Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και μπορεί το τοπικό ΠΑΣΟΚ να επιμένει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χαθεί η έδρα από τον Μπαράν Μπουρχάν, ωστόσο η πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και ιδιαίτερα της Μαίρης Τσιακίρογλου θεωρεί ότι είναι δυνατόν να γίνει και μάλιστα διαρκώς οι πιθανότητες αυξάνονται με βάση και τα δημοσκοπικά δεδομένα σε εθνικό επίπεδο… Ποιος περίμενε άλλωστε το 2015 να εκλεγεί βουλευτής ο… Γρηγόρης Στογιαννίδης, ο οποίος δεν πίστευε ούτε και ο ίδιος όταν τον ενημέρωσαν ότι ήρθαν κυριολεκτικά τα πάνω κάτω και κατέλαβε την τρίτη έδρα στην Ξάνθη! Το θέμα είναι όμως ότι δεν κάνει μόνο η Μαίρη τον αγώνα της, αλλά και ο Μπαράν Μπουρχάν (και όλο το τοπικό ΠΑΣΟΚ), όχι μόνο για να μην χάσουν ποσοστά και ενδεχομένως την έδρα, αλλά και για τα αυξήσουν ακόμη περισσότερο… Το ποιος θα βγει κερδισμένος απ’ όλη αυτή την ιστορία θα φανεί στο… χειροκρότημα της κάλπης!
Με όλους και με… όλα;
Το παίζουν με όλους και… καλά τους κάνουν! Ο λόγος για τους «Δροσερίτες» εν δυνάμει υποψηφίους των δημοτικών συνδυασμών, οι οποίοι σήμερα είναι εδώ και αύριο αλλού! Παράδειγμα ο… Μάκης ο Καμπριολέ, ο οποίος παρουσιάσθηκε μάλιστα με ιδιαίτερο καμάρι από τον Σάββα Μελισσόπουλο ως νέο μέλος του συνδυασμού (εκδόθηκε μάλιστα και σχετικό δελτίο τύπου με το οποίο τον καλωσόριζε), ενώ την ίδια στιγμή δήλωνε σε εμάς ότι θα κατέβει τελικά με τον Τσέπελη, αν και συζητάει και με τον… Στράτο Κοντό! Α ρε Μάκη, καλά τους κάνεις αφού έτσι νομίζουν ότι θα πάρουν τις εντυπώσεις και τις… εκλογές! Και μια «συμβουλή» για εκείνους που νομίζουν ότι το Δροσερό το έχουν στο «τσεπάκι» τους! Επειδή το μουχαμπέτι το ξέρω από το 1990 όταν ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος (με τον Ροδίου) μου συνέστησε να πάω εκεί ο δικηγόρος μου τότε αείμνηστος Γιώργος Παυλίδης και να δω τι παίζει… Και κατάλαβα πολύ καλά εκ του αποτελέσματος…
Το θέμα είναι… τώρα τι γίνεται;
Θα συμφωνήσω με τον Αργύρη Πλέσια και με τα όσα αναφέρει στην επιστολή του (την δημοσιεύουμε στην σελίδα -7-) αναφορικά με την μελέτη για το οδικό δίκτυο και τους κόμβους της Γενισέας, αλλά το θέμα είναι ότι έκτοτε πέρασαν 20 χρόνια και σήμερα οι ανάγκες και η χρηστικότητα του συγκεκριμένου σημείου έχουν υπεραυξηθεί… Η διαγωνιστική διαδικασία που απαιτείται για την αναπλήρωση ενός υλικού, όπως αυτό απαιτείται σήμερα για να ξανανάψουν επιτέλους τα φώτα στο επίμαχο σημείο, είναι θέμα που αφορά την κεντρική διοίκηση, αλλά που αν δεν το «κυνηγήσουν» οι βουλευτές και οι τοπικοί παράγοντες θα μείνει έτσι για άλλα… 20 ή και 50 και 100 χρόνια! Το θέμα είναι ότι αυτή την στιγμή κινδυνεύουν να χαθούν ανθρώπινες ζωές και θα πρέπει να ληφθεί κάποια μέριμνα, γιατί πάνω από την ανθρώπινη ζωή… ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Τι θα μπορούσε να γίνει; Ίσως ένας φωτεινός σηματοδότης που θα αναβοσβήνει στην αρχή κάθε νησίδας (έστω) που να προειδοποιεί τον οδηγό για τον κίνδυνο που ελλοχεύει, αφού εκείνα είναι τα πιο επικίνδυνα σημεία… Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι και αυτό ακόμη απαιτεί διαγωνιστική διαδικασία! Κάτι πρέπει να γίνει τέλος πάντων πριν είναι αργά.
Στα «μαλακά» οι βιαστές και παιδοβιαστές
Οι παιδοβιαστές ξεπετάγονται σαν λερναία ύδρα σχεδόν καθημερινά, φρικάροντας κυριολεκτικά την κοινωνία με τα εγκλήματά τους και το χειρότερο με την ατιμωρησία τους ή τουλάχιστον με την ελάχιστη τιμωρία που προβλέπουν οι νόμοι! Το πρόσφατο παράδειγμα του παιδοβιαστή, ο οποίος είχε εγκλειστεί για βιασμό προ ετών και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος, αλλά συνεχίζει να βιάζει 12χρονα και να προσκαλεί και άλλα ανυποψίαστα κοριτσάκια για να ασελγήσει επάνω στο κορμί τους, δείχνει τα κενά που υπάρχουν στην Ελληνική νομοθεσία και στην απονομή δικαιοσύνης… Μάλιστα, έχουν σχεδιαστεί λέει και ειδικές φυλακές για τέτοιους ελεεινούς τύπους (θαρρώ της Τρίπολης), όπου όλοι οι έγκλειστοι έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα και άρα δεν τους ενοχλεί κανένας αφού είναι όλοι ίδιοι! Την στιγμή που κάποιοι άλλοι έγκλειστοι για ήσσονος σημασίας ποινικά αδικήματα, κρατούνται σε φυλακές και στα ίδια κελιά με ακραίους δολοφόνους, αυτοί τυγχάνουν μιας ιδιαίτερης «ασυλίας» για να μην τους πειράξουν λέει οι υπόλοιποι συγκρατούμενοί τους! Ας ρωτήσουμε όμως και τους γονείς αυτού του κοριτσιού, αυτών των παιδιών, στο κορμί των οποίων ασέλγησαν όλοι αυτοί οι βρωμιάρηδες… Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις και η Ελληνική νομοθεσία «καλύπτει» περισσότερο τους θύτες, παρά τα θύματα!
Του Τένη Καμαρίδη
