Γ. Πανίδης: «Μεγάλο ενδιαφέρον από παιδιά – Μεγάλο…πρόβλημα για τα σωματεία»
Π. Ραφτόπουλος: «Δεν υπάρχει αθλητική παιδεία».
Ολοένα και μεγαλύτερο είναι το ενδιαφέρον για τον αθλητισμό από τα μικρά Ξανθιωτάκια.
Αθλητισμός ο οποίος ναι μεν ανεβαίνει για όλα τα αθλήματα, αλλά τόσο η οικονομική κρίση όσο και η ανύπαρκτη εδώ και τουλάχιστον 15 έτη χρηματοδότηση για τον ερασιτεχνικό κόσμο δεν βοηθά τα σωματεία να συνεχίσουν ακάθεκτα το σημαντικό τους έργο.
Τις απόψεις τους για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στην Ξάνθη, εξέφρασαν στην «Θ» ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ξάνθης κ. Γιώργος Πανίδης καθώς και ο πρόεδρος της «Ασπίδας Ξάνθης» κ. Πέτρος Ραφτόπουλος.
«ΤΟ 70% ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ – ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΑΘΛΕΙΤΑΙ – 1200 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ»
Ειδικότερα ο κ. Πανίδης ανέφερε στην «Θ» ότι «το 70% των γονέων πληρώνουν τις ακαδημίες. Υπάρχουν και άνθρωποι που οικονομικά δεν βγαίνουν, αλλά οι ακαδημίες δέχονται τα παιδιά τους. Μην νομίζετε ότι πληρώνουν και όλοι. Τα χρήματα που δίνουν είναι περίπου 20-25 ευρώ τον μήνα. Για δέκα μήνες δηλαδή είναι 200-250 ευρώ. Δεν είναι και κανένα μεγάλο κόστος για κάποιον που θα στείλει το παιδί του σε μια ακαδημία και να αθλείται. Η πολιτεία θα πρέπει να σκύψει γενικότερα στον χώρο του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στα υπόλοιπα αθλήματα, για να αναβαθμιστεί ο χώρος του αθλητισμού. Μιλώντας για το ποδόσφαιρο, για να αναβαθμιστεί ο χώρος του ποδοσφαίρου, πρέπει να υπάρχει καλό ερασιτεχνικό, καλές ακαδημίες από τις οποίες θα μπορέσουν να βγουν στην συνέχεια επαγγελματίες για να επανδρώσουν και τις εθνικές ομάδες. Στο κομμάτι της χρηματοδότησης, ένας γονιός θα δώσει 200-250 ευρώ ετησίως. Δεν είναι πολλά τα χρήματα για να αθλείται το παιδί και να ξεφύγει και από άλλα πράγματα, όντας μέσα στον αθλητισμό. Οι ομάδες «ελπίδων» και «ακαδημιών» στην Ξάνθη είναι πολλές. Για την πόλη μας είναι πολλές. Αυτήν την στιγμή στο πρωτάθλημα το οποίο διοργανώνει η ένωση έχουμε γύρω στα 1200 παιδιά από 5 έως και 16 ετών».
«ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ»
Αναφορικά με το γεγονός ότι τα ιδιωτικά γυμναστήρια «ξεφυτρώνουν» ωσαν…μανιτάρια στην Ξάνθη και το αν αυτό επηρεάζει κάποιον που θα μπορούσε να αθληθεί σε μια αθλητική ομάδα, ο κ. Πανίδης τόνισε ότι «αυτό είναι καλό. Κάποιος αθλητής που αθλείται στα γήπεδα, είναι καλό να αθλείται και στα γυμναστήρια. Δεν μπορεί να τα πάρει όλα στον αγωνιστικό χώρο. Να μπορεί να γυμνάσει κοιλιακούς, δικέφαλους, τρικέφαλους κλπ. Αυτά τα δύο συνδυαστικά, είναι πάρα πολύ καλά».
«ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ – ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ»
Σε ερώτηση για το που «πάσχει» το κομμάτι του αθλητισμού στην Ξάνθη, ο Πρόεδρος της ΕΠΣ απαντά: «Κατά αρχήν ολοένα και αυξάνονται τα παιδιά των ακαδημιών. Πέρυσι είχαμε για παράδειγμα 1000 παιδάκια στο πρωτάθλημα και φέτος είναι 1200. Κάθε χρόνο αυξάνονται. Εκείνο που μειώνεται είναι τα σωματεία. Τα σωματεία μειώνονται λόγω της κρίσης. Οι παράγοντες δεν έχουν χρήματα. Κάποτε περίσσευαν κάποια χρήματα προκειμένου να τα διαθέσουν για τα σωματεία στον ερασιτεχνικό χώρο. Κάτι που δυστυχώς δεν μπορούν να κάνουν σήμερα. Οι χορηγοί ολοένα και λιγοστεύουν και όπως καταλαβαίνετε, τα σωματεία μειώνονται. Από την άλλη, δυστυχώς, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού που στήριζε και βοηθούσε τα ερασιτεχνικά σωματεία, έχει σταματήσει εδώ και χρόνια να δίνει επιχορηγήσεις, όπως και η ομοσπονδία. Και η ομοσπονδία οικονομικά δεν είναι στα καλύτερά της και δεν μπορεί να διαθέσει χρήματα για τα ερασιτεχνικά σωματεία. Όλα ξεκινούν από το οικονομικό κομμάτι. Τώρα, εάν οι δήμοι μπορέσουν με τον «α» ή «β» τρόπο να βοηθήσουν αυτά τα σωματεία, θα ήταν καλό. Να κρατήσουμε αυτά τα σωματεία ζωντανά και να μπορέσουν να επανέλθουν και κάποια σωματεία που έχουν σταματήσει».
«ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Ο ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ»
Από την πλευρά του ο κ. Ραφτόπουλος ανέφερε ότι «υπάρχει ένας αθλητικός νόμος (2725) ο οποίος επιτρέπει στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου να έχει τμήματα εκπαιδευόμενων αθλητών με αμοιβή. Η αλήθεια είναι ότι η πολιτεία εδώ και πολλά χρόνια (15 και ίσως και περισσότερα) δεν χρηματοδοτεί καθόλου τον ερασιτεχνικό (προπάντων) αθλητισμό. Το μόνο που φροντίζει υποτίθεται, είναι κάποιες υποδομές. Ο αθλητισμός έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και όχι μόνον στην Ελλάδα. Η Ελλάδα ακολουθεί τα διεθνή standard. Βλέπετε πως είναι τα πράγματα στο εξωτερικό, στις μεγάλες ομάδες όπου υπάρχουν «ακαδημίες» (εγώ θα έλεγα καλύτερα τμήματα εκπαιδευομένων αθλητών) και έτσι υπάρχει και μια εξέλιξη στο κάθε άθλημα. Όταν τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ μικρά κάτι, το μαθαίνουν καλύτερα, μπαίνουν σε μια άλλη ρότα και φτάνουν σε ένα επιθυμητό επίπεδο για τις ομάδες. Σαφώς και δεν γίνονται όλα τα παιδιά στο τέλος οι αθλητές του αθλήματος που διάλεξαν. Πολλά από αυτά κατά την διάρκεια αλλάζουν άθλημα ή σταματούν αν δεν τους αρέσει. Γενικά είναι μια κατάσταση που βοηθά πάρα πολύ τα παιδιά στο να αθληθούν. όπως βλέπετε σιγά σιγά βελτιώνονται τα πράγματα. Σε άλλα κράτη όπου υπάρχει ο σχολικός αθλητισμός, αυτά τα πράγματα γίνονται από το σχολείο. Δεν τα κάνουν οι ομάδες. Στις γειτονικές μας χώρες όπως η Γιουγκοσλαβία και η Βουλγαρία, υπάρχουν οι ομάδες (έξω) αλλά όλα αυτά που κάνουμε εμείς στα τμήματα εκπαιδευομένων αθλητών, τα παιδιά τα κάνουν στα σχολεία. Στα σχολεία της Ελλάδας όμως, δεν κάνουν παρά μόνο δύο ώρες την εβδομάδα γυμναστική».
«ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ»
Αναφορικά με το αν αξιοποιούνται οι αθλητικοί χώροι στην περιοχή μας, ο κ. Ραφτόπουλος υπογράμμισε: «και βέβαια αξιοποιούνται πάρα πολύ οι χώροι. Οποιος χώρος υπάρχει – τουλάχιστον στον δικό μας χώρο, στην καλαθόσφαιρα όπως και στο ποδόσφαιρο στην «Ασπίδα», αξιοποιούνται όλοι οι χώροι. Ευτυχώς στην Ξάνθη είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε αρκετούς χώρους. Θέλουν λίγη δουλίτσα περισσότερο στην συντήρηση, αλλά τα καταφέρνουμε. Βοηθούμε και εμείς σε αυτόν τον τομέα της συντήρησης ως σύλλογοι».
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ…»
Σε ερώτηση για το που «πονά» ο αθλητισμός στην Ξάνθη ο ίδιος απαντά: «Στην Ελλάδα γενικά και όχι μόνον στην Ξάνθη, δεν υπάρχει αθλητική παιδεία. Αυτό που «πονά» πάρα πολύ τις ομάδες και γενικά τους ανθρώπους που ασχολούνται με τις ομάδες, είναι η μη προσέλευση κόσμου στις αγωνιστικές υποχρεώσεις των ομάδων. Αυτό είναι ένα τρομέρό πρόβλημα. Βλέπετε ότι έχουμε μια ομάδα – κόσμημα (30 χρόνια στην Α΄Εθνική), τον ΑΟΞ και δεν «πατά» κόσμος στο γήπεδο. Εμείς έχουμε μια ομάδα μπάσκετ (γυναίκες Α2 κατηγορία – β΄και γ εθνική οι άνδρες) και μαζεύουμε με το ζόρι 100-150 άτομα στο γήπεδο. Ο Έλληνας νομίζω ότι είναι άνθρωπος του καναπέ. Θέλει να καθίσει στην τηλεόραση και να τα βλέπει από εκεί ή να πάει στο πρακτορείο του ΟΠΑΠ και να στοιχηματίζει. Είναι περίεργο αυτό. Αν προσέξετε, τα ξένα γήπεδα είναι γεμάτα με κόσμο σε όλα τα αθλήματα. Εδώ έχουμε αυτό το πρόβλημα. Αν είχαμε κόσμο στα γήπεδα, τα πράγματα θα ήταν τέλεια».
«ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ»
Κλείνοντας ο κ. Ραφτόπουλος σημείωσε ότι «δεν υπάρχουν χρηματοδοτήσεις. Έχουμε ανθρώπους που μας βοηθούν. Έχουμε τα χρήματα των συνδρομών από τους αθλητές και τα αθλητικά και τα μη αθλητικά μέλη μας και έτσι πορευόμαστε. Με τις δικές μας δυνάμεις. Δεν έχουμε παράπονο. Το ζήτημα είναι να μην μπαίνουν άλλα «εμπόδια» σε αυτήν την διαδικασία».
