν, μας δίνουν την εντύπωση πως κάτι άλλο «παίζει» και όχι αυτό που φαίνεται και εξηγούμαι.

Σε ότι αφορά τα Ελληνοτουρκικά θέματα και ιδιαίτερα στο κομμάτι που αυτά συνδέονται (κάκιστα) με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, βλέπουμε πως μετά την αναχώρηση του τούρκου προέδρου από την Αθήνα πριν λίγες εβδομάδες και ενώ είχε δοθεί η αίσθηση πως… του τάδωσαν στο χέρι Παπούλιας και Τσίπρας με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, ωστόσο δεν πέρασαν λίγες ώρες και άρχισαν να «σκάζουν» ένα- ένα τα «συνεπακόλουθα» αυτής της επίσκεψης…

Εκλογή μουφτήδων, δίγλωσσα νηπιαγωγεία και όλα εκείνα τα οποία απαιτούσε εδώ και χρόνια η Άγκυρα δια του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των ενταύθα πρακτόρων του, όχι απλώς μπαίνουν σε τροχιά υλοποίησης, αλλά «εν μία νυκτί» υλοποιήθηκαν κάποια από αυτά (βλέπε δίγλωσσα νηπιαγωγεία)!

Σε ότι αφορά το «Μακεδονικό» ζήτημα, είναι αλήθεια ότι και εκεί δίνεται η αίσθηση πως τα πράγματα πάνε από το καλό στο καλύτερο και πως η άλλη πλευρά χαμηλώνει τους τόνους, νερώνει το κρασί της και δείχνει συγκαταβατική πλέον στάση έναντι των σκληρών απαιτήσεων άλλων εποχών για την χρήση του όρου «Μακεδονία» στην τελική ονομασία του κρατιδίου. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Μόλις χθες έσκασε η βόμβα από τον γνωστό καθηγητή Γιάννη Μάζη, ο οποίος μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ αναφέρθηκε στις εξελίξεις, λέγοντας μάλιστα, τόσο για τον Αμερικανό διαμεσολαβητή (Μάθιου Νίμιτς), όσο και για τον ημέτερο «εκλεκτό» δήμαρχο Θεσσαλονίκης (Μπουτάρης), πως έχουν αμφότεροι σχέσεις με ιδρύματα του… Τζορτζ Σόρος! Λίγο- πολύ γνωρίζουμε όλοι τι σημαίνει Τζορτζ Σόρος και γιατί χώνει την «μούρη» του σε θέματα που άπτονται διακρατικών διαφωνιών στα Βαλκάνια και όχι μόνο…

Μας δίδεται λοιπόν όλο το δικαίωμα να υποπτευθούμε ακόμη και τα… φραστικά λάθη (;) του κου Μπουτάρη, ο οποίος προσκάλεσε τον Σκοπιανό πρωθυπουργό της «Μακεδονίας» (έτσι τον ανέφερε) στην Θεσσαλονίκη, όπερ και εγένετο εν συνεχεία…

Είναι ο ίδιος Δήμαρχος της πρωτεύουσας της Μακεδονίας, ο οποίος αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Κεμάλ Ατατούρκ έναν μέγιστο ηγέτη, του οποίου το όνομα μάλιστα προτείνει να δοθεί και σε κεντρική οδό της Ελληνικής συμπρωτεύουσας!

Κατά τα άλλα εμείς οι απλοί Έλληνες ιθαγενείς θεωρούμε ότι η διπλωματία μας πετυχαίνει πράγματα που όλοι επιθυμούσαμε εδώ και χρόνια, ότι περνάμε πλέον σε μια επιθετική επιλογή σε αντιδιαστολή με την ηττοπαθή διπλωματία που επιλέγανε τον προηγούμενο καιρό και όλα αυτά τα οποία δίνουν πόντους στις επιλογές Τσίπρα- Κοτζιά για την διαχείριση των λεγόμενων εθνικών μας θεμάτων…

Από την άλλη σκεπτόμενος πως η χώρα μας παίζει πράγματι πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια και συγχρόνως σκαλοπάτι για την ένταξη των Σκοπίων –και όχι μόνο- στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., υποψιάζομαι ότι όλο αυτό το θέατρο στήνεται με αυτόν τον απώτερο σκοπό, συμφωνώντας με την άποψη του κου Μάζη, ο οποίος αναφέρει πως στην συνέχεια και μετά την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ θα δούμε τις πραγματικές διαθέσεις αλυτρωτικού περιεχομένου του συγκεκριμένου κρατιδίου σε συνδυασμό μάλιστα και σε συνεργασία με την γειτονική Τουρκία, η οποία συνεχίζει στην ίδια ακραία πολιτική απέναντι στην χώρα μας…

Ένα επιπλέον στοιχείο που δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει είναι και η συνεχιζόμενη αποδοχή του κου Ερντογάν από τους Ευρωπαίους, αλλά και τους υπερατλαντικούς συμμάχους μας, παρά τις προκλητικές τοποθετήσεις του εναντίον τους!

Επικεντρώνοντας όμως στα δύο συγκεκριμένα θέματα που αφορούν στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και την ονομασία των Σκοπίων, δεν θέλω να πιστεύω ότι, στην μεν πρώτη περίπτωση σπεύδουμε να υλοποιήσουμε τις επιταγές Ερντογάν για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους (εκλογή μουφτήδων, δίγλωσσα νηπιαγωγεία κλπ) και στην δεύτερη περίπτωση (ονομασία Σκοπίων) σπεύδουμε να γίνουμε οι «ανάδοχοι» της γειτονικής χώρας για την ένταξή τους στους μεγάλους διεθνείς σχηματισμούς γιατί αυτό επιτάσσει η… «παγκοσμιοποίηση» και προσωπικά ο άκρως μισέλληνας Τζορτζ Σόρος!

Θα περιμένω όμως (και θα περιμένουμε) να δούμε τις υπόλοιπες κινήσεις της Ελληνικής κυβέρνησης και ιδιαίτερα της Ελληνικής διπλωματίας αναφορικά με τα δύο αυτά θέματα, τους χειρισμούς που θα επιλέξουν και φυσικά το αποτέλεσμα…

Είναι βλέπετε πολλοί και καθοριστικοί οι «ψήφοι» στην μία περίπτωση, αλλά και πολλά τα… «αντίδωρα» στην άλλη…